ช่วยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการรับน้องด้วยการด่า แบบ โซตัส SOTUS

เคยสงสัยไหมครับ ว่าทำไมรุ่นพี่ต้องมาตะโกน ใช้เสียงอันดัง และใช้ท่าทางข่มขู่ แล้วทำไมรุ่นน้องถึงรู้สึกว่า ตัวเองก็โตแล้ว เป็นเด็กมหาลัยแล้ว ไม่ใช่เด็กเล็กๆ น่าจะพูดกันดีๆ แบบผู้ใหญ่คุยกัน ทำไมต้องมาตะโกนด้วยเสียงอันดัง สอนกันแบบด่าๆ ผมเองแม้จะจบจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์มาก็หลายปีดีดักแล้ว แต่ยังไม่เคยลืมบรรยากาศวันที่ตัวเองเป็นน้องใหม่ในมหาลัย และวันที่ตัวเองได้เป็นประธานประชุมเชียร์ คุมรุ่นพี่ปี 3 และปี 4 ทั้งหมด ว๊ากน้อง แบบ SOTUS ได้ ผมจึงมีมุมมองทั้งหมด ทั้งในฐานะน้องใหม่ และในฐานะประธานเชียร์ เนื่องจากคณะเกษตรของผม มีรุ่นน้องเข้ามาแต่ละปี ไม่ต่ำกว่า 400-500 คน ครับ รวมกับรุ่นพี่อีก สามชั้นปี น่าจะนึกออกว่า คนมหาศาลขนาดไหน ในการทำการประชุมเชียร์แต่ละครั้ง ความยุางยากย่อมมากขึ้นเป็นเงาตามตัว ไหนจะต้องรับมือกับน้องๆ ที่เก่งกล้า ไม่ยอมรับระบบ SOTUS ไหนจะบรรดาอาจารย์แต่ละท่านที่มีความเห็นแตกต่างกันไป บ้างก็เห็นด้วย บ้างก็ไม่เห็นด้วย บ้างก็จับตาดูหาจุดผิดพลาด เพื่อจะใช้จุดนั้นไปฟ้องอธิการบดี เพื่อให้ยุติระบบ ประชุมเชียร์แบบ SOTUS รุ่นพี่ที่จัดประชุมเชียร์ขึ้นมานั้น ถ้าเข้าใจหัวใจแท้ๆ ของระบบ SOTUS จริงๆ จะรู้ว่า มันมีประโยชน์มาก ในการจะทำให้คนหมู่มาก ร้อยพ่อ พันแม่ หลากวัฒนธรรม มาอยู่รวมกันได้อย่างสงบ และปกติสุข ส่วนใหญ่แล้วรุ่นพี่เองจะไม่เข้าใจตรงจุดนี้ แต่จะทำกันต่อๆ ไปเพราะความมันส์ ต้องการแก้แค้นที่ตัวเองเคยโดนรุ่นพี่ทำเอาไว้ โดยอาจจะเข้าประชุมเชียร์ไม่ครบจนจบตามที่เขากำหนด หรือ เข้าบ้างไม่เข้าบ้าง โผล่มาอีกทีตอนรับน้องเลย และมิได้ซาบซึ้ง หรือศรัทธาในระบบนี้อย่างแท้จริง พอถึงวันนึงที่เป็นรุ่นพี่ และต้องมาประชุมเชียร์รุ่นน้อง ก็เลยทำกันแบบเอามันส์ ขาดเหตุผล ขาดความมีจิตสำนึกแบบ พี่สอนน้อง ระบบนี้มันก็เลย พัง มีแต่คนมองเห็นเพียงด้านลบ ภาพที่ออกมาจึงดูไม่ดี และรุนแรง ระบบมันดีครับ แต่คนเราต่างหากที่ทำลายระบบนั้นด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจที่แท้จริง มันมีอะไรลึกๆ มากมายกับระบบนี้ ที่ผมได้ไปคลุกคลีอยู่ร่วม 6-7 ปี (รวมตอนเรียนโท ด้วย) ซึ่งอธิบาย ณ ตรงนี้ คงจะยืดยาวเกินไป เอาเป็นว่า เครื่องมือทุกอย่างจะเกิดประสิทธิภาพสูงสุด ถ้าคนใช้เครื่องมือนั้นใช้มันอย่างระมัดระวัง และเข้าใจข้อดี ข้อเสียของมันอย่างแท้จริง ระบบมันออกแบบมาดีครับ ผ่านกาลเวลา และความยอมรับมายาวนาน แต่ผู้ที่หยิบระบบมาใช้ ต้องเข้าใจ และระมัดระวัง อยู่บนพื้นฐานของความรับผิดชอบ การให้เกียรติกัน แล้วสังคมที่ไหนๆ ก็จะอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข ไม่ว่า จะพี่น้อง สถาบัน หรือ ประเทศชาติครับ

ด้วยความเคารพ

ผมก็เป้นว๊ากเกอร์ของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม ขอนแก่นเหมือนกันครับ

จะอธิบายไงดีน้อ  คือน้องใหม่นี่ บางทีสอนธรรมดาๆซอฟๆ พูดเสียงหวานๆ มันก็ไม่ทำตามไงครับ

แต่ละคนก็ร้อยพ่อพันแม่มา ก็ต้องใช้วิธีนี้ล่ะครับ ใช้เวลาน้อยที่สุดแล้ว

เลยต้องใช้เสียงดัง ที่จริงการด่าแบบไร้เหตุผล คณะผมไม่มีแล้วแหละ แต่ไม่รู้คณะอื่นจะมีมั๊ยนะ

คณะผมจะว๊ากแบบสุภาพ ใช้คุณ ผม ตลอด ไม่มีกูมึง คำหยาบไม่มี

ที่จริง อาจารย์ก็ไ่ม่ค่อยเห็นด้วยหรอกครับ แต่ก็ได้มีการประชุมกัน สุดท้ายก็ให้มีเหมือนเดิม

เพราะ ไม่งั้น เชียร์คณะล้มแน่นอน แล้วส่งผลกระทบหลายเรื่องเลย อยู่ที่คนใช้มากกว่า ว่าจะใช้ยังไงให้พอเหมาะ เดี๋ยวนี้มันไม่โซตัสแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ เพราะมหาลัยออกกฏยุบยิบมากมาก เวลาในการทำกิจกรรม เหลือน้อยมากครับ เวลาพูดถึงโซตัสคนส่วนใหญ่มักมองไปที่ การทำโทษ ด่าแบบไร้เหตุผล

ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นละครหลอกเด็ก

แต่เด็กก็ยังไม่เข้าใจ

เฮ๊อออออ...เด็กสมัยนี้

ปล.ผมว่ากว่า 95% พี่ว๊ากจะสนิทกับน้องๆมากหลังจากเฉลายว๊าก...พูดแล้วก็คิดฮอดดดดดดดดด 555+

ผมจบคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา โดนรับน้องหนักมากให้ตัดผมทรงนักเรียนด้วยสำหรับผู้ชาย ผมเป็นคนเดียวที่รับกับระบบไม่ไหวในรุ่นผม
และเป็นคนเดียวที่เรียนจบสำหรับคนที่ไม่รับน้องภายในรุ่น ตอนนั้นผมไม่ชอบมากๆยอมรับว่ากดดันมากแรงมากๆในสมัยนั้น ถึงขั้นที่ว่าคนที่ไม่รับน้องจะถูกกดดันจนลาออกไปเอง แต่หลังจากการรับน้องผมก็ให้ความเคารพกับรุ่นพี่ทุกคน จนทำให้รุ่นพี่และเพื่อนๆยอมรับทำให้ผมเรียนจบมาได้
  เพื่อนๆพี่น้องในคณะของผม ทำงานอยู่สายเบื้องหน้าและเบื้องหลังวงการบันเทิงเกือบ 100 %   พอผมจบมาผมถึงรู้ว่าการที่พี่ๆเค้ากดดันพวกผมและเพื่อนๆ มันมีเหตุผลที่ดีมากๆ      พอมาทำงานความรู้สึกที่เคยถูกรุ่นพี่กดดันมันกลายเป็นความสุขไปเลยครับ เพราะวงการนี้ความกดดันสูงมากๆ ทั้งลูกค้าและภาระหน้าที่ต่างๆ  และที่สำคัญการรับน้องทำให้พวกเราได้เกิดความสามัคคีภายในคณะ ไม่ใช่เฉพาะในเอกที่เรียน
  ผมว่าคณะผมเป็นคณะเดียวที่คนรู้จักกันทั้งคณะสามารถคุยกันได้ทุกคนภายในรุ่น มันเป็นข้อดีมากๆเพราะพอมาทำงานเราก็ต้องพึ่งพากันอยู่
   ยกตัวอย่าง ผมจบนิเทศศิลป์ ถ้าผมมีงานที่ต้องใช้ฝีมือในการวาดรูปมากๆ  ผมก็จะนึกถึงเพื่อนที่เรียน จิตรกรรม และเรียกเค้ามาช่วยงานได้และก็มีเพื่อนๆรุ่นพี่   หลายคนที่ได้ดิบได้ดีแล้ว ก็ช่วยดึงรุ่นน้องเข้าวงการต่อไป
  ทุกวันนี้ผมยังมีความรู้สึกเสียใจที่ผมรับน้องไม่จบ เคยคุยกับเพื่อนๆเล่นๆว่าถ้ากลับไปรับน้องได้จะไปมั๊ย เพื่อนผมบอกว่า "เดี๋ยวไปตัดผมเลย"
เพราะคณะผมต้องตัดทรงนักเรียนเวลารับน้องครับ

ผมก็เป็น พี่วินัยสาขาเหมือนกันครับ ผมว่าระบบนี้ สอนให้รุ่นน้องรักกันและยัง สามัคคีกันครับ ส่วนตัวผมสนับสนุน ครับผม

คนที่ขึ้นไปชูป้ายก็ทำไม่ถูก เค้ากำลังทำกิจกรรมกันอยู่ ดีไม่ดีจะโดนของแข็ง แต่ดูๆแล้วมันไม่เนียนเลย มันออกแข็งๆ

ผมว่ามันเป็นดาบสองคมนะ แล้วแต่สามัญสสำนึกของแต่ละบุคคลที่จะนำไปใช้ครับ ถ้าแกนนำหรือรุ่นพี่นำไปใช้ถูกวิธีก็จะได้ประโยชน์มหาศาล แต่ถ้านำไปใช้ผิดวิธีมันก็จะเป็นโทษมหันต์เหมือนกัน ....ร้อยพ่อพันแม่ครับต่างคนต่างความคิดครับ ขอเป็นกลางดีกว่า แค่ตอนนี้บ้านเมืองเหลืองกับแดงก็แย่อยู่แล้วอ่ะ....

นึกถึงการเมืองไทยเลย

แบบนี้แหละมองต่างมุม มุมบ้างมุมก็มีดี บ้างมุมก็ไม่ดีไม่ควร

คนไทยรักกันแม้ความคิดเห็นแตกต่าง

ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วคนจะไม่รักกัน ไม่สามัคคีกันเหรอ

แล้วถ้าทำแบบนี้จะไม่ทะเลาะกันจะรักกันเหรอ

นี่มัน 2011 แล้วหาวิธีอื่น รูปแบบอื่น ที่ดีกว่านี้กันเถ๊อะ

เชียร์นี่มันดีนะครับ...    


ถ้าใช้ถูกต้อง คำนึงถึงจุดประสงค์ รัดกุมกับสวัสดิภาพและความปลอดภัย
การกระทำที่ดูกดดัน รุนแรงแบบเหมือนจะไร้เหตุผล มีจุดประสงค์แฝงครับ
แต่ถ้าพี่ๆไม่เข้าใจ หรือเข้าใจแต่ไม่ทำ เอาอารมณ์มาเกี่ยว เอาเหตุผลอันลึกลับแห่งตนมาเกี่ยว การเชียร์แบบ SOTUS
ก็ไร้ความหมายกลายเป็นความรุนแรงไร้สติ


ถ้าถูกต้องคือ ทุกอย่าง"เป็นการแสดง" เพื่อจุดประสงค์ในการกดดัน อย่างมีเป้าหมายชัดเจน...
หาก Staff คนไหนอินจัดจนออกมาจากความรู้สึกเลยนี่ เข้าข่ายแย่และผิดครับ ดังนั้น Staff จริงๆแล้วน่าเห็นใจครับ เครียดพอสมควร

ถามว่าทำไมต้องกดดัน ทำไมต้องมีเหงื่อ ทำไมต้องขนาดนั้น
ถ้าตามหลักจริงๆแล้ว มันยังอยู่ในขอบเขตที่คนทนได้(ถ้าผิดวิธีก็ไม่ครับ) ฝึกพิเศษ รด.หนักกว่าเยอะ
ทำไม ไม่ค่อยๆพูด เชียร์สร้างสรรค์ รักกันๆ คือมันได้นะ ผลลัพธ์คล้ายกันแต่ไม่เหมือน

เหตุผลหลักคือมนุษย์รักสบายครับ ดังนั้นการที่เอาน้องๆมาอยู่สบายๆรวมกัน อาจจะรักกันแต่
แยกยากครับว่า ถ้าลำบากขึ้นมาจะรักกันอยู่มั๊ย (เท่าที่ผ่านสายตามาคือ เปอร์เซนต์ทิ้งเพื่อนจะเยอะหน่อยครับ)

การเอามาลำบากร่วมกัน เด็กๆในเหตุการณ์จะเริ่มรู้ว่า ทำยังไงจะไปรอดทั้งหมด ทำยังไง
เพื่อนที่เอาเปรียบจะเลิกเอาเปรียบ ทำยังไงจะอดทนเลิกเอาเปรียบเพื่อน
ใครคือคนที่เป็นผู้นำในเวลาวิกฤติ ฯลฯ (เท่าที่เห็นคือพอผ่านไปได้ ปัญหาการทำงานร่วมกันน้อยนะ)

แต่ก็อีก การรักรุ่น รักคณะอันเป็นผลจากการเชียร์แล้วไม่เข้าใจก็ผิดครับ
อาจส่งผลลบ แบ่งพรรคพวก เกิดการวิวาทข้ามกลุ่มได้

การที่กดดันคนไม่เข้าเชียร์จนลาออกไปหรือ จิตตก เท่ากับเป็นการเชียร์ที่ผิดครับ

ต้องเคารพการตัดสินใจ

การเข้าเชียร์เพื่อเป็นส่วนหนึ่ง ควรสมัครใจครับ

หากเข้ามาแบบไม่รู้ แล้วไม่ชอบ ควรมีสิทธิ์อันชอบให้เลิกได้ ควรจะไร้การกดดันนะ
รุ่นพี่ที่กดดันทั้งทางตรงและทางอ้อม ก็เลิกซะเถอะครับ อย่าอ้างว่าหวังดี
เพราะโตๆกันแล้วถ้าชวนแล้วไม่ ก็คือไม่     เคารพสิทธิ์คนที่ไม่ชอบครับ



SOTUS มีความหมายตามตัวอักษรคือ 

S = Seniority ระบบอาวุโส ให้เกียรติ เชื่อฟังรุ่นพี่
O = Order     ทำตามคำสั่ง
T = Tradition ปฏิบัติตามประเพณีที่สืบทอดมา
U = Unity      เป็นหนึ่งเดียว
S = Spirit      มีน้ำใจ

ผมว่าถ้าอ่านความหมายแค่นี้ คนประมาณครึ่งนึงจะของขึ้นครับ
เป็นผมๆก็หมั่นไส้นะ ถ้ายิ่งบอกตามลำดับสำคัญก่อนหลังด้วยเนี่ย     


แต่อย่าเพิ่งด่ากันครับ!! มีคำนึงที่Staff หรือพี่ว้าก หรือว้ากเกอร์ (ของผมเรียกStaffเฉยๆนะรวมหมด)
สอนพวกผมประจำ(คนที่ไม่ว้ากอ่ะนะ คนว้ากพูดน้อย555)
คือ ลำดับสำคัญตามนั้นก็จริง แต่ถ้า"รุ่นพี่ไม่ดี ไม่ต้องเชื่อ"
คำเดียวทำให้ลำดับความสำคัญ"กลับด้าน"เป็นอย่างนี้ครับ

S = Spirit      มีน้ำใจ
U = Unity      เป็นหนึ่งเดียว
T = Tradition ปฏิบัติตามประเพณีที่สืบทอดมา
O = Order     ทำตามคำสั่ง
S = Seniority ระบบอาวุโส ให้เกียรติ เชื่อฟังรุ่นพี่


คนที่ SOTUS แรงๆอย่าเพิ่งด่าผมนะครับ ผมพิสูจน์มาแล้วคือ ผมเข้าเชียร์ไม่ครบ ผมไม่ได้บูมเอาเกียร์
แต่ ผมเข้าร่วมกับเพื่อนทุกครั้ง ทำทุกอย่างที่เป็นเรื่องส่วนรวม ทำเต็มที่ ทำจนป่วย(ลืมตัวไปหน่อย555)
เลยไม่ได้ไปบูมเกียร์ครับ
(เกียร์ หมายถึงเฟือง เป็นสัญลักษณ์ชาววิศวะครับ มักทำเป็นจี้ทองเหลืองห้อยคอ และมักให้กับคนรัก...น่ารักป่ะล่ะ)


ทำไมต้องทำอย่างนั้น??
ตอบซื่อๆเลยครับ ก็เห็นเพื่อนๆเหนื่อยกันเนี่ย ต้องมีคำถามอีกเหรอว่าจะช่วยดีมั๊ย? 


สุดท้ายผมเป็น นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ รุ่นที่36 ม.ข. เต็มตัว
Staff ไม่เห็นมีใครแคร์เลยว่าผมไม่ได้ไปบูมเกียร์ ไม่เห็นมีใครแคร์ว่าผมเข้าเชียร์ขาด
ไม่เห็นมีใครแคร์ว่าผมไม่มีเกียร์ห้อยที่คอ...
แลดูรุ่นพี่ และเพื่อนๆรักกันดี รักผมดีด้วย...
เพราะผมมีเกียร์อยู่ที่ใจครับ


เนส วิศวะ มข. เกียร์36 ครับ    


ปล.เป็นเพียงประสบการณ์ดีๆส่วนตัว ใครเจอมา"ไม่เหมือนกัน" "ไม่เห็นด้วย"
หรือต่อต้านไม่ผิดครับ ยังไงเรื่องนี้ก็ไม่มีผิดถูกแน่นอนครับ ผมยืนยันครับ


ปล.2 ไม่ออกความเห็นกับ VDO นะครับ คนผ่านเชียร์ส่วนมากเข้าใจเหตุการณ์ประมาณนี้
คนไม่เห็นด้วยก็ไม่เข้าใจ ไม่แปลก ไม่มีใครผิดครับ ไม่มีบทสรุป


ปล.3 ยืนยันว่าการเชียร์ที่ถูกต้อง สร้างเพื่อน สร้างพี่น้อง สร้างวินัย สร้างระเบียบ สร้างผู้นำ จริงๆนะจ๊ะ    

ระบบโบราณ

ถ้าเป็นที่อื่น ก็จะมีความเห็นประเภท ซ้ายจัด ขวาจัด แล้วห้ำหั่นกันบรรลัยไปข้าง แต่ถ้าเป็นที่นี่จะมีความเห็นแบบประสานกันเสียเป็นส่วนใหญ่ ...
สังคมที่เต็มไปด้วยคนคุณภาพ เป็นผู้ใหญ่ มีวุฒิภาวะสูง ...

น้อยกว่าฝึกทหารหน่อยนึง..

ผมยังเชื่อ ในระบบ การพูดจาดีๆ และเห็นใจน้องๆ
ตอนผมรับน้อง ผมพูดดีๆ กับน้องตลอด
และสิ่งที่ทำลงไป กับสิ่งที่ได้รับกลับมา คือน้องๆ จดจำเราและเคารพเราตลอด
เพราะหลังจากรับน้องไปแล้ว น้องๆ ก็ยังพูดคุยกับเราอยู่
ผมว่าการสั่งสอนน้องที่ดี "คือการเป็นตัวอย่างที่ดี"