@@ เนี่ยแหละที่ไม่มีกล้อง เป็นของตัวเอง @@

ไม่ใช่ไม่อยากมี แต่พอมีแล้ว มันต้องเอามาถ่ายนู่นถ่ายนี่ ถ่ายเสดก็เอามาแต่งโน่นแต่งนี่ ตลอดเวลาท่าจะไม่ได้พัก นี่เอากล้องเจ้า โอ๊ตโจะ ไปบล๊อคช๊อตเพิ่ม พอมีของในมืออดไม่ได้สิน่า ตอนแรกคิดว่าแค่มี 17-50 แทมร่อน ก็ถ่ายไม่ค่อยเท่าไร พอเหลือบไปเห็น 70-300 จากค่ายเดียวกันเท่านั้นแหละ เปนเรื่องจนได้

60D
17-50 tamron
70-300 tamrom
M @ all
Picasa

ไม่ได้ถ่ายเสียนาน ภาพนิ่งเนี่ย

อีกหนึ่งอย่างที่เพิงเจอ ไทยดี ไม่มีห้องภาพนิ่งนะเนี่ย ประเดิมซะเลย

สนุกเลย

นอกจากจะมีกล้องแล้ว ต้องมีนางแบบด้วย

คิดถึงสมัย ถ่าย slr กว่าจะกด ได้แต่ละดอก

จะมีเงินล้างมั๊ยน้อ มีเงินแล้ว ร้านมันจะล้างออกมาเป็นอย่างที่คิดมั๊ยน้อ วนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลา

โชคดีที่ทันสมัยนั้น เพราะสมัยนี้ ก็เล็งนาน เซ็ทนาน จนแบบบ่นเหมือนเดิม

ถ่ายงานบวช งานแต่ง งานรับ ปรย คงไม่ได้ ต้องอาศัยถ่ายเล่น แบบนี้

สมัยก่อนถ่ายรูป ต้องมีสมุดจด ว่าตั้งหน้ากล้องเท่าไร ใช้ฟิลม์แบบไหน

สมัยนี้ จับภาพยัดเข้าโปรแกรม รู้หมด เหมือน dna เลย

ถ่ายเสด จะให้เปนแบบไหน ได้อย่างใจนึก

โชคดีที่มี ปิ๊กาซ่า เพราะใช้ไอ้ที่ยากกว่านั้นไม่เปน โฟโต้ช๊อป นี่ยาขมเลย

รูปสุดท้าย ถ้าจังหวะและเวลาลงตัว คงได้ใช้กล้องใหญ่ๆถ่ายเล่นอีก ล่าสุดที่จำได้ก่อนครั้งนี้ ก็โน่นเลย 7 ปีก่อน สมัยเรียนหมาลัย กับ slr

แนวๆ ดี