ผู้กำกับหนังที่จบเอกภาพยนตร์โดยตรง ได้เปรียบคนไม่จบโดยตรงอย่างไร

ถามจากผู้มีประสบการณ์ตรงนะครับ

-เป็นเรื่องจริงที่ต้องยอมรับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 8 ต้นฉบับโพสโดย bryan เมื่อ 2012-07-15 19:32  :
น่าจะเป็นเรื่องของคอนเน็คชั่นนะครับ เก่งขนาดไหนแต่ไม่มีคนรู้จัก ก็แย่อยู่

ครับ

น่าจะเป็นเรื่องของคอนเน็คชั่นนะครับ เก่งขนาดไหนแต่ไม่มีคนรู้จัก ก็แย่อยู่

ขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่บอกกล่าว  ยังรับฟังต่อนะครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 4 ต้นฉบับโพสโดย foolmoon เมื่อ 2012-07-15 11:09  :
จากคนที่เรียนจบภาพยนตร์โดยตรงนะครับ

ภาพยนตร์เป็นศาสตร์ที่มีองค์ความรู้จากการลองผิดลองถูกของคนรุ่นเก่ามากมายครับ และทุกอย่างถูกรวบรวมมานำมาวิเคาระห์และสร้างบทบันทึกเป็นทฤษฏีเหมือนกันกับศิลปะแขนงอื่นๆ ดังนั้นการเข้าไปศึกษาในสถาบันสอนภาพยนตร์เราจะได้สิ่งเหล่านี้มาด้วยครับ ในเรื่องของอดีตที่ผ่านมา ที่เราจะนำมารับใช้ปัจจุบัน พร้อมทั้งไวยากรณ์ภาพยนตร์ที่เราได้รับการฝึกปรือมา่ให้ตรงแขนง และศาสตร์ที่จะเป็นวิชาชีพของเรา ดังนั้นการศึกษาสร้างความต่างให้เกิดขึ้นส่วนนี้

แต่โดยเนื้อจริงแล้วในยุคไซเบอร์ สิ่งเหล่านี้หาศึกษาเอาได้จากภายนอกได้แล้ว อันนี้เลยอยู่ที่คนแล้วครับ
.......

10 เต็ม ชัดเจนเลยครับ

มองจากมุมคนไม่ได้เรียนมาโดยตรง เคยเจอคนที่เรียนมา(บางทีก็ทีมหนังนอก)กับไม่ได้เรียนตรง

การทำงาน คนที่เรียนมาจะมีระบบกว่า ชัดเจนว่าอันไหนงานใครหน้าที่ใคร รับฟังแลกเปลี่ยนความเห็นกันกับหลายๆแผนก
เพราะว่าเขารู้เรียนมาเป็นระบบ ขั้นตอนการทำงาน ความสำคัญของแต่ละหน้าที่ ตรงนี้มีมากกว่าคนไม่ได้เรียน
(ซึ่งบางส่วนจะคิดว่าตัวเจ๋ง ยุ่งมากเซอจัด)

ข้อได้เปรียบ ถ้าเราเป็นเจ้านายก็ได้คนที่อย่างน้อยก็มีอะไรรับรองว่าเรียนอะไรมา(แน่นอนมันต้องคู่กับผลงานด้วย)
คนทำงานด้วยก็ต่างกัน อย่างน้อยเขาก็จบมา คงจะรู้หน้าที่รับผิดชอบงานของตัว น่าจะรู้ตัวว่าเขาอยากได้อะไร แม่นระดับหนึ่ง
ไม่ต้องมานั่งเรียนรู้กันให้เหนื่อยไปอีก

จากคนที่เรียนจบภาพยนตร์โดยตรงนะครับ

ภาพยนตร์เป็นศาสตร์ที่มีองค์ความรู้จากการลองผิดลองถูกของคนรุ่นเก่ามากมายครับ และทุกอย่างถูกรวบรวมมานำมาวิเคาระห์และสร้างบทบันทึกเป็นทฤษฏีเหมือนกันกับศิลปะแขนงอื่นๆ ดังนั้นการเข้าไปศึกษาในสถาบันสอนภาพยนตร์เราจะได้สิ่งเหล่านี้มาด้วยครับ ในเรื่องของอดีตที่ผ่านมา ที่เราจะนำมารับใช้ปัจจุบัน พร้อมทั้งไวยากรณ์ภาพยนตร์ที่เราได้รับการฝึกปรือมา่ให้ตรงแขนง และศาสตร์ที่จะเป็นวิชาชีพของเรา ดังนั้นการศึกษาสร้างความต่างให้เกิดขึ้นส่วนนี้

แต่โดยเนื้อจริงแล้วในยุคไซเบอร์ สิ่งเหล่านี้หาศึกษาเอาได้จากภายนอกได้แล้ว อันนี้เลยอยู่ที่คนแล้วครับ

ส่วนเรื่องประสบการณ์นั้น เหมือนกันครับต้องอาศัยชั่วโมงบิน ดังนั้นถ้าตอนเรียนไม่ตั้งใจก็อาจจะมีประสบการณ์น้อยกว่าคนที่ไม่ได้เรียนมาโดยตรงก็ได้ครับไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด เพราะว่างานของเราพิสูจน์กันที่ชิ้นงานครับ ทรานสคริปท์อาจจะเป็นใบเบิกทางที่ชัดเจน แต่มันนำพามาได้เพียงงานแรกครับ ถ้างานแรกแป้ก งานต่อไปก็ยากเหมือนคนอื่นๆ

ส่วนเรื่องความคิดสร้างสรรค์เป็นเรื่องส่วนบุคคลครับ เรียนหรือไม่เรียนมันต่างกันตามแต่คนอยู่แล้ว แต่การเข้าเรียนจะทำให้เรารู้่ว่าเราจะจัดการกับความคิดสร้างสรรค์เราอย่างไร เพราะว่าการเรียนภาพยนตร์นั้นเป็นการให้เรียนรู้ในเรื่องของเครื่องมือที่ใช้ในการทำงาน (เครื่องมือในที่นี้ไม่ใช่เรื่องอุปกรณ์นะครับ แต่เป็นเรื่องของเครื่องมือในการสร้างสรรค์ เช่น กฏโครงสร้างต่างๆ)

ยกตัวอย่างเช่น โครงสร้่างการเขียนบทแบบสามองก์ ถ้าเราไม่ได้เรียนก็ยากที่จะรู้ แต่ถึงได้เรียนแต่ถ้าไม่ได้ฝึก ก็ยากที่จะเข้าใจ และถ้าได้ฝึกแต่ไม่ฝนคือได้ลองทำแต่ไม่สม่ำเสมอ ก็ยากที่จะแม่น และถ้าทำทุกอย่างแต่ขาดคนชี้ทางที่ดี ก็ยากที่เจอทางได้อย่างรวดเร็ว

แต่ทั้งหมดนี้สำหรับคนที่ไม่ได้เรียนภาพยนตร์ก็สามารถทำมันได้ด้วยตัวเองครับ เพราะว่าตอนนี้เราอยู่ในยุคที่หาข้อมูลและความรู้ได้ง่ายมาก

ข้อได้เปรียบอย่างเดียวคือ มันเป็นใบผ่านสำหรับการทำงานขั้นต้น แต่หลังจากนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณแล้วล่ะครับ

ตัวผมเองจบภาพยนตร์ที่ลาดกระบังมา แต่ทำงานมาตั้งแต่จบยังไม่เคยใช้ใบทรานสริปท์เลย ยังนอนนิ่งอยู่ที่สถาบันครับ 555


สุดท้ายสรุปว่า  จริงๆแล้วในยุคนี้ไม่มีข้อได้เปรียบเสียเปรียบหรอกครับ เมื่อจบมาก็ควรเริ่มที่หนึ่งใหม่ เพราะว่าสิ่งที่มหาวิทยาลัยไม่เคยสอนมันจะมาบทบาทตั้งแต่ก้าวแรกที่เราเข้ามาสู่ระบบจริงๆครับ

และใครที่ได้มีโอกาสเรียน ขอให้ใช้โอกาสนั้นอย่างคุ้มค่า อย่าให้เวลาสี่ปีผ่านไปโดยที่พอจบออกมากลายเป็นเหมือนว่า ไม่เคยมีสี่ปีนั้นเกิดขึ้นเลยครับ

ถ้าจากคำถามว่า ได้เปรียบกว่าตรงไหน ก็ตรงที่มีใบเซอร์ล่ะครับ แต่การเรียนรู้ ลงมือทำ และประสบการณ์ จะวัดกันอีกทีครับ

เทียบกับสองกรณีดังที่ว่า
1.ทฎษฏีแสง สี เสียง มุมกล้อง แน่นกว่ามากมาย
2.ดูหล่อกว่า
3.บริษัทพิจารณารับเข้าทำงานง่ายมากกว่า

คล้ายๆกับการพิจาณาคดีของระบบตำรวจ คุยกันที่หลักฐาน ไม่ได้คุยกันที่ความรู้สึกในการจะจับผู้ร้ายสักคน
เราจะไปบอกตำรวจว่าเรารู้สึกว่าหมอนี่ หมอนั่นเป็นคนร้อย ตำรวจไม่เชื่อหรอก แค่รับฟัง ซึ่งหมอนี่ หมอนั่น อาจจะเป็นโจรจริงๆก็ได้

เรื่องใบประกาศ ใบเซอร์ว่าจบมา ไม่ได้เกี่ยวกับความงามของหนัง หรือตัดสินว่าคนดูจะชอบไม่ชอบเลยสักกะนิดครับ
ไม่เล้ย ไม่เลยจริงๆ

                  การเรียนรู้ กับประสบการณ์ได้เปรียบกว่า