ถ้าเราให้คุณเป็นกรรมการตัดสิน คุณจะให้ใครชนะ..

      ถ้าวันนี้เราให้คุณเป็นกรรมการตัดสินประกวดหนังสั้น มี อยู่ 2 เรื่องที่คะแนนสูสีกันมาก ระหว่างทีมจากกรุงเทพฯ , และทีมจากต่างจังหวัด ฯ
      เนื้อเรื่องให้ทำเกี่ยวกับกลอนประตูห้องนำ้ คะแนนที่ให้ดังนี้คับ..( จำลองเหตุการณ์จากเรื่องจริง ไม่ใช่ปัญหาเชาวน์ )...


     -1.  คอนเซ็ปและเนื้อหา                   25   คะแนน
            - 2. เทนิคการเล่าเรื่อง                      25       "
            - 3. ความคิดสร้างสรรค์เชิงบวก       25       "
            - 4. เทคนิคในการถ่ายทำและผลิต    25      "   

     …ทีมจากกรุงเทพฯ  ทีมงานมืออาชีพฯ , เครื่องมืออัดเต็ม ( โปรแกรมตัดต่อ เอเฟค เลนส์ทุกช่วงขนาด ) , อุปกรณ์เสริมเพียบ ( เครน ดอลลี่ ตัวบิน )ปิดท้ายขู่กรรมการให้กลัวด้วย
                           ดาราดังจากค่ายหนังใหญ่ ..
    ...เทคนิคการเล่าเรื่อง...อธิบายถึงชายตัวแสดง ออกแบบกลอนประตู มีลายแกะสลัก บนแบบกระดาษ นำแผ่นกระดาษไปวางบนแผ่นเหล็ก ทำการตัดออกมาและเจียร ขัด แกะสลัก
                               แต่ละส่วนด้วยลวดลายสวยงาม ลงสีทองขลิบดำ ประกอบเข้าด้วยกันเหมือนงานศิลป์.....ให้ไป 25 คะแนน ( ได้นะคับ ).. 
    ...ความคิดสร้างสรรค์เชิงบวก...คิดได้ขนาดนี้ แค่กลอนประตูอันเดียวให้ไปเลยนะคับ …25 คะแนนเต็มเหมือนกัน ..
    ...เทคนิคการถ่ายทำ...เปิดตัวโรงงานมืดสลัว เห็นคนดำเป็นเงากำลังตัดเหล็ก ประกายไฟพุ่งออก มีควันจางๆรอบตัว ตัดสลับวิธีการทำงาน เริ่มตั้งแต่ออกแบบแปลนจนทำเสร็จ
                              ด้วยอุปกรณ์โปรดัคชั่นเต็มอัตราศึก เครน ดอลลี่ ตัวบิน ไฟสปอต ทุกช่วงเลนส์ด้วยกล้อง 2-4 ตัว …ไม่ให้เต็มโดนฆ่าแน่ๆ ..25 คะแนนเต็ม
   … คอนเซ็ปและเนื้อหา.. หลังจากขั้นตอน 1-4 เสร็จเรียบร้อยแล้ว นำชิ้นงานมาประกอบกับประตูจริง ชิ้นงานสวยงามหาที่ติไม่ได้ แต่หลายคนบอกเล็กไปถ้าเทียบกับประตูทั้งบาน
                              กลัวว่าถ้าใครจะเข้ามาทำมิดีมิร้ายกับคนในห้องนำ้ แค่ถีบเบาๆกลอนก็หัก เสียหายแล้ว ...ตรงนี้แหละ เราจะให้คุณช่วยตัดสิน   ………คะแนน ( เว้นให้คิด )


    ...ทีมจากต่างจังหวัด ฯ ทีมงานบ้านๆ ครูกับนักเรียนช่วยกันแสดง เครื่องมือเท่าที่ต่างจังหวัดจะมีขาย , อุปกรณ์กล้องเลนส์คิด , คนแสดงนักเรียนทั้งโรงเรียน..
    ...เทคนิคการเล่าเรื่อง...ไม่มีอะไรซับซ้อน เอาดินสอเขียนลงแผ่นไม้ แล้วก็นำเลื่อยมาตัด ขัดด้วยกระดาษทราย ตะไบ ตะปูตอก ประกอบเข้าจนเป็นกลอน เสริมด้วยเหล็กเส้นงอ
                              ทาสีหน่อย ให้สวยงาม ..อุปกรณ์เท่าที่หาได้   เด็กทั้งโรงเรียนช่วยกันแสดง คนเยอะกำกับยาก....ให้ 25 คะแนนนะคับ
    ...ความคิดสร้างสรรค์เชิงบวก...ก็โอระดับ เพราะใช้นักเรียนทั้งหมดมาช่วยกันทำ หลากหลายวัยน่ารักใสไม่เฟก ร่วมมือร่วมใจทั้งโรงเรียนให้แล้วกัน.. …เต็ม25 คะแนน ..
    ...เทคนิคการถ่ายทำ...บอกแต่แรกแล้วว่าบ้านๆ บางช่วงก็น่าเบื่อ ไม่ตื่นเต้น ( เพราะไม่มีมืออาชีพมาช่วย ) ได้นักเรียนทั้งโรงเรียนร่วมแสดง ช่วยแบ่งบทเหตุการณ์ 
                             ไปทุกกลุ่มวัยเด็ก หลากหลายอารมณ์ ในห้องเรียน , ในห้องครัว , ที่บ้านแต่ละคนมีพ่อแม่ชาวบ้านมาช่วย ฯลฯ จะให้คะแนนยังไงดีล่ะ.………คะแนน ( เว้นให้คิด )
    … คอนเซ็ปและเนื้อหา.. หลังจากขั้นตอน 1-4 เสร็จเรียบร้อยแล้ว นำชิ้นงานมาประกอบกับประตูจริง ชิ้นงานก็สวยดีแบบบ้านๆ ( งานทำมือ ) ที่เราเห็นทั่วไปตามบ้านต่างจังหวัด 
                              หลายคนลองใช้แล้วชอบ เพราะมั่นคงแข็งแรง กระโดดถีบแรงแค่ไหนก็ไม่กระเทือน ( ใหญ่ซะขนาดนั้น )..ให้เต็ม 25 นะคับเพราะตอบโจทย์เนื้อหาได้เต็ม   


          ….ทีนี้เรามาดูความแตกต่างกันของ  2 ชิ้นงาน 
         -  ชิ้นงานกรุงเทพ    …งานสวย แต่มีข้อเสียใช้จริงไม่เวิร์ค เปรียบเสมือน  คอนเซ็ปเนื้อหาอ่อนไป(  ข้อ 1)  มัวแต่ไปเน้นการผลิต ( ข้อ 4 ) ...
                                    ทีนี้ถ้าเราจะให้ทีมกรุงเทพชนะ คนทั่วไปที่ดูผลประกาศคงหัวเราะ กลอนประตูอันเล็กกระจิ๋วนี่น่ะ ชนะได้รางวัลที่ 1..    
         -  ชิ้นงานต่างจังหวัด... งานอาจไม่สวยเท่า แต่ทุกคนชอบเพราะใช้งานได้จริง เปรียบเสมือน ตอบโจทย์ที่ให้มาได้ทุกคอนเซ็บ เสียแต่การผลิต ข้อ 4 สู้กรุงเทพไม่ได้..  
                                     ถ้าเราให้ทีมต่างจังหวัดชนะที่ 1  เทคนิคการผลิตก็บ้านๆแถมน่าเบื่อบางช่วง คงมีเสียงก่นด่าตามหลังว่า.. ทีมประกวดทีมนี้มาตราฐานตำ่มากกกกกก ..

     …..มาถึงคำถามแล้วล่ะคับ ..ว่าถ้าคุณเป็นกรรมการจะให้ทีมไหนชนะ เพราะอะไร...( ผมก็มีคำตอบในใจของผมเหมือนกัน แต่อยากรู้ความในใจจากพี่ๆในเว็บ )...                     

ขอแชร์ตามประสาคนดูธรรมดาๆ นะคับ ให้คะแนนยากจังเลยคับต้องกลับไปดูที่คอนเซ็ปการประกวดเพิ่มเติมว่าให้น้ำหนักความสมจริงหรือความเป็นศิลปะมากกว่ากัน แต่ถ้าเป็นกรรมการ ผมจะให้งานบ้านๆ ชนะคับ เพราะเป็นของจริง แต่ถ้าเป็นคนดูผมคงจะอยากดูของหรูๆ มากกว่าเป็นแน่ อีกเรื่องนึงมาตรฐานกรรมการสูงหรือต่ำผมมองว่า กรรมการมีเครดิตมากน้อยแค่ไหนและเหตุผลที่ใช้ในการตัดสินมีนำ้หนักฟังขึ้นแค่ไหนมากกว่าคับ ขออภัยอย่างแรงคับถ้าความเห็นผมมันดูไม่เข้าท่่าเพราะเป็นมุมความคิดแคบๆส่วนตัว กรุณาให้อภัย

ส่วนตัวผมให้ทีมแรกครับ เหตุผลของผมคือ เป็นการประกวดหนังสั้น ผมให้เครดิตการเล่าเรื่อง การนำเสนอมากกว่า  สุดท้ายก็ลงท้ายที่คำว่า"หนัง" ที่ไม่จำเป็นต้องเป็นจริงเสมอไป ลูกบิดอาจจะใช้ไม่ได้ ก็น่าจะคล้ายกับหนังที่คนมีพลังเหนือธรรมชาิติ ซึ่งความจริงแล้วคนก็ไม่มีพลังเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ  

ต้องดูว่า  งานเอาหน้า  หรือ เอาเนื้อ...เพาะเท่าที่ดู...เปรียบได้กับ หนัง  อวตาร  กับ  ปัญญาเรณู  
ซึ่งคนเราก็ชอบต่างกัน....งานตัดสิน  มันวัดกันยากครับ...ว่าม๊ะ....


ต้องดูว่า...จะเอาาหน้า ให้  อวตาร ลอยลำ   หรือ ขำๆ ให้ปัญญาเรณู  โกอินเตอร์ครับ...  ^ ^

ส่วนผม ต้องเห้นงาน ถึงจะบอกได้ครับ....

คงตอบไม่ได้ครับ หากนี่เป็นสถานการณ์จริง  
เพราะในความเป็นจริงแล้ว คนที่พิถีพิถันกับโปรดักชั่นอย่างทีมที่1 คงยากมากที่จะตกม้าตายกับแค่เรื่องขนาดของกลอน ดูจากมอนิเตอร์ก็เห็นแล้ว ฉะนั้นไม่ใช่เรื่องยากที่จะแก้ไขในขั้นตอนการถ่ายทำ

แต่ถ้าสถานการณ์นี่ถูกตั้งขึ้นเพื่อเป็นแบบเรียน มันคงกลายเป็นเรื่องของต่างจิตต่างใจ เพราะหลายคนอาจจะแย้งว่ากลอนประตูที่มีดีไซน์ในปัจจุบันก็มีแบบที่เป็นขนาดเล็กเพื่อประโยชน์ด้านดีไซน์ หรือห้องน้ำอยู่ในบ้านคงไม่มีใครถีบเข้ามาเพื่อกระทำการมิดีมิร้าย
ในที่นี้ผมให้ทีมที่ 1
แต่ถ้าโจทย์บอกว่าให้แสดงการผลิตกลอนประตูขนาดมาตรฐานที่ใช้กับห้องน้ำต่างจังหวัดที่อยู่นอกตัวบ้าน ผมก็จะให้ทีมที่ 2 ครับ



ถ้าสถานการณ์นี้ เปลี่ยนเป็นทีมที่ 1 แสดงการผลิตกลอนผิดขั้นตอน หรือสลับขั้นตอน น่าจะบรรลุจุดประสงค์ในเรื่องของหลักการตัดสินมากกว่าครับ

ให้เวลาคิด 1 วัน เป็นงายคับ..นี่คือเรื่องจริงของทีมจัดงานประกวดคณะหนึ่ง ในที่สุด ก็ประกาศผลออกมาแล้ว เราไม่บอกว่าผลการตัดสินจะเป็นอย่างไร ( และมันคืองานไหน )….
         แต่อยากบอกว่า ..ไม่ว่าคุณจะให้ทีมไหนชนะ คณะกรรมการก็คงต้องโดนตำหนิอยู่ดี ( อาจจะเป็นเคสใดเคสหนึ่งก็ได้ ที่น้องในเว็บโพสเข้ามาบ่น เอาเป็นว่าใครให้เหตุผลอย่างไร ก็ถูกทุกข้อแล้วกัน..….
         อยากให้ข้อสังเกตุว่า... 
        ……หลายทีมในกรุงเทพฯมักจะให้ความสำคัญกับการผลิตมากเกิน จนลืมดูเหตุและผลของคอนเซ็ปและเนื้อหา ของโจทย์ที่ให้มา บางครั้งดูเหมือนข้อเดียวแต่จริงๆแล้วมันผูกซ้อนกันหลายข้อ
              เช่น สามีภรรยาเลิกกัน ไม่ใช่ด่ากันแค่คำเดียวแล้วเลิกเลย  มันมีเหตุผลเล็กๆหลายอันที่ บ่มเพาะผูกโยงใย สนับสนุนซึ่งกันและกัน จนถึงขีดสุดของเหตุการณ์ที่มันควรจะเป็น ..คงเข้าใจนะคับ..
        …. ถ้าจะบอกว่า ทีมกรุงเทพผลิตดีกว่าแล้วได้ชนะที่ 1 ถ้างั้นทีมต่างจังหวัด แค่คิดก็แพ้แล้วไม่ต้องผลิตส่งประกวดให้เสียเวลา  เพราะด้อยกว่าทีมกรุงเทพฯในทุกๆด้าน หรือไม่ก็ตั้งกติกาไปเลยว่า
             รับเฉพาะทีมกรุงเทพเท่านั้น ( คิดแบบนี้ไม่ได้นะคับ )  เราควรให้ความเสมอภาคในด้านความคิดไม่ว่าจะเป็นทีมกรุงเทพฯหรือทีมต่างจังหวัด ดังนั้น เวลาตัดสิน คณะกรรมการฯ เขาจะเทียบดู
             ความเป็นไปได้ของทีมผลิตเท่านั้น  แม้การผลิตไม่เด่น แต่ถ้าตอบโจทย์ที่กำหนดให้ ได้ทุกข้อก็มีสิทธิ์ชนะนะคับ ระวังให้มาก...
        …..ถ้าต้องการชนะรางวัล ควรให้ความสำคัญทุกข้อที่โจทย์ให้มา อย่าทิ้งนำ้หนักข้อใดข้อหนึ่งจนเกินไป เพราะจะทำให้เนื้อเรื่องแกว่งได้นะคับ...  

         และบางครั้งเบื้องหลังการจัดการประกวดก็มีข้อบกพร่องเหมือนกัน ทำให้การตัดสินลำบาก เกิดความผิดพลาดได้.....
1. ข้อกำหนด คลุมเครือไม่ชัดเจน อย่างเช่นกรณีตัวอย่าง ให้ทำกลอน กลอนแบบไหน นำไปใช้อะไร ที่ไหน บางคณะกรรมการเขาไม่อยากกำหนดโจทย์ตายตัว อยากให้คนผลิตได้คิด และได้สรรค์งานอย่างอิสระ
    แต่กลับกลายเป็นปัญหาของคณะกรรมการซะเอง  เมื่อข้อ 2-4 สูสี คณะกรรมการจะย้อนกลับมาดูข้อ 1 ก็ดูไม่ได้ เพราะไม่มีโจทย์ให้เทียบเคียง ….แบบนี้ต้องบอก แล้วแต่ดวง..ตัวใครตัวมันแล้วคับ...
2. พี่เลี้ยงที่ปรึกษา ( ที่ทางคณะกรรมการตั้งขึ้นมาเป็นตัวแทน ) จึงต้องเข้ามามีบทบาทตรงนี้ให้มาก เมื่อทีมงานประกวดมีการคัดเลือกให้เหลือ 10 ทีม และให้ทั้ง 10 ทีมไปทำการบ้าน แล้วกลับมาเล่า
    ให้กับพี่เลี้ยงที่ปรึกษาฟัง ควรเล่าให้หมดทุกเหตุการณ์ เล่าให้ละเอียดที่สุด เมื่อพี่เลี้ยงฟังแล้วเห็นว่าตรงไหนอ่อน หรือตรงไหนลงรายละเอียดมากไปก็จะ แนะนำ บอกกล่าว
    (​เพื่อให้งานได้ออกมาใกล้เคียงกัน และไม่ก่อความเสียหายในภายหลังให้กับคณะทีมงานจัดประกวด )ทีมผลิตส่งประกวด จำต้องฟังและนำไปปรับให้ได้ผลที่ดีที่สุดกับงานของเรา..


… ..สำหรับน้องที่กำลังส่งงานเข้าประกวด บางกองประกวดเขาไม่มีพี่เลี้ยงมาให้ ก็ต้องหาที่ปรึกษาส่วนตัว คอยดูคอยแนะนำส่วนที่เรามองข้ามไป แล้วก็อย่าชะล่าใจ หรือประมาทจนเกินไปนะคับ 
      หลายเรื่องตกม้าตายด้วยเหตุผลง่ายๆก็มีเยอะนะคับ....

ผมให้ทีมต่างจังหวัดครับ  เพราะกำกับยากกว่า   ทีมกรุงเทพมัวแต่ไปเน้นเรื่องการผลิตจนลืมคอนเซ็ป ซึ่งถ้าไปทำหนังใหญ่จริงๆ หนังคงจะออกทะเล