คนส่วนมาก เวลาคิดสร้างเครื่องมืออะไรสักอย่างออกมา มักคิดแต่ต้นทุนทางตรง เช่น ค่าวัสดุ ค่าจ้างช่าง อะไรเทือกๆนี้ ซึ่งมักตกอยู่ไม่กี่สลึงเฟื้อง ทั้งที่จริงๆ มันเป็นแค่ยอดของภูเขาน้ำแข็งทั้งลูก
แต่เผอิญว่าผมจบอุตสาหการ(จริงๆคือเกือบไม่จบ
) เลยทำให้ตระหนักว่า ต้นทุนทางอ้อมนี่แหละครับ ที่เหมือนเป็นภูเขาน้ำแข็งส่วนที่อยูีใต้น้ำ ยิ่งงานซับซ้อนๆ กว่าจะได้ตัว Prototype ออกมา เฉพาะเรื่อง R&D นี่ก็บานเบิกแล้ว
ของบางอย่าง ถึงต้องผลิตแบบ Mass Product ให้ได้ ไม่งั้นไม่คุ้มทุึนครับ
ยกตัวอย่างง่ายๆ กว่าโตโยต้าจะเข็นรถ Prototype แต่ละคันออกมาได้ หมดค่า R&D ไปกี่ร้อยล้านไม่รู้? เกิดรถรุ่นนั้นๆ ขายได้แค่ 2 พัีนคัน แทนที่จะเป็น 2 ล้านคันละก็...เท่ากับขาดทุนยับเยินแน่นอน
อย่างกรณีของจขกท. ผมว่าสิ่งที่จะช่วยได้มากที่สุด ก็คือต้องหาข้อมูล+คิด+วางแผนในกระดาษให้เสร็จสมบูรณ์(หรือใกล้เคียงที่สุด) เสียก่อน อย่างน้อยๆ ถ้าเรามีตัวเลขต่างๆในใจแล้ว ก็จะได้เดินหน้าไปได้ถูกทิศทางมากขึ้นน่ะครับ
ปอลอ ไม่รู้จะกลายเป็นการดับฝันจขกท.ไปรึเปล่าน้อ
