ว่าด้วยเรื่อง โปรดิวเซอร์

เพิ่งเสร็จจากภาระกิจออกกองหนังสั้นทางช่อง ทีวีไทย ครับ

เหนื่อยสายตัวแทบขาด เพราะว่าเป็นงานเล็กๆ งบประมาณมีจำกัด แต่ดันเป็นคนชอบคิดใหญ่ เกือบจะเอาตัวไม่รอดเหมือนกันครับ งานนี้ถ่ายด้วยกล้อง 500D คู่ใจ อัดเสียงลงกล้องวีดิโออีกตัว คนหาว่าบ้า เอากล้องวีดิโอไปอัดเสียง แล้วเอากล้องภาพนิ่งมาถ่ายหนัง ภาพที่ออกมาโอเคมากมายเลย โปรดิวเซอร์มาดูก็ยอมรับครับ

พูดถึงโปรดิวเซอร์เกือบลืมชื่อหัวข้อไปแล้ว ...

วันนี้เรามาว่าด้วยเรื่องโปรดิวเซอร์กันครับ


โปรดิวเซอร์ (Producer)  เขาเป็นใคร ?

ในตอนที่ผมกำกับหนัง หรือทำรายการ หรือทำเอ็มวี หรืออะไรก็แล้วแต่ ผมจะมีโปรดิวเซอร์เป็นเจ้านายของผม เขาคือพ่อหรือแม่ของกองถ่าย ที่หาทุกอย่างที่เด็กซนๆอย่างผมต้องการ อะไรที่ผมต้องการเขาจะพยายามหามาให้ แต่มีข้อแม้ว่า เมื่องานเสร็จมันต้องดีและคุ้มค่านะ เขาคือคนที่คอยปกป้องผมและลูกทีมจากทุกๆเรื่องที่ทำให้สมาธิหลุดไปจากการทำงาน  เขาคือคนที่จัดการเรื่องเงิน ไปหาเงินมาให้เราทำงาน เที่ยวเล่น กินขนม เขาถึงเป็น พ่อแม่ของกองถ่ายไงครับ

โปรดิวเซอร์คือคนที่จัดการเอาทุกๆอย่างมารวมกันตามที่เขาเห็นสมควร ดูแลการผลิตทั้งหมดให้ออกมาตรงตามที่ทุกฝ่ายต้องการและทุกอย่างต้องพยายามไม่ให้เกินงบ เวลามีปัญหา เขาก็จะเป็นคนตัดสินใจขั้นเด็ดขาด   (ผู้กำกับที่ถูกโปรดิวซ์เซอร์ไล่ออกก็มีครับ) ดังนั้นสำหรับผมนี่คือตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในการทำหนัง เขาอยู่กับหนังตั้งแต่วันแรก จะกระทั่งถึงวันที่หนังฉาย ทุกวันของการทำงานเราจะต้องเห็นเขา แม้บางวันผู้กำกับไม่ไป แต่เราก็จะได้เห็นเขา  วันไหนเขาไม่มาเราจะรู้สึกใจหาย (เกิดไรขึ้นป่าวหว่า ถ้าเกิดแล้วใครจะจ่ายตังค์!? )

 

ไลน์โปรดิวเซอร์

มันแปลตรงตัวว่าอะไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆเขาจะดูแลเรื่องเงินๆทองๆเป็นหลัก เป็นคนที่ทำงบทั้งหมด ดูแลไม่ให้มันบาน แต่ว่าโปรดิวซ์เซอร์จะเป็นคนเซ็นต์อนุมัติ

 

โคโปรดิวเซอร์

ในกรณีที่มีโปรดิวซ์เซอร์หลายคน ก็จะมีโคโปรดิวเซอร์โผล่ขึ้นมา บางทีก็จะดูแลกันไปคนละเรื่อง จะได้ไม่ทะเลาะกัน

 

เอ็กซ์คูทีฟ โปรดิวเซอร์

สำหรับในเมืองไทยคือเจ้าของหนัง คนจ่ายตังค์ หรือนายทุนนั่นเอง คงไม่ต้องต้องบอกว่าเขาสำคัญขนาดไหนนะครับ ไม่มีเขาเราตกงาน เอ่อ...เรื่องบางเรื่องอย่าไปกระทบกระเทียบเขาก็ดีนะ

 

หลักที่สำคัญของโปรดิวซ์เซอร์ ก็ประมาณนี้ครับ ทีนี้คุณลักษณะของคนที่จะมาเป็นโปรดิวเซอร์นั้น คือต้องเป็นมืออาชีพด้านการดิวงาน เก่งเรื่องการจัดการและการแก้ปัญหา ฉะฉาน สมองฉับไว ฝีปากดี (แอบหลอกด่าลูกค้าได้โดยที่ลูกค้าไม่รู้ตัว) ต้องมีความคิดสร้างสรรค์ รักศิลปะ รู้จักหนัง ดูหนังเป็น รู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดีในความเป็นภาพยนตร์ จัดการเก่งแต่ไม่รู้เรื่องหนังเลย หรือไม่ชอบดูหนังก็ไม่ควรมาทำครับ ชอบเรียนรู้เรื่องเทคโนโลยีบ้าง ชอบหาความรู้ใหม่เข้าตัว ชอบหาเหาใส่หัวหรือแกว่งเท้าหาเสี้ยน (ไม่ได้พูดเล่นครับ คนบ้าที่ไหนอยู่ดีๆหาเรื่องเอาเงินคนอื่นมารับผิดชอบ) และที่สำคัญที่สุดต้องโคตรอดทนครับ(กับทีมงาน นักแสดง และนายทุน ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตคนละชนชั้นกันหมด) และต้องเด็ดขาดครับ (อาจจะต้องไล่ใครบางคนออก แม้ว่าจะเป็นคนที่น่ารักก็ตาม เพราะมันอาจจะนำพาให้เราไปสู่หายนะได้)

ถ้าคุณคิดว่าคุณมีคุณลักษณะเหล่านี้ คุณก็สามารถที่จะเป็นโปรดิวเซอร์ได้ครับ แต่จะดีไม่ดี ประสบความสำเร็จมั๊ยนั่นเป็นอีกเรื่องครับ ที่สำคัญต้องเชื่อมั่นในตัวผู้กำกับและตัวโปรเจ็คท์ด้วยนะครับ เพราะถ้าไม่มีพื้นฐานความเชื่อใจแล้ว ยากครับ ที่งานจะออกมาดีได้

รางวัลของโปรดิวเซอร์ รางวัล ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ไงครับ นั่นแหละครับคือรางวัลของโปรดิวเซอร์ ...เห็นมั๊ยครับว่ามันคือรางวัลใหญ่สุดจริงๆ

ขอบคุณครับสำหรับความรู้
Exclusive Producer ของผมน่ารักครับ ไม่ถามไม่บ่นเลย
พองานเสร็จออกมา พี่ท่านหาที่ชมอย่างเดียวเลย
จากนั้นก็บอกให้ลองไปทำดูใหม่ครับ (สู้ต่อไปนะ)

ชอบกระทู้คุณ foolmoon จริง ๆ

ว่าแต่ทำไมชื่อ foolmoon หว่า ตอนแรกผมนึกว่า full moon

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 2 ต้นฉบับโพสโดย au8ust เมื่อ 2010-04-03 17:27  :
ชอบกระทู้คุณ foolmoon จริง ๆ

ว่าแต่ทำไมชื่อ foolmoon หว่า ตอนแรกผมนึกว่า full moon

ที่ชื่อ FooLMooN ไม่มีไรมากครับ คือ ตอนสมัยมัธยมตั้งกลุ่มทำหนังสั้นกับเพื่อนๆ ตั้งชื่อว่ากลุ่มจันทร์กระจ่าง พอโตขึ้นมาก็อยากใช้ชื่อเดิมแต่หลายคนท้วงติงว่าเผื่อได้ไปเมืองนอกเมืองนากะเขาเดี๋ยวฝรั่งอ่านยาก (ผ่านมาจะยี่สิบปีแล้วยังไม่มีฝรั่งตนไหนมาเรียกเลย 555) ก็เลยนึกถึงชื่อ Fullmoon นี่แหละครับ แล้วพอดีช่วงนั้นดูหมอดูไพ่ยิปซี แม่หมอบอกว่า ไพ่ประจำตัวผมคือไพ่ The Fool เป็นไพ่ของคนที่ทำวงการมายา โกหก ปลิ้นปล้อน กะล่อน ตอแหล อะไรก็ว่าไป ก็เลยเข้าทางกลายมาเป็นชื่อกลุ่ม และนามปากกาบัดเดี๋ยวนั้นเลย

นับว่ามีที่มาอันยาวนานนะครับเนี่ย O.o

แฮะ...มาเก็บความรู้จากประสบการณ์คุณ foolmoon... เยี่ยมทุกชิ้นเลยครับ

เ่อ่อ.....คุณfoolmoon ครับ หนังสั้นที่ทำให้ช่องทีวีไทยจะฉายเมื่อไหร่ละครับ...
อย่าลืมแจ้งให้ทราบบ้างนะครับอยากเห็นภาพจาก 500D และเสียงจากวีดีโอ..
ท่าจะแหล่มนะครับ.

ยังมึนหัวตื้บอยู่เลยครับ

งานออนแอร์ดันแรดใช้ 500D ถ่ายมันก็จะเดี้ยงๆเรื่องเฟรมเรทนี่ล่ะครับ (แต่ทำไงได้ ไม่มีปัญญาเช่ากล้องชาวบ้านครับ) และดันวางคอนเซ็ปท์ภาพแบบงานเอาเด็ปท์วีดิโอเลยมันไม่สนองนิ๊ด ครั้นจะเอา P2 ก็ไม่มีปัญญาเช่าเลนส์ฟิล์ม จะตัดไซส์ใหญ่ก็เครื่องไม่ไหว (ลองแล้ว ...ไม่รอด) ตัด avi ก็ต้องแปลงไฟล์ ปัญหาก็เกิดอีตอนนี้แหละครับ

จริงๆเจอมารอบแล้วแต่ไม่เข็ด...หุหุ

งานฉายกรกฏาโน่นแนะครับ ยังดียังพอมีเวลา

ฉายเมื่อไหร่แจ้งให้ทราบโดยทั่วกันด้วยนะครับ ติดตามชมครับ

สนุกทุกโพส ชอบครับ

ผมหาโอกาศทำหนังสั้นของตัวเองอยู่เหมือนกันครับ  ชอบเป็นการส่วนตัว

ผมอยากถามคุณ FooLMooN หน่อยครับ จากที่ผมอ่าน
เรื่องขั้นตอนการทำหนังสั้นที่คุณเล่ามากับขั้นตอนการถ่ายทำรายการ
มีขั้นตอนการทำงานเหมือนหรือแตกต่างกันยังไงครับ

ขอบคุณมากครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 9 ต้นฉบับโพสโดย gn4 เมื่อ 2010-04-06 04:14  :
ผมหาโอกาศทำหนังสั้นของตัวเองอยู่เหมือนกันครับ  ชอบเป็นการส่วนตัว

ผมอยากถามคุณ FooLMooN หน่อยครับ จากที่ผมอ่าน
เรื่องขั้นตอนการทำหนังสั้นที่คุณเล่ามากับขั้นตอนการถ่ายทำรายการ
มีขั้นตอนการทำงานเหมือนหรือแตกต่างกันยังไงครับ
.......

จริงๆแล้ววิธีการทำงานโปรดักชั่นทุกอย่างจะคล้ายๆกันครับ แต่จะต่างกันในรายละเอียด

อย่างรายการโทรทัศน์จะให้ความสำคัญกับ เนื้อหาที่จะนำเสนอ (Content ) กับรูปแบบการนำเสนอ ( style ) เพื่อดึงดูดกลุ่มเป้าหมายให้เร็วที่สุด และดึงให้อยู่กับเรานานที่สุดเรียกว่า มัดไว้ให้ได้จนจบรายการ การออกกองรายการของผมก็จะคำนึงถึง เนื้อหา กับ สไตล์ มากกว่าความต่อเนื่องและการสื่อความหมายโดยการใช้ภาพครับ

แต่ถ้าเป็นภาพยนตร์สั้น หนังสั้น หนังยาว อันนี้ถ้าเป็นหนังบันเทิงนะครับ เราจะให้ความสำคัญกับการสื่อความหมายและอารมณ์โดยการใช้ภาพ (นั่นก็คือทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมที่เราเรียกกันว่าเฟรมล่ะครับ) และความต่อเนื่องทั้งทางอารมณ์ โดยที่เนื้อหาที่เราจะนำเสนอจะต้องถูกซ่อนไว้ภายใต้คราบของความบันเทิง ดังนั้นการถ่ายทำของภาพยนตร์ทุกองค์ประกอบจะซีเรียสกว่ารายการโทรทัศน์ การเตรียมการในหนึ่งช๊อตที่จะถ่ายยาวนานกว่า

...แต่โลกยุคนี้เป็นโลกยุคแห่งการยักย้ายถ่ายเท การแลกเปลี่ยนขนบและวัฒนธรรมครับ เพราะฉะนั้น รูปแบบเฉพาะตัวต่างๆเริ่มหายไปครับ กลายเป็นการผสมผสาน บางทีรายการก็หยิบยืมความเป็นหนังหรือละครมาใช้ ส่วนหนัง ก็เริ่มดึงรูปแบบของรายการไปใช้บ้าง ...คนดูเปลี่ยนไป คนทำก็เลยเปลี่ยนตามครับ

งงมั๊ยเนี่ย 555

ตอนนี้ผมกำลังคิดรูปแบบการทำรายการอยู่น่ะครับ เป็นรายการในเว็บ
แต่ที่คิดคร่าวๆไว้น่าจะเป็นแบบที่พี่บอกตอนท้าย
เป็นรายการแต่น่าจะออกแนวๆหนังสั้นด้วยนิดนึง
จริงๆแล้วผมอยากได้แนวที่แปลกๆออกไป  แต่ก็ยังคิดไม่ค่อยออกเลย
พี่มีไรอยากแนะนำมั้ยครับ  

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 11 ต้นฉบับโพสโดย gn4 เมื่อ 2010-04-07 10:06  :
ตอนนี้ผมกำลังคิดรูปแบบการทำรายการอยู่น่ะครับ เป็นรายการในเว็บ
แต่ที่คิดคร่าวๆไว้น่าจะเป็นแบบที่พี่บอกตอนท้าย
เป็นรายการแต่น่าจะออกแนวๆหนังสั้นด้วยนิดนึง
จริงๆแล้วผมอยากได้แนวที่แปลกๆออกไป  แต่ก็ยังคิดไม่ค่อยออกเลย
พี่มีไรอยากแนะนำมั้ยครับ  
.......

รูปแบบรายการมันจะมาตาม content น่ะครับ

ลองสรุปมาให้หน่อยว่าเนื้อหาเป็นแบบไหนจะช่วยได้มาก

เช่น รายการสอนเทคนิคการถ่ายภาพ ว่าด้วยเรื่องการถ่ายภาพล้วนๆ เน้นไปทางการใช้กล้อง Dslr โดยที่มุ่งเน้นไปทางการให้ความรู้ควบคู่ไปกับความสนุกสนาน กลุ่มเป้าหมายเป็นคนรุ่นใหม่

รายการเราอาจจะถ่ายด้วยกล้อง Dslr เลย วางเฟรมแบบภาพนิ่ง ไม่จัดไฟสวยด้วยแสง คอนเทนท์อาจเป็นการมีแขกรับเชิญที่ทั้งเป็นช่างภาพอาชีพและสมัครเล่น เนื้อหาหลักอาจจะเป็นการทำงาน Reproduct คือเอางานจริงเจ๋งๆที่เสร็จแล้วมาทดลองถ่ายเลียนแบบ ด้วยวิธีคิดแบบเรา

สุดท้ายมาดูเฉลยว่ามืออาชีพจริงๆแล้วเขาทำงานกันยังไง โดยมีการใช้กราฟฟิคเก๋ๆ เพื่อดึงดูดคนรุ่นใหม่ อะไรแบบนี้ อ่ะครับ

ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน

จริงๆแล้วเนื้อหาของรายการที่ทำมันเกี่ยวกับเรื่อง สุขภาพอ่ะครับ เรื่องการรักษาผิวหน้า..  

หลักเลยก็คือต้องไปตามคลีนิคต่างๆ มีสัมภาษหมอ สัมภาษคนไข้ มีแบบ befor after  ประมาณนี้อ่ะครับ

จึงคิดว่าถ้าจะพยายามสร้างความแปลกและแตกต่างออกไปจากแบบเดิมๆ ที่เคยเห็นๆ กัน  มันเลยเหมือนจะทำอะไรไม่ค่อยได้มาก  ( อันนี้ผมคิดเอาเองน่ะครับ )  

เคยเห็นรายการของเมืองนอกอย่าง Extreme Makeover ที่ออกแนวเรียลลิตี้  แต่ผม Production ไม่ได้ใหญ่โตอย่างนั้นซิครับมันจึงเกิดข้อจำกัดหลายอย่าง.. เลยพยายามที่จะเล่นกับเนื้อหาให้มีความต่างออกไปบ้างอะไรบ้าง..  


พี่ Foolmoon มีแนะนำมั้ยครับ

'งั้นอย่างนี้อาจจะต้องจริงจังนิดหน่อย เพราะว่าเรื่องสุขภาพและมีหมออาจจะต้องการความน่าเชื่อถือบ้าง Idea Before after ก็เป็นไอเดียที่ดีครับ ผนวกกับกราฟฟิกที่น่าสนใจ และทำให้เข้าใจเรื่องที่นำเสนอมากขึ้น (เหมือนๆพวกโฆษณาครีมอ่ะครับ)

รูปแบบ Reality ก็หยิบยืมมาใช้ได้ครับ แต่ทำให้สเกลเล็กลงกว่าของเขา เพราะว่าถ้าสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงได้จริงๆยิ่งสร้างความน่าเชื่อถือได้มากครับ แต่อาจจะต้องมีเวลาที่จะต้องไปเก็บชีวิตส่วนตัวมากขึ้น

ปล. จริงๆแล้วรายการแบบนี้ผมว่าลูกค้าไม่น่าจะอยากได้ไอเดียหวือหวามากเกินไป แต่ภาพต้องสวยงามต่อเนื่อง กราฟฟิคไม่ขี้เหร่ ก็น่าจะเอาอยู่

รูปแบบอาจจะไม่ต้องมีพิธีกรก็ได้ เอาตัวดำเนินเรื่องเป็นหมอกับคนไข้แล้วใช้เสียงบรรยายเอาก็น่าจะเข้าที (เพราะว่าบางทีผมว่าพิธีกรนี่มันเป็นแค่เรื่องขนบของรายการไทยเฉยๆ)