เขียนบทหนังละครอย่างไรให้เป็นเศรษฐี ( อีก 1 วิธีสร้างกลุุ่มลูกค้า )

เอเจนซี-เด็กสาวเป็นอัมพาต ทางสมอง ไม่สามารถเคลื่อนไหวแขนขาได้ เธอพากเพียรเรียนรู้การใช้ริมฝีปากพิมพ์ตัวอักษร จนสามารถเขียนนิยาย กลายเป็นนักเขียนออนไลน์ที่มีผู้เสนอสัญญาซื้อขายลิขสิทธิ์งานเขียน เธอผู้น่าทึ่งผู้นี้คือ หวัง เชียนจิน วัย 18 ปี เป็นชาวเมืองเจิ้นเจียง มณฑลเจียงซู
       
       ครอบครัวหวัง เชียนจินอาศัยในตึกอพาร์ทเมนท์เก่าๆ แม้เธอพูดได้ แต่ก็เพียงออกเสียง “ตูตู รังรัง” และสามารถทรงตัวนั่งอยู่บนรถเข็นเท่านั้น การใช้ริมฝีปากเคาะตัวอักษรแต่ละตัวออกมาก็ต้องใช้เวลา 3-4 วินาที
       
       นิยายของเธอ ที่มีชื่อเรื่องว่า ไจว้กงจู่เตอป้าเต้าไท่จื่อเย่ 《拽 公主的霸道太子爷》กำลังได้รับการดาวน์โหลดอย่างต่อเนื่อง นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างเจ้าหญิงจอมหยิ่งและเจ้าชายเจ้า อารมณ์เอาแต่ใจตัว มีลีลาการเขียนแบบเด็กๆ ใช้ภาษาง่ายๆสบายๆ แต่งบทสนทนาได้อย่างงดงาม นิยายเรื่องนี้แต่งไปได้ 82 บท สองแสนตัวอักษร* (ซึ่งอาจพิมพ์เป็นหนังสือเล่มขนาดราวสองร้อยหน้า) มีจำนวนคลิกที่เข้ามาอ่าน 340,000 ครั้ง
 
      ในที่สุดก็ให้เพื่อนมาลองเช็คดู และทุกคนก็ตกตะลึง เมื่อพบเว็บไซต์ที่ต้องการทำสัญญากับหวัง เชียนจิน เป็นเว็บไซต์นวนิยายระดับมาตรฐานรายหนึ่ง ทุกคนได้เห็นกับตาบนเว็บไซต์ ปรากฏหนังสือสัญญาขอซื้อลิขสิทธิ์งานเขียน โดยเขียนข้อความสัญญาทุกอย่างเรียบร้อย รอเพียงให้ผู้เขียนเซ็นชื่อเท่านั้น
       
       ต่อมา ทุกคนจึงรู้ว่ามีนักศึกษาในปักกิ่งคนหนึ่งได้อ่านนิยายของหวัง เชียนจิน และรู้สึกทึ่งนับถือในความสามารถของเธอมาก จึงเสนอให้เว็บไซต์ดังกล่าวทำสัญญาซื้อลิขสิทธิ์นิยายของเธอ ในที่สุดเมื่อต้นปีนี้หวัง เชียนจินก็ได้กลายเป็น 'นักเขียนมือสัญญา' กับเว็บไซต์ พ่อของหวัง เชียนจินเพิ่งได้รู้ว่าลูกสาวของตนไม่เพียง ‘สามารถเขียนตัวหนังสือได้’เท่านั้น แถมมีความสามารถพิเศษในการเขียนนิยายถึงขนาดมีคนมาขอทำสัญญาซื้อลิขสิทธิ์
  
    หลังจากที่หวัง เชียนจิน ได้กลายมาเป็นนักเขียนมือสัญญา แต่เธอไม่ยอมรับข้อเสนอสัญญาซื้อลิขสิทธิ์ 4,000 หยวน เหตุผลคือ “นี่ไม่ใช่ราคาของมัน” เธอต้องการให้นิยายของเธอ 'ได้ขึ้นหิ้ง' หากมีจำนวนผู้เข้ามาอ่านนิยายมากพอ ก็อาจได้รับการตีพิมพ์เป็นหนังสือ “ตอนนี้ ก็ห่างจากหิ้งหนังสือไม่ไกลแล้ว หนูเชื่อมั่นว่าจะต้องสำเร็จ” หวัง เชียนจิน บอกอย่างเปี่ยมด้วยความเชื่อมั่น.


....อ่านเแล้วเป็นไงคับ ได้ไอเดียแล้วหรือยัง ( ไม่ได้นำเสนอมุมมองน้องพิการ ) สำหรับพี่ๆที่เขียนบทหนังบทละคร มักเจอปัญหาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
 คือการนำบทไปเสนอตามบริษัทฯต่างๆเสนอแล้วเสนออีก ก็ไม่มีใครสนใจแต่ให้หลังผ่านไปเพียงไม่กี่เดือน โครงบทที่นำเสนอก็ไปปรากฏอยู่ในจอเพียงแต่เปลี่ยนชื่อ
และเปลี่ยนตัวแสดง ไม่รู้จะไปเรียกร้องสิทธิ์ที่ควรจะได้ของเรากับใคร ( เคยเห็นข่าวฟ้องร้องกันด้วยเรื่องนี้แต่ไม่รู้ตอนจบเจ้าของบทประพันธ์ชนะหรือเปล่า ) 
นั่นเป็นเพราะอาชีพของเราจะเสียเปรียบบริษัทฯเนื่องจากเราไม่มีหน้าร้านในการนำเสนอ ( เหมือนที่เคยเขียนแนะนำอาชีพช่างภาพ ) ฉนั้น คนเขียนบทหนังละครจะอยู่ได้
ในปัจจุบันก็จำต้องปรับตัวเหมือนพี่ๆแผนกอื่น นั่นก็คือพยายามเปิดหน้าร้านของตนเองให้ได้ อาจจะไปแปะไว้ในเว็บที่คนชื่นชอบอ่านนิยาย , หรือเว็บหญิงๆ ฯลฯ
แต่อยากแนะนำจัง พี่เว็บไทยดีฟิล์ม เปิดอีกคอลัมน์ชื่อ " บทหนังบทละคร " เพื่อเป็นสื่อกลางช่วยเปืดโอกาสให้สำหรับคนที่อยากเสนอบทประพันธ์ในงานของตัวเอง 
และเกิดบริษัทฯผู้ผลิตในเว็บอ่านแล้วชอบ ก็จะได้ติดต่อนำไปสร้างเป็นบทหนังละคร  ( เพราะเว็บนี้ตรงกับสายอาชีพของคนทำงานโดยตรง ) และสำหรับคนที่ไม่รู้จัก
อยากได้เรื่องบทหนังบทละครพิมพ์เข้าในกูเกิ้ล ก็จะมาลิงค์มาที่เว็บไทยดีฟิล์มนี้เหมือนกัน ( เพิ่มยอดคนอ่านอีกทาง )
ข้อแนะนำในการเขียนบทลงเว็บ...
- อย่ากั๊ก พยายามเขียนให้เหมือนจริงที่จะนำเสนอบริษัทฯผู้ผลิต เพราะถ้าผู้ผลิตฯอ่านแล้วชอบเขาก็จะนำไปผลิตหนังละครได้ทันที เพราะบางครั้งด้วยความรีบของเวลา
  ที่ไม่สามารถรอคอยได้ หรือเพราะความผิดพลาดของผู้แสดงที่ไม่เหมาะสมกับเนื้อเดิม แต่เผอิญอ่านแล้วตรงกับตัวละครของคุณที่เขียนไว้ ทางผู้ผลิตจะรีบติดต่อคุณทันที
  อาจมีปรับเนื้อหาหรือเพิ่มบางส่วนเพื่อให้เนื้อเรื่องเป็นไปตามแนวทางของบริษัทฯผู้ผลิต เช่น บทหนังละครคุณเขียนสั้นไป ผลิตละครได้เพียง 10 ตอน 
  ทางผู้ผลิตอาจขอให้คุณเขียนเพิ่มเป็น 20 ตอน กลับดีซะอีก ได้เงินค่าบทเพิ่มขึ้นด้วย....
- ถ้าเรื่องคุณดีมีคนอ่านมาก คนที่อ่านแล้วชอบ ก็จะโพสแนะนำไปยังเพื่อนๆ และบอกต่อๆกันไปเรื่อยๆ ทำให้ยอดผู้อ่านของคุณเพิ่มขึ้น อย่างของน้องคนจีนที่เขียน
  มีคนเข้ามาอ่านถึง 340,000 คน ด้วยตัวเลขคนอ่านขนาดนี้ คงไม่มีบริษัทผู้ผลิตฯคนไหนขโมยงานของคุณไปผลิตเป็นหนังละครโดยไม่ติดต่อคุณแน่...
- นอกจากจะมีผู้ผลิตหนังละคร ที่คอยตามอ่านงานของคุณแล้ว ยังมีคนไทยในต่างประเทศที่ทำกิจการงานทางด้านข่าว สิ่งพิมพ์ เห็นงานของคุณนำไปแปลเป็นภาษา
  อื่นๆ ทั่วโลก หรือ หนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คในไทย นำไปพิมพ์รวมเป็นเล่มขาย ( รวยจนไม่อยากคิดแล้ว )...
- สุดท้ายนี่แหละสำคัญ หลายคนคงกลัวว่าถ้าเกิดคนอ่านไม่ชอบ ยอดคนเปิดก็คงน้อยแล้วจะอับอายประชาชี ไม่ต้องกลัวหรอกคับ คนอ่านกับผู้ผลิตฯ เขามองกันคนละ
  ประเด็นคนอ่านเขาอ่านเอาสนุก แต่ผู้ผลิตฯเขามองว่าเมื่อเขานำมาผลิตแล้วจะสนุกดึงดูดผู้ชมให้สนใจติดตามได้หรือไม่ ถ้าไม่ได้เป็นเพราะแนวเรื่องไม่ตรง ทางผู้ผลิตฯ
 เขาจะแจ้งมายังผู้เขียนเองว่า ขอเพิ่มบทพระรองหรือผู้ช่วยให้เด่นขึ้น เพื่อเน้นยำ้เรื่องให้น่าสนใจมากยิ่งขึ้น...
....หลายคนกลัวว่า ถ้าเอาบทหนังละครที่เขียนขึ้นให้บริษัทผู้ผลิตฯได้อ่าน แล้วเขาจะก๊อปนำไปสร้างเรื่องเอง จะว่าไปก็มีส่วนจริงอยู่บ้างแต่น้อยมากๆในแง่ธุรกิจ
หลายบทละครที่ดีแต่ผลิตออกมาเป็นเรื่องไม่ได้คือดีแต่ดูไม่สนุก และก็หลายบทหนังละครที่ไม่ดีแต่ผลิตออกมาเป็นเรื่องแล้วดูสนุก นั่นเป็นเพราะนอกจากบทแล้วยังมี
ตัวแปรอีกหลายส่วนที่ทำให้หนังละครออกมาดีได้ นั่นก็คือผู้แสดง ( ดารา ) ที่ีแสดงได้สมจริงจนคนดูคล้อยตามบทที่เขียน หรือ ละครตลกเราอาจเขียนเพียงพร๊อต
รับส่งเท่านั้น ที่เหลือผู้แสดงเขาจะไปต่อมุกกันเอง จนดูกลมกลืนเป็นเนื้อเรื่องเดียวกันกับบท และด้วยความสามารถของผู้กำกับที่เข้าใจบท เก็บทุกรายละเอียดของ
เนื้อเรื่องถ่ายทอดออกมา จนผู้แสดงได้แสดงไปในทิศทางเดียวกับบทที่เขียนขึ้น ดังนั้น หนังละครแต่ละเรื่องออกมาจะประสบความสำเร็จได้ ไม่ใช่ลำพังแค่บทที่ดี
เพียงอย่างเดียว แต่มันคือ จุดเริ่มต้นที่ทำให้ทุกคนมองไปในทิศทางเดียวกัน ฉนั้น ถ้าบทหนังละครของคนประพันธ์ดีจริง เขาจะไม่ก๊อปปี้มาทำหรอกคับ เขาจะรีบติดต่อทันที
 ( เพราะลำพังเพียงปัญหาที่เกิดขึ้นในการผลิต ทีมงานผู้ผลิตฯก็เครียดจะตายอยู่แล้ว ) อย่างที่บอกคนจะเขียนบทหนังละครได้ เป็นเพราะเขามีประสบการณ์โดยตรงจากความ
รู้สึกที่เขามีต่องาน เช่น คุณเขียนบทเมียตายโดยเกิดอุบัติเหตุ แม้คุณเขียนไม่เป็นคุณก็สามารถถ่ายทอดออกมาได้ดีกว่า คนเขียนคนอื่นที่ไม่มีประสบการณ์ เพราะมุมมอง
รายละเอียดความรู้สึกที่มีเกิดขึ้นเฉพาะคุณคนเดียว กับทุกเหตุการณ์ที่เชื่อมโยงจนเป็นบทหนังละคร 1 เรื่อง ...( คงไม่มีใครก๊อปงานของคุณไปทำเท่ากับเอาเงินมาทิ้งเปล่าๆ )
....ใครที่มีบทหนังละครอยู่แล้ว คิดใหม่ทำใหม่กับมุมมองใหม่ในโลกใบใหม่ที่มีเทคโนโลยีก้าวไกล รีบโพสรีบนำเสนอ มีหลายผู้ผลิตฯที่เขาต้องการบทหนังละครที่ดี 
แต่ไม่รู้จะไปหาที่ไหน หาได้ที่นี่คับ ( ประชาสัมพันธ์เว็บล่วงหน้าเลยกับคอลัมน์ " บทหนังละคร " ) แม้ถ้ามีผู้ผลิตฯที่แย่ๆนำบทหนังละครไปผลิตแล้วไม่บอกคุณก็ไม่เป็นไร
เรามันเก่งอยู่แล้ว ก็เขียนเรื่องใหม่พร็อตเรื่องใหม่เสียก็สิ้นเรื่อง เพราะอย่าลืมนะคับว่า เรื่องที่เขียนไว้นานอาจจะล้าสมัยเก่าเกินกว่าจะนำมาผลิตได้ในปัจจุบัน และจะเป็น
การฝึกเราให้เก่งขึ้นอีกทาง เพราะเขียนบทได้หลายแบบ หลายแนว ไม่แน่นะคับ หากมีใครนำบทหนังละครไปผลิตแล้วฉายดังไปทั่วโลก  สื่อมวลชนวิ่งมาสัมภาษณ์คนเขียน 
ว่าอะไรเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผู้สร้างหนังรู้จักคุณ เขาก็ต้องบอก เว็บไทยดีฟิล์มนี้แหละ ( ทีนี้ล่ะคับ พี่ๆเจ้าของเว็บคงต้องแยกเดินสายไปตามฟรีทีวี และนิตยสารต่างๆ )
ถึงตอนนั้น  ถ้าใครติดต่อมาขอสัมภาษณ์ ก็อย่าใจง่ายขอปุ๊บได้เลย บอกน้องคนที่จะมาสัมภาษณ์เราเลยว่า " ช่วงนี้คิวพี่แน่นมาก เดือนหน้าน้องติดต่อพี่มาอีกทีแล้วกัน " 
 ยกเว้นถ้าน้องนักข่าวสาวและสวย จะรีบก็ไม่ว่ากัน เข้าใจอารมณ์เดียวกันคับ...