ลุยน้ำท่วมภาคใต้ เพื่อถ่ายงานแต่งงานให้เพื่อนสนิท

ขอขอบคุณธารนำ้ใจและสิ่งของที่มอบด้วยใจให้ชาวใต้ ขอขอบคุณแทนชาวใต้ทุกคนครับ
คนใต้พูดสั้นและเร็ว แต่จิตใจไม่เคยสั้นและมีความจริงใจนั้นมากมายกว่าคำพูดที่สั้นและเร็ว  และในความแข็งกระด้างก็มีความอ่อนโยนอยู่ภายใน

         ผมนั่งดูข่าวตั้งแต่วันแรก รู้สึกสงสารชาวบ้าน บอกตรงๆว่าน้ำตาไหล เพราะตัวเองก็เป็นคนใต้  และเป็นเด็กบ้านนอกคนนึง โดนส่วนตัวผูกพันกับธรรมชาิติและป่าไม้มาก แต่ปัจจุบันภาพเหล่านั้นถูกทำลายโดยสิ้นซาก ส่วนนึงคือชาวบ้าน ส่วนนึงคือนายทุน ต่างมีเหตุผลเดียวกันคือ อยากมีที่่ดินเยอะๆ อยากมีสวนเยอะๆ แอบเข้าไปปลูกยาง พอโตขึ้นก็ตัดไม้เหลือต้นยางไว้ พอนานเข้าก็จับจอง เป็นพื้นที่ของตัวเอง โดยไม่มองผลที่จะเกิดขึ้น (ต้นไม้มีรากแก้วยึดหน้าดิน ยางเกิดจากคนแบบเราๆเอามาปลูกรากที่ยึดหน้าดินแทบจะไม่มีอยู่ในวงแคบๆ น้ำมาก็ล้มแล้ว)
        ในเมื่อมันเกิดแบบนี้ เราจะต้องหาทางช่วยกันหลังน้ำลด ให้ความรู้ชาวบ้านแบบถูกต้อง ออกกฏหมายในการทำลายป่าและบทลงโทษให้ชัดเจน และหนักหน่วง หนักจริงๆ    ถ้าไม่ทำแบบนี้ เดี๋ยวก็เกิดอีก รอจนภูเขาหัวโล้นแล้วไปจับ (ควายจริงๆ)ผับผ่าสิ  ผมอัดอั้นอ่ะครับ สงสารชาวบ้านที่ไม่เกี่ยวข้องต้องมาโดนด้วย เราจะต้องเสียน้ำตาอีกสักกี่ครั้ง เป็นสิบหรือเป็นร้อย เราต้องร่วมใจกันครับ ทำงัยก็ได้ให้รัฐบาลออกกฎหมายแบบเด็ดขาด และให้ความรู็กับชาวบ้านแบบจริงจัย และร่วมใจกระชากหน้ากากนายทุนให้มันหยุด หยุด หยุด

น่าสงสารมากมาย

งานดีจังเลยคับ

ทุกอย่างมันจริง เศร้า

เป็นกำลังใจให้พี่น้องชาวใต้ครับ

ขอขุดเพื่อย้ำเตือนความทรงจำ และทบทวนบทเรียนที่ธรรมชาติได้ เตือนพวกเรามาแล้ว
แต่เราเองยังคงนิ่งเฉย วันนี้หนักแค่ไหน วันหน้าผมว่ามันยิ่งกว่า เราทุกคนควรเตรียมพร้อมรับสถานการ์ณที่อาจจะเกิดขึ้น