สร้างทีมทำหนังแบบบ้าๆ

มันจะเป็นไปได้มั้ยครับ ถ้าเรารวมทีมคนที่อยากทำหนัง แต่ไม่รู้จะไปที่ไหน  ไม่มีตัง ไม่มีอุปกรณ์ มีกล้องห่วยๆอันเดียว มีโน๊ตบุ๊คตัวเดียว ไม่มีใครเอา เขาด่าว่าห่วย หรือแก่เกินไป แต่มีใจรักทำหนัง มาทางนี้ครับ รวมทีมกันสัก 10  คน จะมากกว่านี้หรือน้อยกว่านี้ก็แล้วแต่  รวมกันมาทำหนังสักเรื่อง  ถ่ายกันเอง เล่นกันเอง กำกับ ตัดต่อกันเอง หารเงินกันเอง  ใช้อุปกรณ์น้อยๆ หนังเน้นเล่าเรื่องให้สนุก ๆ ๆ ๆ อาจจะหาเรื่องแบบพอทำแล้วเผื่อได้ตังค์ครับ คิดง่ายๆเลย  แต่ก่อนจะทำก็โปรโมททีมผ่านทางโซเชียลเน็ตเวิก   สมมุติว่าเรารวมทีมกันไดแล้วหาเรื่องได้ วางแผนถ่าย แล้วหน้าด้านไปขอออกรายการทีวี  เพื่อโปรโมททีมงานประมาณนี้ หรือก่อนถ่ายทำอาจจะหาวิธีโปรโมทตัวเอง เช่น อาจจะไปถือป้ายว่าเดินเหมือนเดินประท้วง  "พวกผมจะทำหนัง " ใส่ข้อความโดนๆ  บางทีอาจจะได้สปอนเซอร์ให้งบจากข้างถนนก็เป็นได้ หรือไปหากระทรวงวัฒนธรรมอะไรก็แล้วแต่ หรือส่งจดหมายไปหาคณะกรรมการเมืองคาน เขาอาจจะโยนลงถังขยะ แต่ถ้าเขาสนใจหละครับ ดังๆๆๆๆๆๆ ที่สำคัญผมว่าชาวต่างชาติคงชอบคนบ้าๆแบบนี้  ผมว่าผมบ้าพอ  ใครจะบ้าเหมือนผมบ้าง  https://www.facebook.com/lalalua.sweet   แต่ผมมั่นใจ ผมมีหนังในสมองเพียบ  ผมตัดต่อได้ ถ่ายวีดีโอได้ พอเขียนบทได้ ผลงาน  ยุวธิปไตย ปี 51 ไปอบรมที่ไทยพีบีเอส เลยได้ออกทีวีแบบฟลุ๊คๆ อีกเรื่อง  http://www.youtube.com/watch?v=qg0GWLeXAl0 เรื่องนี้เขียนบทเอง กำกับเอง ตัดต่อเอง  วางแผนถ่ายทำ  ทำทุกอย่างเองหมดครับ  ยกเว้นแสดง เพราะมีแต่เด็กประถมครับ........

ผมมีหนังสั่น (สั่นนะครับ)เหมือนจะลองช็อต เรื่อง"ก็แค่จิ้งจก"มาแจมครับ
.
ก็แค่จิ้งจก

-------------
เป็นคำพูดที่ฟังดูปรกติธรรมดามากๆเพื่อนๆว่าไหมครับ อาจจะเป็นเพราะว่าเราละเลยในชีวิต
ความเป็นอยู่ของสิ่งมีชีวิตอื่นจนเคยชิน เคยชินว่านั่นก็คือ 1 ชีวิต มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เช่นเดียว
กับเรา เรื่องมันฟังดูเล็กๆไร้สาระจังวีโนโน่เอ๋ย ตะหงิดตะหงิดทำให้นึกถึง ที่เรากินข้าวจนชิน
จนลืมหรือไม่สนใจไปว่า กว่าจะได้ข้าวสักต้น สักรวง สักเม็ด ชาวนาต้องเหน็ดเหนื่อยตรากตรำ
มากแค่ไหน เราหลายคนต่างคิดว่า ขอให้มีข้าวให้ฉันกิน ต้องมีข้าวให้ฉันกิน ... เป็นพอ

นั่นคือความเคยชิน ที่ทำให้ความมีเยื่อใยต่อชีวิตมันห่างไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่ง
มนุษย์เราอาจจะถึงยุค "ไม่มีชีวิตจิตใจ"
.




ที่พูดเรื่องข้าว สืบเนื่องจากคลิปนี้ ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะครับแต่เกี่ยวกับข้าว
.

ผมก็อยากทำครับ มันเป็นความรู้สึกลึก ๆ ในหัวใจ 55
ว่าจะเก็บทุนส่วนตัวทำหนังสักเรื่อง ถ้ามีคนที่อยากทำแบบเดียวกันก็เยี่ยมเลยครับ

น่าสนใจมากครับ ลองรวมๆกันทำน่าจะสนุกครับ อาศัยคำแนะนำกับพวกพี่ๆรุ่นใหญ่จะดีมากครับ

ตอนนี้มีผู้สนใจบ้างแล้วครับ    กำลังจะวางแผนว่าสร้างกลุ่มในเฟสบุ๊คดีมั้ย  หรือใครสนใจสร้างกลุ่มในเฟสลองคิดชื่อมาครับ   ปัญหาที่ตามมาก็คือแต่ละคนอยู่ต่างจังหวัด อาจจะไกลอาจจะใกล้  เราอาจจะนัดคุยกันจังหวัดหนึ่ง ซึ่งหารระยะทางคนละครึ่งทาง บางคนก็ทำงาน ส่วนผมไม่ได้บอกแต่แรกก็ต้องขออภัยครับ ผมอยู่สุรินทร์ ผมทำงานว่างเสาอาทิตย์ด้วย ซึ่งผมจะใช้ช่วงเวลาวันหยุดพบปะคุยกันครับ   และผมก็เป็นแอ็ดมินเพจชมรมหนังสั้นสุรินทร์ด้วยครับ ซึ่งทางชมรมมีผมคนเดียว กับเด็กๆประถมที่บ้านครับ  ลองเข้าไปชมดูได้ครับ  ชมรมหนังสั้น-สุรินทร์  https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%8A%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99-%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B9%8C/179489662184346?ref=hl  เอาเป็นว่าตอนนี้เพิ่งเริ่มต้น  ผมจะไปคิดวางแผนต่อไปครับ

ชายหนุ่มขายกล้วยทอด  วันหนึ่งถูกไล่ที่จึงถูกกลุ่มชายจำนวนหนึ่งทำร้าย แล้วนำมาโยนทิ้งไว้ที่ข้างป่ากล้วย นางตานีเป็นผีเฝ้าป่ากล้วยเห็นชายหนุ่มที่ถูกทำร้าย จึงพาไปส่งโรงพยาบาลใกล้ๆ  ระหว่างทางผีตานีโบกรถตลอด แต่พอรถจอดตกใจขับหนีกระเจิงไปเลย จนแล้วผีตานีก็แบกชายหนุ่มถึงโรงพยาบาล  ด้วยความดีผีตานีจึงไปเกิดบนสวรรค์  ชายหนุ่มก็ตาย และไปเป็นเทวดาเฝ้าศาลเจ้าที่ที่่ป่ากล้วย  ชายหนุ่มได้แต่นั่งรอผีตานีกลับมาหาที่ป่ากล้วย   จบครับ.......อันนี้เอามาเล่าให้ฟัง........

ดีๆๆๆ ดีครับ เราน่าจะรวมกันเป็นกลุ่ม คนที่มีใจรักการทำหนัง มีความคิดดีๆ แต่ก็ถูกกำแพงของอุปกรณ์ ของการค้าพาณิชเข้ามากั้นขวาง ทำให้หลายคนต้องถอดใจ แต่จากแนวความคิดของคุณอิ่ม อีสาน เป็นแนวคิดที่ดีน่าสนใจ ลูกบ้าเหล่านี้แหละจะพาเราไปสู่จุดหมาย สิ่งต่างๆถ้าเราไม่มีใครอะไรเลยสนับสนุนเราก็ต้องช่วยตัวเองกันก่อน ผลงานครับ ผลงานเรานั่นแหละจะพาเราก้าวออกไปจากจุดที่เรายืนอยู่กับความคิดจมอยู่กับความคิด อุปกรณ์ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เนื่อเรื่องต่างหาก เนื้อเรื่องที่จะไปโดนใจใครสักคนที่จะพาเราไปสู่อุปกรณ์อันทันสมัยอย่างที่ใจเราต้องการ ผมเคยถามเพื่อนฝรั่ง ว่าประเทศยูเค้าดูหนังอะไรกันตอนนี้ เค้าบอกว่าอะไรก็ได้สั้นๆ ( หนังสั้นนั่นแหละ 20 / 30 / 60นาทีก็แล้วแต่ ) แล้วเอาอะไรที่ประเทศยูมีนั่นแหละ กล้วยแขก ไข่เจียว ถังขยะ อะไรก็ได้ที่ไม่ต้องไปเลียนแบบเค้า เมืองคานส์มีเวทีเล็กๆ สำหรับหนังอิสระให้อยู่แล้ว...เอาเป็นว่าเดี๋ยวคุยกันยาวเอาไว้คุยกันในวงสนทนากันดีกว่า ( อ้าว หลวมตัวเป็นพวกเป็นเราไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ) ครับผมเอาด้วย ก็เป็นคนรับจ้างทำหนังให้คนอื่น มีประสบการณ์พอประมาณ ถ่ายทำ - เขียนบท - กำกับ ให้แต่คนอื่นมาตลอด เราลองมารวมกันดู อาจจะกระท่อนกระแท่นบ้างในระยะแรกๆ แต่ถ้ามีใจให้กับมันผมว่าไม่ไกลหรอกที่เราจะไปถึง (ถึงไหนก็แล้วแต่ ไม่รู้เหมือนกัน)........................เอาด้วยครับ

ผมยังเคยทำแค่กล้องแฮนดีแคม เล็กๆ ตัวนึงกับ คอมเล็กๆเอาไว้ตัดต่อ เป็นบ้างไม่เป็นบ้าง ใส่เพลงตามใจ ออกมายังดู ตลกๆ แต่ก็ยังเอาไปเปิดให้พี่ๆที่เรียน ปริญญาโท ดูและอาจารย์ ชมกันได้ครับ  . ทุกสิ่งล้วนเริ่มมาจากจุดเล็กๆ .

ขอขอบคุณทุกกำลังใจครับ เอาเป็นว่าผมจะไปสร้างกลุ่มทางเฟสแล้วจะมาแจ้งข่าวอีกทีนะครับ  หรือใครมีอะไรแนะนำได้เลยครับ  
.....ถ้ารวมตัวกันได้หน้าหนาวปลายปีน่าจะจัดเทศกาลใครมีหนังสั้นมาเปิดดูกัน  กินกัน  แบบหนังกลางแปลงทำนองนี้  จัดกลางแจ้งเลยครับ  555 มันเป็นความฝันของผมเอง หรืออาจจะจัดเป็นของไปแจกเด็กๆ โรงเรียนไหนสักแห่ง แล้วฉายหนังสั้นให้เด็กๆได้ดูกันก็สนุกดีครับ   คิดไปเรื่อยครับ .....................

สนับสนุนครับ ทำหนังสั้นแล้วเอามาฉายแลกเปลี่ยนความคิดกันครับ  ส่วนผมกำลงัคิดจะมีโปรเจคใหม่ๆเร็วๆนี้ครับ อาจจะมาขอคำแนะนำเพ่มเติมครับ

เอาเป็นว่าคิดชื่อกลุ่มในเฟส เอาชื่ออะไรดีครับ   คอนเซป  แบบบ้าพลังนิดหนึ่ง  แต่นิ่งไปด้วยความเยือกเย็น ครับ หรือแล้วแต่ครับ  

ถ้าตามคอนเซป น่าจะ ..........POWER COOL ถ้าจะเสริมความเป็นมาตราฐานก็ต่อด้วย  MEDIA เพิ่มไปอีกตัวนึง เอ้าเพื่อนๆ ใครมีชื่ออะไรเอามาเลย

Unity Mind Film
UNITY = เป็นอันหนึ่งอันเดียว
MIND = จิตใจ ความคิด

ไม่ทราบว่าหนังจะทำนั้นฉายจำกัดโรงหรือเปล่า ถ้าฉายจำกัดโรงก็ลงทุนแค่ 2-3 แสนก็น่าจะได้ ฉายแค่เอสพานาดรัชดา แคราย

ถ้าหนังฉายหลายโรง เคยมีคนทำมาแล้วเรื่อง aday ลงขันทำหนัง ตั้งแต่ต้นปี 2554 จนป่านนี้ 3 ปีกว่า ๆ ยังไม่เสร็จเลย เพราะใช้ทุนเยอะมาก

แอ่น แอน แอ๊น และชื่อที่ได้รางวัลยอดเยี่ยมประจำปีนี้ได้แก่   POWER COOL  MEDIA   หรือ Unity Mind Film ดีครับ  ชอบทั้งสองชื่อ เป็นภาษาอังกฤษดีครับ เพราะชาวต่างชาติจะจำชื่อกลุ่มนี้ไปทั่วโลก  แต่คิดหนักครับ ต้องส่งชื่อไปเมืองคานส์ก่อน ว่าเขาชอบชื่อไหน หุหุหุ  
เหตุผลที่ตั้งกลุ่ม คือ คุยกัน ติดต่อสะดวก  ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่คือจุดเริ่มต้นครับ  อีกอย่างคือ  การเมืองอาจจะมีแนวคิดต่างกัน  ฮาร์ดคอบ้าง  บางคนอาจจะผ่านการวิ่งหนีกระสุนในม็อบมาแล้วอะไรทำนองนั้น  ฮ่าๆๆๆ แต่ในกลุ่มคุยแค่หนังครับ   ความเห็นต่าง แต่เรารักหนังเหมือนกัน  
ขอบคุณสำหรับคำถามว่า หนังฉายจำกัดโรงมั้ย บอกตรงนะครับ ผมไม่ค่อยรู้เบื้องลึกหนาบางเท่าไหร่  เอาไว้คุยว่าจะทำหนังแนวไหน เนื้อเรื่องแบบไหน  การตลาดเป็นเรื่องสำคัญครับ  ถ้าหนังฉายจำกัดโรง แล้งเผอิญคนดูชอบ ปากต่อปาก  อาจจะตรงใจวัยรุ่น หรือมีนายทุนมาขอไปฉายโรงอื่นๆ  ผมหวังอย่างนี้ครับ
สำหรับหนังเรื่อง aday ผมก็ไม่แน่ใจครับ  ถ้าเป็นผมวางแผนก่อน  กระชับ รัดกุม   เน้นการเล่าเรื่อง อาจจะใช้สถานที่ถ่ายบ้านใครสักคนอะไรทำนองนี้ครับ เล่นกันเอง ถ่ายกันเอง  ใช้โลเคชั่นถ่ายทำใกล้กัน เพื่อความสะดวก  มีแผนสำรองเสมอหากเกิดข้อผิดพลาดครับ    แผนการตลาดง่ายๆแบบผมครับ สมมุติว่าหนังฉายที่ใดที่หนึ่ง  เราทำใบปลิวไปแจกตามสำนักงานออฟฟิศ  มหาลัย  โรงเรียน  ที่อยู่ใกล้  ในใบปลิวบอกที่มาของทีมงาน สมัครสมาชิกเข้่ากลุ่ม เพื่อมาเป็นนักแสดง อะไรก็ว่าไปครับ หรือน้องๆคนไหนสนใจเล่นหนัง หรือทำหนังเขาอาจจมาขอเข้ากลุ่ม  แต่มีข้อแม้ อยากเป็นดาราเล่นหนังฟรีไปก่อนครับ ฮ่าๆๆๆ   เอาเป็นว่าจะใช้ชื่อกลุ่มข้างบนครับ แต่ขอไปคิดดูก่อน เผื่อมีใครเสนอมาอีกครับ