ถ้าจะใช้คำให้ชี้ชัดๆถูกค้องต้องเรียกว่า "การลำดับภาพ" ครับ
คนตัดต่อได้เนี่ยหาไม่ยากครับ พูดจริงๆนะ ดาษดื่น เดี๋ยวนี้ทั้งคนจ้างทั้งคนตัด แค่ใช้โปรแกรมได้ก็คิดว่าตัดต่อได้แล้ว
ชอบเห็นพนักงานตัดต่อเป็นแค่ลูกจ้างราคาถูกเพราะไม่น่าจะใช้ความคิดอะไรมาก แต่ความเป็นจริงแล้ว.....
"การลำดับภาพ" นี่ไม่ง่ายนะครับ เป็นศาสตร์ที่ต้องศึกษาเรียนรู้และใช้จินตนาการบวกกับวิธีคิดอย่างเป็นกระบวนการมากๆ
ไม่ใช่เห็นว่าสวยเห็นว่ามันส์ก็คิดว่าตัดต่อได้ดีแล้ว
คนลำดับภาพ (ขอเรียกแบบนี้ละกันนะ) ใช้ความรู้ ความคิดความเข้าใจเยอะมากๆหลายๆเรื่อง สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นพี่ๆอยู่ไม่กี่คนที่เข้าใจคือ จิตวิทยาเรื่องการรับสารของนุษย์ ซึ่งก็เป็นควารู้ควาเข้าใจอย่างหนึ่งที่ต้องมี
รายการทีวีหรืองานสื่อกว่าค่อนในบ้านเราถึงไม่ไปไหนไกลซะทีเพราะขาดเรื่องนี้ด้วย เห็นรายการที่มีประเด็นดีๆเยอะมาก
แต่เล่าไม่เป็น ใช้ภาพใช้เสียงใช้จังหวะไม่เป็น
ช่างภาพอีโก้จัดนี่น่าเบื่อมาก ผมเคยเจอหลายคน หลายรูปแบบ ติติงอะไรก็ไม่ได้ พวกนี้สร้างความลำบากให้คนลำดับภาพเพิ่มขึ้นอีกมหาศาล เรียกให้มาดู Footage ก็ไม่มา บอกไม่ใช่หน้าที่ บางคนก็คุยจริงๆเล้ยว่าทำงาน Grammy มาก่อนบ้างละ (แล้วออกมาทำไมVะ?) อยู่รายการโน้นรายการนี้มาก่อนบ้างละ บางคนก็ไปถ่ายต่างประเทศมาแล้วบ้าง ฯลฯ
แอ็คกันเหลือเกิน (อยากให้มรึงมาเห็น Footage ห่วยๆของพวกมรึงเจงๆ....ทำกรูเหนื่อยทุกงาน
)
ส่วนพวกที่ถ่ายดีๆนี่ไม่ค่อยพูดครับ ถามอย่างเดียวว่าโอเคยังครับ เก็บอะไรเพิ่มอีกมั้ย Footage ที่ได้จากคนพวกนี้ตัดต่อโคตรง่ายครับ สคริปท์แทบไม่ต้องดูซ้ำอีกเพราะภาพมันจะสื่อได้เองว่าควรจะเอาไปวางตรงไหนยังไง เดี๋ยวนี้ผมเลยเน้นรับงานช่างภาพมากกว่า งานตัดต่อนี่ถ้าไม่ไว้ใจกันจริงๆผมก็จะไม่ค่อยรับละ แต่ละงานเล่นเอาไมเกรนกินหัวทุกที ไม่คุ้มกับสุขภาพ (เริ่มแก่แล้วก็เงียะ)
เมื่อไหร่คนลำดับภาพจะยืดอกได้อย่างภาคภูมิใจเสียทีหนอ...?
ขอโทษที่บ่นซะยาวครับพี่น้อง อัดอั้นครับ อัดอั้น....
[ แก้ไขล่าสุดโดย sticky เมื่อ 2010-12-06 18:39 ]
