หนังที่มีบทสนทนาเยอะ คนตาบอดยังดูรู้เรื่อง จัดเป็นหนังได้หรือเปล่า

ที่เขามักวิจารณ์กันแบบนั้นเพราะสิ่งสำคัญของหนังทั่วไปคือการสื่อสารด้วยภาพเป็หลัก
และนักเขียนบทมือใหม่มักพยายามเล่าเรื่องด้วยไดอล็อคเยอะเกิน

แต่ศิลปะย่อมไม่มีสูตรสำเร็จ  และกฎมีไว้แหกครับ เสน่ห์มันอยู่ตรงนี้

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 15 ต้นฉบับโพสโดย nnn เมื่อ 2012-08-15 14:35  :
ที่เขามักวิจารณ์กันแบบนั้นเพราะสิ่งสำคัญของหนังทั่วไปคือการสื่อสารด้วยภาพเป็หลัก
และนักเขียนบทมือใหม่มักพยายามเล่าเรื่องด้วยไดอล็อคเยอะเกิน

แต่ศิลปะย่อมไม่มีสูตรสำเร็จ  และกฎมีไว้แหกครับ เสน่ห์มันอยู่ตรงนี้   

โดนใจครับ เพราะผมลองเขียนบทดู ผมเล่าด้วยไดอะร็อคทั้งนั้น  
ผมจึงสงสัยว่าการเขียนเล่าเรื่องด้วยไดอะร็อคเยอะ ๆ จะขาดความเป็นหนังไปไหม
เลยเอาหนังของพี่ ๆ มายกตัวอย่างดูล่ะ ว่านั่นขาดความเป็นหนังไหม ถ้าขาดไปผมก็จะปรับใหม่
หรือไม่ก็แหกกฏซะ ฮิ ฮิ ฮิ       

แนะนำว่าลองไปดูหนังเรื่อง social network ที่เขียนบทโดย แอรอน ซอร์คินดูนะครับ ตัวละครพูดน้ำไหลไฟดับแบบอ่านซับกันไม่ทันเลย

มันขึ้นอยู่กับว่าคุณอยากจะสื่อสารอะไรกับคนดูมากกว่าครับ ไม่เกี่ยวหรอกว่าบทพูดเยอะต้องเป็นละครหรอกครับ หนังหลายๆ เรื่องก็ทำตรงนี้ไว้เช่นหนังเควนติน
12 angry men หนังของวู้ดด้อัลเลน พวกนี้เน้นบทพูดทั้งนั้นครับ

หนังที่เน้นแอ็คชั่น พูดน้อยๆ อันนั้นมันเน้นบันเทิงมากกว่าครับ เค้าเลยไม่ทำให้ตัวละครพูดเยอะ  

ช้างกูอยู่ไส ทั้งเรื่องจำได้ประโยคเดียว

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 17 ต้นฉบับโพสโดย impeus เมื่อ 2012-08-15 14:45  :
แนะนำว่าลองไปดูหนังเรื่อง social network ที่เขียนบทโดย แอรอน ซอร์คินดูนะครับ ตัวละครพูดน้ำไหลไฟดับแบบอ่านซับกันไม่ทันเลย

มันขึ้นอยู่กับว่าคุณอยากจะสื่อสารอะไรกับคนดูมากกว่าครับ ไม่เกี่ยวหรอกว่าบทพูดเยอะต้องเป็นละครหรอกครับ หนังหลายๆ เรื่องก็ทำตรงนี้ไว้เช่นหนังเควนติน
12 angry men หนังของวู้ดด้อัลเลน พวกนี้เน้นบทพูดทั้งนั้นครับ

.......

สรุปว่าหนังต้องเล่าเรื่องด้วยภาพ มากกว่าที่จะเล่าเรื่องด้วยบทสนทนา
แต่ก็น่าจะอยู่ที่ผู้กำกับด้วยว่าต้องการจะสื่ออะไรออกมาใช่ไหมครับ ถ้าต้องการเล่าเรื่องด้วยบทสนทนาก็อนุโลมได้
เพราะไม่มีอะไรเป็นกฏที่ตายตัวอยู่แล้ว

ที่บอกว่า หนังคือการเล่าเรื่องด้วยภาพ ละครคือการเล่าด้วยบท มันไม่ได้อยู่ที่ไดอะล็อกมากหรือน้อยครับ

หนังบางเรื่องบทพูดเยอะ เพราะมันต้องเยอะ

แต่ที่บอกว่า ดำเนินเรื่องด้วยไดอะล็อก เพราะว่าบางประโยค บางคำพูดเนี่ย มันไม่ต้องพูดออกมาก็ได้ แต่ละครก็จะใส่บทนั้นออกมาเช่น

ตัวแสดงร้าย ฝ่ายหญิงโกรธ ถ้าเป็นละคร ก็จะกรี๊ด ๆ ๆ ๆ พร้อมด้วยไดอะล็อกมากมายแสดงว่าโกรธอยู่

แต่หากเป็นหนัง อาจจะแสดงออกด้วยสีหน้า แววตา ท่าทาง หรืออะไรก็ตาม ซึ่งพอมองออกก้จะดูรู้ว่า นี่ชั้นกำลังโกรธอยู่นะ

ประมานนี้ครับม

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 20 ต้นฉบับโพสโดย tanum เมื่อ 2012-08-15 15:50  :
ที่บอกว่า หนังคือการเล่าเรื่องด้วยภาพ ละครคือการเล่าด้วยบท มันไม่ได้อยู่ที่ไดอะล็อกมากหรือน้อยครับ

หนังบางเรื่องบทพูดเยอะ เพราะมันต้องเยอะ

แต่ที่บอกว่า ดำเนินเรื่องด้วยไดอะล็อก เพราะว่าบางประโยค บางคำพูดเนี่ย มันไม่ต้องพูดออกมาก็ได้ แต่ละครก็จะใส่บทนั้นออกมาเช่น
.......

อ้อ...ครับ เข้าใจเลยครับ  

พูดน้อย พูดเยอะ ก็ไม่เป็นไรครับ ขอให้คนดูชอบ แล้วไปดูกันเยอะๆ พอ!

ผมเคยฟังพี่ผู้กำกับท่านหนึ่ง workshop เกี่ยวกับหนังนะครับ
เขาตั้งคำถามขึ้นมาว่า " ภาพยนตร์ กับ ละคร ต่างกันอย่างไร ? "


คำตอบที่ถูกต้องคือ " ภาพยนตร์เน้นการเล่าเรื่องด้วยภาพ ส่วนละคร เน้นการเล่าเรื่องจากบทพูดครับ "
ผมว่าตรงนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ภาพยนตร์ดูมีอะไรมากกว่าละครอ่ะครับ คือดูแล้วต้องคิดก่อน ถึงจะเข้าใจ ไม่ใช่ดูแล้วก็อ๋อๆๆๆๆไปได้ตลอดเหมือนละคร(เพราะบทพูดมันบอกเราทุกอย่าง)

ละครสร้างขึ้นเพื่อให้เข้าใจง่ายที่สุด แม่บ้านทำความสะอาดบ้านอยู่ เปิดละครไว้ ฟังแต่เสียงก็ยังเข้าใจเรื่อง แต่ภาพยนตร์ คนดูนั่งจ้องหน้าจออยู่ตลอดอยู่แล้ว(ไม่นับเวลาฉายตามเคเบิ้ล หรือดูแผ่นที่บ้าน)  มันก็เล่นได้เยอะกว่า จะเป็นบทพูดตรงๆเลย หรือจะเล่าผ่านภาพ เล่าผ่านสัญลักษณ์ เทคนิคต่างๆ ได้ทั้งนั้น


อย่างเช่นถ้าจะสื่อว่านั่งรอใครซักคนนานมากๆ
- ภาพยนตร์ก็อาจจะเล่าด้วยภาพนาฬิกา  เข็มนาฬิกาที่เดินไปเรื่อย
- ละครก็คงจะเล่าด้วยการ ให้ตัวละครซึ่งอยู่คนเดียวพูดขึ้นมาว่า "รอนานแล้วนะ ทำไมไม่มาซักที"

ซึ่งในความเป็นจริง ไม่มีใครพูดคนเดียวอยู่แล้วใช่ไหมล่ะครับ นี่ก็เป็นอีกประเด็นที่ทำให้ภาพยนตร์มันจริงกว่าละคร มันคือสเน่ห์อีกข้อของภาพยนตร์ครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 23 ต้นฉบับโพสโดย bobbybrass เมื่อ 2012-08-15 17:22  :
ผมเคยฟังพี่ผู้กำกับท่านหนึ่ง workshop เกี่ยวกับหนังนะครับ
เขาตั้งคำถามขึ้นมาว่า " ภาพยนตร์ กับ ละคร ต่างกันอย่างไร ? "


คำตอบที่ถูกต้องคือ " ภาพยนตร์เน้นการเล่าเรื่องด้วยภาพ ส่วนละคร เน้นการเล่าเรื่องจากบทพูดครับ "
.......

ชัดเจนเลย ขอบคุณครับ

มีพี่ๆท่านใดอยากให้ความรู้อีกบ้างไหมครับ

กระทู้นี้โดนบล็อค ระบบจะซ่อนข้อความหรือไฟล์แนบอัตโนมัติ สามารถมองเห็นได้เฉพาะผู้ดูแล!

หนังเรื่องโฟนบูธ นี่ก็พูดทั้งเรื่องครับ แถมเกือบทั้งเรื่องอยู่ที่ตู้โทรศัพท์ แต่มันก็สามารถทำให้คนดูลุ้นระทึกไปกับหนังได้ครับ

อยู่ที่ผู้กำกับต้องการสื่ออะไรกับคนดูจริงๆ

กระทู้นี้โดนบล็อค ระบบจะซ่อนข้อความหรือไฟล์แนบอัตโนมัติ สามารถมองเห็นได้เฉพาะผู้ดูแล!

หนังก็คือหนังฮะ

อยู่ที่ว่าจะถ่ายทอดออกมายังไง ถึงไม่ตรงใจคุณ แต่ก็อาจตรงใจคนอื่นๆอยู่บ้าง

อย่าไปมองอย่างงั้นฮะ ศิลปะ ไม่มีกฎ เกณฑ์ ผิด ถูก เปิดใจกว้าง ๆ นะฮะ