พี่ๆเคยถูกปฎิเสธไหมครับ เช่น สมัครงานกองถ่าย  ส่งบทหนังแต่ถูกปฎิเสธ

เช่น
นัดไปสัมภาษณ์แล้ว
นัดไปคุยแล้ว
แต่ไม่เอาเราเนี่ยทั้งสมัครงานถูกปฏิเสธ หรือ ส่งบทหนังแต่ถูกปฏิเสธ
เป็นเรื่องน่าขายหน้าไหมครับ


พี่ๆเคยเจอไหมครับ ที่ผมถามเพราะผมกำลังจะเรียนจบแล้ว กำลังเตรียมยื่นใบสมัครกองถ่ายและส่งบทหนังตามค่ายหนังครับ
ถ้าถูกปฏิเสธจะได้รู้ว่า พี่ๆเจอมาเยอะกว่าผมมากมาย จะไปอายทำไม

น้องครับ อยากทำก็ทำเลยครับ สิ่งที่เราทำนั้นมันดีอยู่แล้ว การถูกปฏิเสธหลายๆครั้ง มันอาจจะเจ็บที่ใจนะครับ แต่มันสร้างประสบการณืที่ดีให้เราได้ ถ้าเราสามารถนำมาปรับใช้แก้ไขและไม่มีอคติ พอถึงวันที่เราได้ทำอยากที่เราตั้งใจจริงๆ มันยังมีเรื่องราวอีกมากมายเช่น เราจะไหวไหมกับงานที่เราได้รับ ชีวิตของการทำงานจริงๆ มันมีเรื่องราวมากมายให้เรียนรู้ แค่เรามีความกล้าที่จะทำได้แบบนี้ก็เจ๋งแล้วครับ...

น้องครับไม่ต้องเสียใจหรือน้อยใจเลยครับ สมัครก่อนเพื่อนพี่เคยสมัครงาน ที่ทำงานถามว่า ใช้คอมมพิวเตอร์เป้นไหม(เมื่อ20ปีก่อน) ไอ้เพื่อนเรา ก็พลอยซือ รีบไปเรียนคอม เพื่อให้ได้คุณสมบัติ พอเรียนได้ความรู้ มาสมัคร ก็ไม่รับ ที่จริงเขาไม่รับตั้งแต่วันแรกแล้ว เพียงแต่ว่าที่เขาไม่พูด ก็เพราะเขากลัวเราเสียใจ เลยถามว่าทำอย่างโน้นเป็นไหม๊ เราไม่ควรที่จะยึดมั่น หรือตั้งความหวังกับผู้อื่น เราควรจะมีความมั่นใจในตัวเอง ไม่ว่าจะทำอะไร ขอให้ตั้งใจทำ ขอยกอีกตัวอย่าง มีน้องมาขอสมัครงานกับที่ทำงานพี่ จบที่ดีมาก(ไม่ขอบอกที่ไหน) เชื่อไหมทำงานมา3-4เดือน ถามแต่ปัญหาซ้ำ หรือไม่ก็ปัญหาที่ไม่ต้องใช่ความรู้มากมายเลย แทนที่จะได้งาน กลับไม่ได้ แต่ถ้าพวกเอกสาร หรือวิชาการก็โอเค แต่งานสมัยนี้ไม่จำเป็นต้องวิชาการเหมือนในหนังสือซะเมื่อไหร่ เทียบกับน้อยอีกคนจบแค่ม.ต้น สั่งงานไม่ต้องสั่ง เรียนรู้ไว  แม้ก็ทั่งแฟนพี่ เป็นSale มือTOP5 ของบริษัท เก่งกว่าหัวหน้าหลายช่วงตัว แต่ทำยังไงก็ไม่ได้เป็นถึงหัวหน้าสักที เพราะไม่ได้จบนอก นี้ล่ะหนาเมืองไทย

เหอๆๆ น้องเอ๋ย...

ตอนพี่จบออกมา ปี 40 พิษวิกฤติต้มยำกุ้งกำลังแผ่ซ่านอยู่พอดี ตกงานอยู่เป็นปี อีกนิดเดียวคงบ้ากำเริบแล้วด้วยซ้ำ


สุดท้าย มันก็จะผ่านไป เหมือนอีกหลายๆเรื่องที่จะเจอในอนาคตแหละน้อง

ความผิดหวัง กับความสมหวังเป็นของคู่กัน เรื่องปฏิเสธเชื่อว่าทุกคนเคยพบเคยเจอด้วยกันทั้งสิ้น จะมากหรือน้อย
ครั้งก็ว่ากันไป ทำไมเราไม่พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส เมื่อถูกปฏิเสธ กลับมาทบทวนตัวเองว่าเราพลาดที่จุดไหน
เมื่อพบก็พยายามอุดช่องโหว่ แล้วสร้างโอกาสให้กับตัวเองใหม่ ในครั้งต่อ ๆ ไปครับ

ผมก้เคยนะสมัครงานทั้งบริษัททำละครทำรายการสารคดีบริษัททำหนังในตำแหน่งช่างภาพบริษัทดังๆทั้งนั้นสมัครไปทั่วไม่ตำกว่า7แห่ง(ไม่รวมบริษัทแห่งนึงที่อยุ่เก็บช่องหลายสีมาตั้งแต่เริ่มและเป็นเจ้าเดียวที่ไม่ทำช่องอื่นถ้าตำแหน่งพนักงานทั่วไปในกองถ่ายเขารับหมดไม่จำกัดวุฒิแต่โอกาสก้าวหน้าไปตำแหน่งอื่นแทบมองไม่เห็นหนทางซึ่งผมเคยทำที่นี่อยู่หลายปีแล้วลาออก)หลังจากนั้นผมก็ทิ้งช่วงไปทำมาหากินอย่างอื่นไปก่อนหลายปีแต่การถ่ายภาพนิ่งและวีดีโอก้ทำอยู่ตลอดแบบถ่ายทั่วไปเพราะสาเหตุหลักที่บริษัทดังๆเขาเน้นวุฒิผมมันจบแค่ ม.3แต่นะวันนี้ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมทีมกับ(บริษัท มันซ(ไม่) จำกัด)ที่นี่เขาบอกว่าผมต้องการคนทำงานไม่ต้องการวุฒินี่คือโอกาสที่เข้ามาหาผมและผมขอโอกาสเขาทำงานในตำแหน่งช่างภาพวีดีโอแต่ตอนนี้ช่วยดูแลทุกอย่างทั้งบริษัทตั้งแต่ถ่ายภาพนิ่งถ่ายภาพวีดีโอควบคุมสวิตเชอร์ดูแลสตูดิโอยันช่วยตัดต่อทั้งหมดที่กล่าวมามันคือประสบการณ์ที่ผมพยายามและอดทนมาหลายปีจนตอนนี้สำหรับตัวผมใกล้ถึงเป้าหมายสูงสุดในชีวิตเข้าไปทุกทีเพียงแต่ผมต้องพยายามอีกนิดนึงอดทนอีกหน่อยแม้จะใช้เวลาหลายปีก็ตามสิ่งที่เราต้องคำนึงถึงคือความอดทนความพยายามวิ่งสู้เข้าหาเป้าหมายเดี๋ยวโอกาศมันถึงเวลามันก็เข้ามาหาเราเองครับ สู้ๆครับ(โทษทีพิมษ์ยาวไปหน่อยแค่ต้องการช่วยให้แง่คิดครับ)

ชั่วโมงบินมากขึ้นก็ต้องผ่านพายุ ฝนฟ้าคะนองเป็นธรรมดา
ถ้ากลัวฟ้ากลัวฝนก็ไม้ต้องขึ้นบินครับ
ขอให้โชคดีครับ

เคยแต่เอารายการไปเสนอ จำนวนหนึ่ง
ก็คุยดี ผ่าน ไอเดียเจ๋ง ไปพัฒนา รอบ 2 รอบ 3

ไป ๆ มา ๆ เงียบหาย ๆ ๆ

และรายการนั้นก็ปรากฎบนเคเบิล แห่งหนึ่ง

เคยโดนเรียกไปคุย และเงียบหายหลายครั้งแล้ว

ไม่เป็นไร มันช่วยสร้างภูมิคุ้มกันให้เราได้

เป็นธรรมชาติครับ อย่ากลัวที่จะถูกปฏิเสธ ไม่มีใครไม่โดนครับ
โดนมาก็นำปรับปรุงแล้วก้าวต่อไป อย่าได้ท้อครับ