พอดีโครงการ Thailand Script Project ได้จัดเป็นครั้งที่ 2 เป็นโครงการเฟ้นหาบทภาพยนตร์ไทยที่ดีที่สุด
โต้โผใหญ่ของโครงการก็คือ พี่อุ๋ย นนทรีย์และพี่ต้อม เป็นเอก
ก็มีคนส่งเรื่องมาพอสมควร และคัดออกมา 51 เรื่อง
ของผมก็ฟลุ๊คๆติดมากับเขา
แต่ที่สำคัญ วันนั้นผมก็ได้เจอเพื่อนในบอร์ดของเราอีกหนึ่งท่าน
นั่นคือ พี่ป๊อบ นั่นเองงงง
พี่ป๊อบได้เข้าร่วมโครงการมาทั้งสองครั้งเลย (ปรบมือให้ครับ
หลังจากที่ไปอบรมเวิรค์ชอปจากบรรดาผู้กำกับในมุมมองของนักเขียนบท และบรรดาโปรดิวเซอร์แล้ว
พบว่า โลกของนักเขียนบทของไทยนั้น มันช่างคับแคบและตีบตันเสียเหลือเกิน
ถ้ามองว่า สมมุติไม่มีโครงการแบบนี้เกิดขึ้น คนธรรมดาคนหนึ่งนั้นการที่จะนำบทเข้าไปเสนอค่ายต่างๆ เปอร์เซนต์นั้นต่ำมาก (ๆๆๆๆ
ซึ่งเป็นเอก หรือพี่ปุ๊ก พันธุ์ธัมม์ ก็ได้พูดเหมือนกัน มันเป็นโลกของความเป็นจริง
ที่เราจำเป็นต้องรู้จักคนที่อยู่วงในของแต่ละค่าย เพื่อให้เขาสามารถพาเราไปยื่น ไปฟิชชิ่งบทสั้นๆ แต่แม่งโครตโดนที่สุดในชีวิต
ซึ่งโอกาสนั้น เราต้องดิ้นรนหามาเอง
จริงๆแล้วรัฐบาลควรมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างองค์การที่เกี่ยวกับการเขียนบท ให้มากกว่านี้นะครับ
คือเข้าใจว่า อยากให้หนังไทยออกมาดีๆ แต่ในขณะที่คนสร้างสรรค์บทต่างๆ เขาไม่มีที่ ไม่มีทางให้นำเสนอ
ดังนั้นผู้กำกับก็จำต้องเขียนบทเอง กำกับเองกันต่อไป..
ขอโทษนะครับที่บ่นยาวไปหน่อย เพียงแต่อยากบอกว่า ได้เจอคนThaiDเหมือนกัน และนิสัยดีมากๆด้วย ดีใจครับ ^____^
