@@ มาคุยกันหน่อย @@

เนื่องด้วยลำบากใจสุดๆ เพราะว่ามีคนมาติดต่อ
ให้ไปเป็น ผู้ช่วย2 กองโฆษณาหนังนอก


สองจิตสองใจ เพราะว่าตัวเรานั้นมีธรรมชาติ
เป็น ผู้กำกับ และ ช่างภาพ มานานแล้ว
แถมไม่เคยเป็นผู้ช่วยใดๆ มาก่อนเลย ไม่ว่า 3 2 1
เรียนจบมาก็ได้ กำกับหนังใหญ่ เลย
จากนั้นถึงมาเป็นช่างภาพ และ ผู้กำกับ สลับไปกันมาตลอด


แต่ด้วย สติ วินัย ความรับผิดชอบ และ ไหวพริบ
ในตำแหน่ง ผู้กำกับ และ ช่างภาพ มาตลอดเกือบ 10 ปี
ทำให้เขาคงเห็นว่า น่าจะช่วยเบางานของ ผู้ช่วย1 ได้


มันก็ไม่น่าจะถึงมาตั้งกระทู้ขอคำปรึกษาหรอก
เพราะการไปทำตำแหน่งที่ต่ำกว่า ไม่เคยอยู่ในความคิด
แต่


วันละ   50,000 บาท  
ก็โอเคอยู่เนาะ แต่ก็ยังสองจิตใจ
เพราะไม่เดือดร้อนเรื่องเงินอะไรขนาดนั้น

แต่ที่ติดใจและหนักใจจริงๆ เป็นสาเหตุหลักๆ
ที่ยังทำให้ผมลังเล ว่าจะรับงานแบบนี้ดีไหม
คือ ความเป็น ผู้กำกับ และ ช่างภาพ ในตัวผม
จะเสร่อเกินหน้าที่ แหลมออกมา แล้วเดี๋ยว
" คนก็จะ หมั่นไส้ เอาอีก "  เห้อ


นั่นแหละ เลยมาคุยกันหน่อย

ไปเลยครับพี่ ได้ความรู้กับมาพัฒนาวงการบ้านเราครับ แล้วก็มารับผมเป็นไปลูกน้องด้วยนะครับ อิอิ

ไปเลย...

จริงๆ สิ่งที่ จขกท. เล่ามาก็ตอบคำถามตัวเองไปแล้วนี่ครับ...

บางอย่างเรารู้มากกว่าผู้กำกับฯ เราก็เปรียบเสมือนพี่เลี้ยงหรือเป็นที่ปรึกษาไปในตัว  แต่ต้องระวังอย่าให้อ๊อกไซค์ก็พอ

อ้างอิง

อ้างอิงโพสต์4 ต้นฉบับโพสต์โดยdewเมื่อ2013-04-28 20:59เผยแพร่ :
บางอย่างเรารู้มากกว่าผู้กำกับฯ เราก็เปรียบเสมือนพี่เลี้ยงหรือเป็นที่ปรึกษาไปในตัว  แต่ต้องระวังอย่าให้อ๊อกไซค์ก็พอ

เดาว่าต้องการจะใช้คำว่า "ออฟไซด์" รึเปล่าครับ

จริงๆแล้วอย่าไปคิดมากเลยครับ
ถ้าคิดจะหาความรู้หรือประสบการณ์ สามารถหาได้จนลมหายใจสุดท้ายนั่นแหละครับ
อย่าไปกลัวว่าเราจะรู้มากกว่าผู้กำกับหรือตากล้องครับ แค่ทำหน้าที่ที่เราได้รับมอบหมายก็พอครับ
ทุกวันนี้ผมเปิดบริษัทโปรดักชั่นเฮาส์ของตัวเองมาตั้ง 13 ปีแล้ว อยู่ในถนนสายนี้มา 20 ปีแล้ว
แต่ถ้าว่างก็ยังไปรับจ็อบถ่ายงานเป็นตากล้องบ้างเป็นผู้กำกับบ้าง เป็นผู้ช่วยบ้าง สคริปท์บ้าง
รับมันทุกงานถ้าว่าง ถือเป็นกำไรชีวิตครับ
บางครั้งไปแอบดูเด็กรุ่นน้องเป็นผู้กำกับบ้าง เป็นโปรดิวเซอร์บ้าง เป็นสวัสดิการบ้าง ตากล้องบ้าง
ก็ได้เห็นมุมมองที่ต่างออกไปก็ดีครับ แล้วนี่ยิ่งกองถ่ายต่างประเทศ น่าจะได้เรียนรู้การทำงานได้มากนะครับ
ไปเหอะผมเชียร์ให้ไปนะครับ ไม่ต้องคิดถึงตัวเงินก็ได้ (แต่ว่าคิดก็ดีนะเพราะมันก็เยอะอยู่ )

เวลาผมไปทำงานในตำแหน่งที่ไม่ได้ทำประจำ ตำแหน่งที่ต่ำหว่าหรือไม่เร่งรีบ ผมจะได้เห็นอะไรใหม่ๆเสมอ ทั้งวิธีคิด วิธีทำาน ระบบการทำงาน ความผิดพลาด

ได้อะไรกลับมาทำงาน พัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

เป็นอะไรมานานแค่ไหนผมคิดว่าไม่สำคัญ

งานของเราวันนั้นคืออะไร ทำงานของตัวเองให้ดีที่สุด นอกเหนือจากความรับผิดชอบ ดูห่างๆ เก็บเอามาปรับใช้กับงานเราชิ้นต่อไปดีกว่า เว้นเสียแต่ว่ามัันหนักหนาจนผ่านไปได้ยาก เราค่อยแย้มไปก้าวก่าย หรือหากมีไอเดีย ระหว่างวันค่อยๆแทรกซึม เสนอไปก็ได้ ถ้าทางทีมเค้าเปิดกว้างมากพอ

พี่ทำงานมานาน ผมเชื่อว่า พี่คงรู้จุดยืน ขอบเขต หน้าที่ของตัวเองได้ไม่ยาก อยู่ที่ว่าจะทำรึเปล่า แค่นั้นเอง

อีกอย่าง ผู็ช่วยวันละห้าหมื่นนี่ ไปเถอะครับ ทั้งโอกาส ทั้งเงิน พร้อมขนาดนี้แล้ว ใช่ว่าจะมีบ่อยๆ  

การเรียนรู้มันไม่มีวันสิ้นสุดหรอกครับพี่
ลองทำตัวเป็นแก้วเปล่าซักวันนึง
แล้วไปตักตวงความรู้เขามาให้เต็มที่
เผื่อบางที่เจออะไรที่เราคาดไม่ถึง
แบบ "เส้นผมบังภูเขา" ก็ได้นะครับ

ถ้าไปแล้วลำบากใจ ไม่สบายใจ อย่าไปเลยครับ เรียนรู้กับสิ่งอื่นที่สบายใจก็ได้ครับ

แต่ถ้าไม่ไปแล้ว ลำบากใจกว่า ไม่สบายใจกว่า ไปเถอะครับ ผมเชื่อว่าแบบนี้ปรับตัวได้แน่ครับ

อิจฉาาาา

ไปครับ ไปเพื่อเรียนรู้ว่า เรา กับผู้กำกับคนอื่นเค้าต้องพัดนา หรือเรา ต้องพัฒนา หรือเรา อยู่ในระดับไหน ถ้าเหนือกว่า เราก็เฉย ๆ  ได้ค่าแรงด้วย ผมทำงานหลายเดือนกว่าจะได้เท่าพี่ทำงานเพียงวันเดียว

ผมให้ความคิดเห็นแบบตรง ๆ ตามที่ได้เห็นผลงานป้อมที่ผ่าน ๆ มานะ ...

ผมคิดว่า ถามตัวเองก่อน ว่าสามารถทำได้จริง ๆ หรือเปล่า ถ้าคิดว่าได้ ก็ไปเถอะครับ ยิ่งเป็นกองอาชีพ ยิ่งควรต้องไป ...
ไปเพื่อ เรียนรู้ พัฒนา เปิดหูเปิดตา และ ก็ทำหน้าที่ของเราให้ดี พยามยามเป็นมืออาชีพ รู้จักขอบเขต และ อย่าไปอีโก้ ...
ตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายก็น่าจะเป็นการ put the right man on the right job แล้ว เป็นผมก็คงให้ตำแหน่งนั้น ...
และ คนที่มอบหมาย ถ้าไม่ทำการบ้านมา ก็ต้องรู้จักป้อมหรือเห็นงานอยู่บ้าง และคาดหวังว่าจะสามารถทำงานในตำแหน่งนั้นได้ ...

ผลงาน บอกความถนัดของคนได้ดี ถ้าดูงานเก่า ๆ แล้วจะเห็นว่า มันยังไม่มีความโดดเด่นเรื่องภาพ อารมณ์ภาพ ยิ่งโดยเฉพาะการลำดับภาพ ที่ขาด ๆ เกิน ๆ ดูเป็นปัญหามาตลอด และ เหมือนจะยังไ่ม่ถูกมองเห็น เพราะไม่มีการพัฒนาไปในทางที่ดีนัก ภาพรวมที่ออกมามันเลยไม่ตอบโจทย์เท่าไหร่ ... ยกตัวอย่าง งานที่บอกเป็นโฆษณาอะไรสักอย่างที่เห็นมีผู้หญิงใส่ชุดวอร์มมาวิ่ง ๆ ดูยังไงก็ไม่ได้อารมร์ของงานโฆษณา หรือ จะบอกว่าดูไม่เป็นโฆษณาเลยก็ได้ ... หรือ อย่างงานที่มีณัฐริกามาเป็นแบบถ่ายโครงการอะไรสักอย่างแถว ๆ น้ำตก แล้วบอกว่าช๊อตสุดท้ายไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายมีคนมาแนะนำให้แพนขึ้นฟ้าไป มันก็ดูเหมือน ไม่มีการเตรียมงานอะไรกันมาเลย งานที่ควรจบตั้งแต่บนโต๊ะ ลง storyboard เรียบร้อย ก็เหมือนมาวัดดวงกันหน้ากอง คล้ายเป็นการทำงานของมือสมัครเล่น เรียกว่าเป็นข้อบกพร่องที่ไม่ควรจะมีเลยสำหรับงานในระดับอาชีพ อะไรแบบนี้ ... หรือ อย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่เห็นเอามาโชว์ เป็นผู้หญิงขับรถร้องกรี๊ด ๆ อะไรสักอย่าง ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าดูไม่รู้เรื่องเลย แล้วก็รีบตัดไปโชว์เบื้องอย่างเร็ว ประมาณว่าทีมงานเยอะมาก อะไรแบบนั้น ฯลฯ ... มันก็ออกมาในลักษณะนี้ตลอด ซึ่งหลัง ๆ เราก็ไม่วิจารณ์แล้ว เพราะดูเหมือนว่านี่คือสุดความสามารถแล้วที่ป้อมจะทำได้ ...

เพราะฉะนั้น คงไม่เหมาะแน่ ถ้าป้อมจะไปยืนเป็นตัวหลัก หรือ ไปเกี่ยวข้องกับเรื่องภาพ ทั้ง Pro และ Post (ผมไม่ได้พูดถึงเฉพาะในระดับอาชีพ แม้แต่งานจ๊อบทั่ว ๆ ไปที่เห็นทำอยู่ก็เช่นกัน ถ้าพอมีงบ ควรหาคนเก่งมาคุมแทน) ...

ถ้าช่วยดูแล ประสานงาน ส่งผ่านคำสั่งไปอีกที หรือ ทำประชาสัมพันธ์ อะไรเทือกนี้ ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา น่าจะรู้งาน และ พอทำได้ แต่มันต้องถามตัวเองว่า "เราทำได้จริง ๆ หรือเปล่า" และ "ทำได้ตามที่ผู้จ้างคาดหวังหรือเปล่า" นั่นคือประเด็น เพราะงานนี้ เราไม่ได้นั่งอยู่หลังทีมงาน งานนี้เรียกตัวช่วยก็ไม่ได้ หรือ เน้นขาย-ชูเืบื้องหลังก็ไม่ได้ เพราะคนจ้างเขาโฟกัสมาที่ตัวเรา จ้างเราให้ไปทำงานเป็นเฟืองตัวหนึ่งในทีม และ เราจะต้องใช้ความสามารถจริง ๆ ที่เรามีอยู่ ...

ปล. ผมมีประสบการณ์ตรงที่ฟังดูน่าแปลกและไม่น่าเชื่อ ผู้กำกับที่เคยทำงานให้ผม แกผ่านหนังแผ่นมาร้อยกว่าเรื่อง สุดท้ายได้เข้าทีมผู้กำกับหนังใหญ่ (เรื่องที่มีผู้หญิงตัวใหญ่วิ่งไล่ผู้ชายเป่าปี่) ล่าสุดที่ได้ยินข่าวของแกคือ แกโดนถอดกลางอากาศ ด้วยเหตุผลว่าทำงานไม่เป็น ไม่มีความรู้ในการกำกับ   O.o ...

มันคือสิ่งที่คุณถนัด มันคือสิ่งที่คุณไม่เคยกลัว อนาคตคืออะไร คุณคือผู้กำหนด  คำตอบอยู่ที่คุณครับ ป้อม พูลลาภ นาคพนม

คิดได้ก็ไปทำคิดไม่ได้ไม่ต้องทำวันนี้มีอะไรให้ทำเค้าให้ทำถึง10วันหรือไง

ผกก.เป็นตำแหน่งหน้าที่นึงในกองถ่าย ที่ต้องทำหน้าที่ของตนให้ดี ไม่ต่างจากตำแหน่งอื่นๆ
และตำแหน่ง ผกก. ที่เรียกขานกันนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเก่งเท่ากันไปซะทุกคน...ดังนั้นผมว่า
การจะเป็นผกก.ที่มีโลกทัศน์กว้างไกล ควรได้ไปเห็น ผกก.คนอื่นๆทำงาน ไปดูการคิด การแก้ปัญหา
...ถ้าผกก.นั้นเก่ง เราก็จะได้วิชา แต่ ถ้าเค้ามีปัญหา...เราซึ่งเป็น ผช.ผกก. สามารถช่วยเค้าได้ นั่นแหล่ะ
คือการพิสูจน์ว่าเราไม่ธรรมดา และควรค่าแก่การเป็น ผกก.อย่างแท้จริง

ลองดูนะครับบางที หน้าที่อื่นๆก็สนุกกว่าที่คิด และช่วยให้เราได้อะไรใหม่ๆมาเติมมุมมองได้อย่างไม่น่าเชื่อ