ถามเล่นๆ นะ หากพิมพ์ผิด หักคะแนนดีมั้ย

ภาษาประจำชาติเรา ไม่ได้มีไว้เพื่อพูดคุยสื่อสารเท่านั้นครับ มันเป็น มรดกทางวัฒนธรรม เลยก็ว่าได้ ภาษามีวิวัฒนาการของตนเอง มีเกิด มีดับ ไม่ต่างจากคน และภาษาไทยของเราก็ยังถือได้ว่าเป็นรากเหง้าทางวัฒนธรรมของเราด้วย เราเกิดมา แล้วก็ตายไปครับ แต่ภาษาไทย ยังคงเติบโตและตกทอดไปสู่ลูกหลานของเราครับ บางประเทศเป็นมหาอำนาจเสียด้วย แต่ไม่มีภาษาเป็นของตนเองครับ เรามี ภาษาไทย เพราะฉะนั้น ขอให้ภาคภูมิในภาษาไทยของเรานะครับ ใช้พูดคุยกันนี่ก็เรื่องหนึ่ง แต่การพิมพ์ลงในเวปที่จะเผยแพร่สู่สาธารณะ อย่างน้อยก็ในบรรดาสมาชิก TDF ก็หลักหลายพันคนแล้วครับ สมควรจะเขียนแบบตั้งใจ และให้ถูกต้องตามหลักภาษาหน่อยนะครับ แม้จะเป็นเวปที่เกี่ยวกับกล้อง มิได้เคร่งครัดอะไรนักในเรื่องภาษา แต่ที่เป็นเช่นนั้นเพราะเราอนุมานเองว่า ผู้ที่เข้ามาใช้เวปนี้ สมควรมีจิตสำนึกเป็นเบื้องต้นอยู่แล้วว่า ควรจะใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้อง และเคารพต่อสถานที่นั้นๆ จึงมิได้กำหนดกันว่า ควรใช้ภาษาแบบไหน หรือแบบไหนไม่ถูกต้อง แต่เมื่อไม่ได้ทำเป็นข้อกำหนดไว้ จึงมีการใช้คำพูดที่แผลงออกไปเรื่อยๆ เมื่อเห็นว่า หากปล่อยไปเช่นนั้น จะเหมือนปล่อยปละละเลยให้เกิดภาษาวิบัติกันไปใหญ่ จึงคิดว่า หากมีการรณรงค์การใช้ภาษาไทยที่ถูกก็จะเป็นการดีครับ ไม่ต้องถึงขนาดปรับเงิน หักคะแนน อะไรกันหรอกครับ แค่ขอว่า ใช้คำพูดที่สุภาพ และถูกต้องตามหลักภาษาไทย เท่านั้นแหละครับ ไม่ได้มีอะไรมากครับ ผิดพลาดใครก็ผิดพลาดกันได้ครับ ผมเองก็ใช้คำผิดบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้มีใครมาติดใจท้วงติงอะไรเพราะเห็นว่า เป็นความผิดพลาดโดยมิได้ตั้งใจ แต่ก็พยายามเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า ควรใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องอยู่เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หรือทำอะไร อย่างน้อยก็ทำให้เราระวังมากขึ้น ดีกว่าปล่อยผ่านๆ ไป หรือใช้จนติดเป็นนิสัย เมื่อเข้าสังคมที่เขาเคร่งครัดในเรื่องนี้ ก็จะติดเอาภาษาวิบัติไปใช้ด้วย จะไม่เป็นผลดีแก่ตัวเราเองนะครับ
เคยอ่านบทภาพยนตร์ที่น้องๆ ส่งให้อ่านเพื่อพิจารณาไปทำภาพยนตร์แล้ว ผมแทบไม่ได้ดูเรื่องของ Format (รูปแบบ) ของการเขียนบทเลย เนื่องจากแต่ละที่ ก็ใช้ Format ที่แตกต่างกันไป ขอให้อ่านแล้วเข้าใจว่า บอกถึงเวลา สถานที่ เป็นพอครับ แต่ที่อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด คือ การพิมพ์ผิด และการใช้ภาษาไทยไม่ถูกต้องครับ การเขียนบท ขอให้เขียนเป็นภาษาเขียนที่ถูกต้องตามหลักภาษาไทยนะครับ ส่วนจะไปปรับเปลี่ยนให้เป็นภาษาพูด หรือ ให้มัน "เข้าปาก" นั้น เดี๋ยวนักแสดงกับผู้กำกับ เขาจะไปปรับเปลี่ยนให้เป็นคำพูดของเขาเอง ตอนซ้อม ก่อนถ่ายจริงครับ แต่ใจความสำคัญของคำพูดที่จะสื่อนั้น ต้องชัดเจน ถูกต้อง และ เคลียร์ครับ ทุกวันนี้ เห็นในหนังบางเรื่อง ผู้หญิงคุยกับเพื่อนใช้ มึง กู ผมฟังแล้วยังรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยครับ ถามว่า ผมก็ใช้มึงกูกับเพื่อนครับ แต่ก็น้อยมาก ส่วนใหญ่จะเรียกเพื่อนว่า พี่นำหน้าครับ หรือ เรา-นาย อะไรแบบนั้น บางทียังมีคุณนำหน้าด้วยซ้ำ ถ้าจะใช้คำพูดมึง-กู เพื่อแสดงความเป็นเพื่อนสนิทกันนั้น ผมว่า มันยังมีวิธีการสื่ออีกหลากหลายครับ อย่าเอาง่ายๆ ด้วยการใช้คำพูดบอกไปเลยแบบนี้จะดีกว่าครับ จะได้รู้สึกว่า ใช้สมองในการเขียนบทบ้าง หรือลองมองถึงผลได้ผลเสียที่จะเกิดบ้างก็จะดีครับ ส่งเสริมการใช้ภาษาที่ถูกต้องกันดีกว่าครับ  

ขอบคุณทุกท่านที่ยังคงรักภาษาไทย ไม่ต่างจากที่เรารักประเทศไทยครับ

ด้วยความเคารพ

รักษ์ภาษาไทย

ลึกซึ้ง ! !

พิมพ์จน บางที ไม่รู้ว่า อันไหนคือคำที่ถูก อันไหนคือคำที่ผิด

วิธีง่ายมาก แก้ที่ตัวเราและคนรอบข้างก่อน ค่อยๆบอกค่อยๆเตือนกัน

    
เห็นด้วยอย่างแรง

ก็น่าจะดีนะครับ แต่คนตรวจคำผิดคงจะประสาทเสียเหมือนกันนะครับ ต้องมานั่งดู

พิมพ์ผิดเพราะไม่รู้ก็ธรรมดานะ คนเราผิดกันได้
แต่เล่นกับภาษา บิดไปบิดมาซะจนเคยตัวนี่ไม่ดีแน่
บางคนชอบเถียงอีกตะหาก ว่าชินบ้างละ เคยบ้างละ

โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยซีเรียสกับภาษาที่มันไม่จริงจัง ถ้าไม่ได้ใช้พูดจริงจัง
ถ้าคุยเล่น ถามเล่น หรือหยอกๆกันเล่นก็เล่นกันได้แหละ
แต่ถ้าจะคุยจริงจัง ถามเอาความรู้จริงๆ ก็ควรจะใช้ให้ถูก ถ้าไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่าก็ไม่ว่ากัน

ผมเองก็ไม่ได้ถูกทุกคำ แต่ที่คอยติติงคนอื่นก็ติติงในส่วนที่ผมรู้ว่าผิด
ส่วนคำที่คนอื่นอาจจะรู้ แต่ผมหรือคนอื่นๆพิมพ์ผิด ก็เตือนผมกันได้เหมือนกัน จะได้เป็นการเพิ่มส่วนถูกแก้ส่วนผิดกันและกันได้
บางคำมันก็ไม่ต้องจริงจังมาก อย่างเช่น ใช่ไหม-ใช่มั้ย
อะไรกัน-ไรกัน,อย่างนี้-อย่างเนี้ย อะไรอย่างนี้ก็ไม่เท่าไหร่

อยากให้จำกันไว้สักเรื่องหนึ่ง สำหรับคนที่ชอบเล่นคำ
ถ้าจะเล่นคำผิด ก็ควรจะรู้ทั้งสองอย่าง ว่าที่ถูกมันเป็นยังไง ที่ผิดมันเป็นยังไง
หลายคนเล่นคำซะจนไม่รู้ว่าต้นฉบับที่ถูกต้องมันเขียนยังไง เป็นคนไทยที่ตกภาษาไทยทั้งที่เรียนสูง

ที่ควรจะสำนึกอีกอย่างซึ่งสำคัญมากๆคือ เมื่อเราบอกว่าอยากจะทำงานด้าน วิดีโอ,ภาพยนตร์,หรือสื่อใดๆ
แล้วยังชอบเล่นคำผิดจนเสียนิสัย เราจะสื่อสารความถูกต้องออกไปได้อย่างไร
ถ้าเรื่องนี้คิดว่าไม่เป็นไร ไม่น่าจะสำคัญ แล้วที่ถามกันนักกันหนาว่าอยากเก่ง อยากเป็นมืออาชีพทำยังไง ก็คงไม่ได้จริงจังที่จะถามหรือเปล่า งานมืออาชีพมันพิมพ์ผิดไม่ได้นะครับ
คงทุเรศมาก ถ้าวันหนึ่งคุณต้องเขียนบท เขียนสคริปท์ หรือนั่งตัดต่องานที่ต้องใส่ Super (ตัวหนังสือหรือคำบรรยายประกอบในภาพ) แล้วต้องโทรหาคนอื่นเพื่อถามว่าคำนั้นคำนี้พิมพ์ยังไง
ครั้งนึงผมเคยอยากจะเขวี้ยงกบาลเพื่อนที่ตัดต่อด้วยกันจริงๆ ที่มันพิมพ์ Super ผิด ทั้งที่เป็นคำง่ายๆ จนผมนึกถามอยู่ในใจว่ามึงจบ ป.ตรี มาได้ยังไงวะ?

ผมว่าเราควรมองตัวเองก่อนมองคนอื่นครับ ทำตัวเองให้ถูก

ผมว่าประเทศเราบกพร่องตรงที่ สนใจเรื่องของคนอื่นมากเกินไป

จนลืมใส่ใจตัวเองครับ ผมมีเพื่อนหลายคน ที่คนแต่จะจับผิดคนอื่น

ด่าคนอื่น ผมว่ามันเหนื่อยที่ต้องไปเก็บขยะหน้าบ้านคนอื่นตลอดเวลา

เก็บบ้านใครบ้านมันครับ เค้าถึงได้ตั้งกฎ "หน้าบ้าน หน้ามอง" ไง

อันนี้ไปเจอมาจากเวปหนึ่งครับ ขนาดผมว่า ผมก็วัยรุ่นน่ะ เจอน้องคนนี้เข้าไป เล่นเอามึนอยู่นานกว่าจะแปลภาษาได้



ทิ๊มุงคบกะกูมาอ่ะเพิ๊ล

มิ๊รัยกูช่วยมุงตลอด

เเต่มุงไม่ช่วยกุเลยเพิ๊ล


ขอบคุนเเระกันทิ๊ตอบเเทนกูเเบบนี้


สักวันมุงก้อจะรุเอง

ว่าคนที่มุงยุ๊กะมันตอนนี้เปนยังงัย

เเสหรับเพิ๊ลไม่มิ๊คัย

ดิ๊เท่าคำว่าเพิ๊ลอย่างกู

หรอกมุงลองคิดดูเเร๊วกันตลอดระยะเวลาทิ๊กู

คบกับมุงมารำบากดั่วกันมา

มันวัดไจ๋กันเเค่ไหน๋ รักกันเเค่ไหนมุง"

ใครที่เคย "อ้าง" ว่าเขียนแบบง่ายๆ ไม่ทันคิด
ผมว่าแบบนี่ยากกว่าพิมพ์ธรรมดาอีกนะ

เห็นด้วยครับ

แต่ตอนนี้เด็กสมัยใหม่(หรือแม้แต่ผู้ใหญ่เอง) ไม่รู้ว่าภาษาเขียนที่ถูกต้องเป็นอย่างไร
เพราะเขียนผิดจนคิดว่ามันถูกมาตั้งนานแล้ว

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

เห็นด้วยครับ เริ่มจากสังคมเล็กๆ

" ภูมิใจในความเป็นชาติไทยเถอะครับ "

ห้ามพิมพ์ยาวโดยไม่ย่อหน้า  ตาลาย

เห็นด้วยอีกคนครับ ที่ว่าควรรักภาษาของเราเอาไว้บ้าง ...แชทให้ไปอยู่ส่วนแชท
ภาษาบอร์ดก็ให้เป็นภาษาบอร์ด พวกเราเองก็จะได้มีบอร์ดคุณภาพ ใครเข้ามาเห็นมาอ่านก็ชื่นใจ
ผิดแบบไม่ตั้งใจก็ผ่อนปรนกันไป แต่หากผิดแบบตั้งใจให้เพี้ยน เราคนอ่านก็สังเกตุหรือรู้กันได้
แนะนำนะครับว่าลงโทษเล็กๆ อันไหนที่ตั้งใจมาเพี้ยน ก็เตือนกันซะทีนึงก่อน และอย่าเพิ่งตอบคำถามใดๆ
อิอิ...หรือไล่กลับไปให้พิมพ์มาใหม่ทำนองนั้น