เรียนรู้จากเพลง ( เวิร์คช็อพสำหรับมืออาชีพ 4 ) ตอนจบแล้วคับ..

  เวิร์คช็อพที่ผ่านมา ผมได้อธิบายเกี่ยวกับ ขนาดของภาพ ( ขนาดกว้าง , ขนาดใกล้ ) ซึ่งมีส่วนสัมพันธ์กันกับอารมณ์ของภาพ และเหตุการณ์ที่นำเสนอ ณ ตอนนั้น  นอกจากนี้ยังมีส่วนเอื่นที่กี่ยวข้องและสำคัญไม่แพ้กันอีก คือ





1.  อารมณ์ในการนำเสนอควรมีหลายอารมณ์ ถ้าเราเทียบอารมณ์ของภาพเป็นกราฟ ต้องเป็นเส้นขึ้นลงมีหลายอารมณ์ ไม่ใช่เป็นเส้นตรงที่แสดงถึงอารมณ์เดียว
       ผมเคยเขียนบทความการดูงานของพี่ระดับเทพโดยใช้เส้นกราฟและนับจังหวะเคาะของภาพที่ใช้ในซีนนั้นๆ ถ้าเราดูงานทั้งหมดของ MV ชุดนี้
       จะสังเกตุว่า ช่วงแรกจะมีการใช้ภาพตัดสั้น กระชับ เพื่อบอกอารมณ์ตื่นเต้น แต่พอมาช่วงหลังๆ จะเห็นว่าการตัดจะใช้ภาพยาว แต่อารณ์ของภาพยังดูสนุกอยู่ แปลกไม๊คับ
       นั่นเป็นเพราะผู้กำกับคุมโทนเรื่องทั้งหมดออกมาได้ดี ( ทำการบ้านมาดี ) แม้ใช้ภาพตัดยาวแต่ทดแทนด้วยการให้ตัวละครไม่นิ่ง แถมให้กล้องเคลื่อนไหวตลอดเวลา 
       และถ้าต้องการจะตัดให้กระชับเหมือนช่วงต้นเรื่องได้หรือไม่ ทำได้คับ แต่ผู้กำกับเขาไม่ทำ ใครมองออกถึงเหตุผลบ้างไม๊คับ...
       - ถ้าจะเปรียบMVชุดนี้คือชีวิตจริงของเรา สมมติเราเป็นเจ้านาย ด้วยที่เราเป็นคนขี้บ่น จุกจิกจู้จี้ บ่นโวยวายทุกอย่างที่เกิดขึ้น เริ่มตั้งแต่ ลูกน้องแต่งตัวไม่เรียบร้อย
         นั่งทำงานก็ไม่งาม รับโทรศัพท์ก็ไม่เท่ห์ พูดจาก็ไม่ไพเราะ แต่งหน้าก็ไม่สวย เรียกได้ว่า บ่นๆทุกอย่างที่ขวางหน้า ถามว่า เมื่อถึงเหตุการณ์จริงที่สำคัญ แล้วเราพูดลูกน้องจะฟังไหม
         ไม่มีใครฟังเพราะอะไร เพราะเรามองทุกอย่างเป็นสิ่งสำคัญหมด ( แม้แต่เรื่องไร้สาระ ) และเมื่อถึงเหตุการณ์สำคัญจริงพูดไปก็ไม่มีใครฟัง ไม่มีใครเชื่อ เปรียบเหมือน
         น้องใหม่ทำหนังสั้น ทุกอารมณ์สำคัญหมด แค่ตัวแสดงเดินลงจากรถเก๋ง ยังทำตื่นเต้น ( ตัดมือเปิดประตู / ใกล้ขาก้าวลง / ผ่านหลังออกจากรถ / เบลอหน้าแล้วค่อยชัด )
         แล้วพอถึงจุดที่ต้องตื่นเต้น คนดูก็ไม่ตื่นเต้นแล้วคับ กลับมาที่ MV ชุดนี้ ผู้กำกับเขาแบ่งซีนอารมณ์ให้ตอนต้นตื่นเต้นด้วยการตัดภาพเร็วใกล้ ส่วนตอนท้ายเรื่องให้ตื่นเต้นโดยใ
         ช้อารมณ์ของคนแสดงบวกกับการเคลื่อนไหวของกล้อง แบ่งแยกกัน เพื่อไม่ให้อารมณ์ความตื่นเต้นของเรื่องตีกัน ( ตอนต้นตื่นเต้นและสำคัญกว่าตอนท้าย ) 
       - และอีกประเด็นหนึ่งก็คือ ผู้กำกับต้องการให้คนดูรู้สึกผ่อนคลาย เหมือนลูกโป่งที่รีบสูบลมตั้งแต่แรก สูบเร็วแรงเพื่อให้ลูกโป่งพอง จนถึงขีดสุดลูกโป่งก็แตกโพ๊ละ 
          ช่วงลูกโป่งแตกก็คือช่วงที่เพลงหยุด มีเสียงคนเชียร์ ( 5.45 ) นั่นคือถึงจุดสุดสำคัญของเพลงแล้ว ต่อไปก็เพียงรักษาอารมณ์ของเพลงให้ได้ จนจบ


2.  ระยะเวลาหรือความยาวของภาพในแต่ละช็อต ตั้งแต่นาทีที่ 7 - 7.30 ที่นำเสนอชายเหมือนยังอยู่ในอารมณ์เล่นดนตรีคนเดียว ยาวมากจนน่าเบื่อ เหตุผลเพราะต้องการหยุดอารมณ์คนดู
      ส่วนหนึ่ง ( ถ้าลองนำมาตัดใหม่ให้สั้นลง อารมณ์หยุดคนดูจะหายไปกลายเป็นอารมณ์ธรรมดา )และปูอารมณ์ไปในซีนต่อไป ตอนชายไปเคาะส่วนต่างๆของห้องแล้วไม่มีเสียงเพลง 
      ถ้าไม่เข้าใจ ลองดูอีกตัวอย่างของการใช้เวลาของภาพที่นานกว่าปกติเพื่อหยุดหรือเน้นอารมณ์ของเรื่อง ( ฉายบ่อยมากมีใครสังเกตุเห็นบ้างไม๊คับ )..


 http://www.youtube.com/watch?v=t5aD1FNLGOs




     สังเกตุตอนกษัตริย์ปลิวออกนอกหน้าต่าง เขาทิ้งไว้นานกว่าปกติ และแถมตัดกลับมาคนนั่งดูนานอีกเหมือนกัน ( ถ้าเราตัด 2 ช็อตนี้ให้สั้นลงเป็นปกติ อารมณ์หยุดคนดูหรือเน้นจะหายไป )..ไม่น่าเชื่อนะคับว่าเพียงตัดภาพให้สั้นลงหรือให้ยาวขึ้นสัก1-2วิก็ทำให้เนื้อเรื่อง
เปลี่ยนไปได้


3.  รวมถึงจังหวะของภาพในการนำเสนอ ผมว่าข้อนี้รู้ๆกันอยู่ ตัดให้เข้าจังหวะเพลง , ตัดให้เข้าจังหวะแอ๊คชั่นของเหตุการณ์ , จังหวะของตัวแสดง ฯลฯ
http://www.youtube.com/watch?v=a8sDc-M-rlM




ลองดูนาทีที่.14 ตอนลุงเปิดประตูครั้งที่ 2 โดยทั่วไปถ้าเปิดเราอาจตัดกว้างเห็นเด็กเต็มตัวแล้วเข้าหน้าเด็กเลยก็ได้ แต่พอเขาใส่หน้าลุงมาคั่น
ทำหน้ารำคาญ..เฮ้อ ..ดูแล้วได้อารมณ์ในงานขึ้นมาทันที ( ลองเทียบดูว่า ช่วงนี้ที่มีหน้าลุงกับไม่มีหน้าลุง จะเห็นว่าอารมณ์ในงานผิดกันทันที )
นี่แหละที่เขาเรียก จังหวะในการตัดต่อ ต้องรับและส่งอารมณ์ให้ต่อกันเป็นก้อนเดียวกันให้ได้..


สรุป ถ้าMV นี้คือหนังสั้น สิ่งที่น้องใหม่ต้องคิด และไปทำการบ้านให้มากๆ ก็คือ
     - เหตุการณ์ที่ตื่นเต้นทั้งเรื่อง ก็เหมือนเส้นกราฟที่เป็นเส้นตรง ควรเน้นเฉพาะเหตุการณ์ที่ตื่นเต้นจริงๆเท่านั้น ?( เพื่อจะได้แตกต่างกัน )
     - เหตุการณ์ตื่นเต้นแต่ละเหตุการณ์ อารมณ์ต้องไม่เหมือนกัน จะทำให้แตกต่างกันอย่างไร ? ( ขนาดของภาพ , ยาวสั้นของซีนนั้น )
     - ตัวเหตุการณ์เองอาจไม่ตื่นเต้น แต่ถ้ามีเหตุการณ์มาสนับสนุน ปูอารมณ์ให้คนดูได้มีส่วนร่วม เหตุการณ์ที่แสนธรรมดาก็ตื่นเต้นได้ ?
     - เหตุการณ์ตื่นเต้น สามารถทำได้หลายแบบ ตัดสั้นกระชับ, กล้องเคลื่อนไหว , ตัวแสดงเคลื่อนไหว ฯลฯ 


เรียนรู้จากเพลงชุดนี้เป็นเพียงเคสตัวอย่างที่ยกมาอธิบาย ทุกสิ่งที่ทำและคิดออกมาเป็นชิ้นงาน เชื่อแน่ว่าได้ผ่านการทดลองทำซ้ำ
ทำหลายสไตล์ สุดท้ายมาจบลงที่MVชุดนี้ ( อาจผิดพลาดไม่ตรงกับความจริง ก็ถือเป็นการมองต่างมุมแล้วกัน)...
     อยากบอกน้องใหม่ว่า ในการทำหนังสั้นหรือ MV หรือภาพเคลื่อนไหวสัก 1 เรื่อง ต้องใช้หลักวิชามากมาย คำนึงถึงขนาดของภาพที่เลือกใช้ , ความยาวของภาพที่เลือกตัด , 
     จังหวะแอ๊คชั่นของตัวแสดง , อารมณ์ในเหตุการณ์ที่เหมือนกันแต่ต้องไม่ซำ้หรือตีกันเอง ฯลฯ


 เหล่านี้คือ สิ่งเล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่และสำคัญ เพราะมันคือสิ่งที่แสดงถึงความตั้งใจจริงในการทำงาน ของคนทำงานนั่นเอง

บทความเดิมเกี่ยวกับการเทียบเส้นกราฟ คลิกเลย.


เรียนรู้จากเพลง ( เวิร์คช็อพสำหรับมืออาชีพ 1 )..


เรียนรู้จากเพลง ( เวิร์คช็อพสำหรับมืออาชีพ 2-3 )

.มือใหม่อยากเข้าวงการ ( ทุกสาขาอาชีพ ) ตอนจบ  เรียนมหาลัยเล็กจะสู้กับมหาลัยใหญ่ได้อย่างไร..เรามีคำตอบให้คุณ.. 

อยากให้มีบทความออกมาอีกก

ขอขอบคุณอย่างสูงครับ

ช่างสรรหาตัวอย่างมาประกอบการอธิบายได้ดีจริงๆ  ดูมาจนจบแล้วค่ะ 4 ตอน
ขอเป็นกำลังใจให้นำสิ่งดีดีมาแชร์กันอีกนะคะ

ความรู้มากมายจริงๆครับผม ขอบคุณครับ

ติดตามมาถึงตอนจบ ขอบคุณคร้าบบบบ

เกร็ด ๆ แต่ความรู้มากมาย