น้องใหม่่คนจนมีเฮ..

โอกาสทองของน้องใหม่
...เพิ่งไปช่วยงานทีมพี่เทพในเว็บ รับงานถ่ายสารคดีจำลองเหตุการณ์ อุปกรณ์หนอน60d พร้อมเลนส์ฟิกส์ถ่ายครึ่งตัว,
กับเลนส์ไวล์ถ่ายกว้างเป็นกลุ่ม ทีมงานถ่ายมีเพียงช่างภาพ กับไวล์เลส1ตัว  ไม่มีจอใหญ่ให้ดู ไม่มีผู้ช่วย ไม่มีไฟ
ไม่มีรีเฟล็กซ์ ทีมงานมีคนเดียวจริงๆ ( ฝีมือมหาเทพ ) สนนราคาค่าจ้างแพงพอๆกับทีมใหญ่ (ที่มีอุปกรณ์เพียบเปิดให้เช่า)
ถ่ายเสร็จปิดจ๊อป เรามาดูพี่ใหญ่ขายงานกัน ( มาช่วยกันลุ้นว่าจะขายงานผ่านไม๊)...

..ลูกค้า - ทำไมไม่ใช้ไฟ ผมว่าตัวแสดงจมไปกับฉากเพราะไม่มีไฮไลท์ด้านข้างและด้านหลัง..
[/color]~ คือเราเน้นความเป็นธรรมชาติคับ ลองคิดถึงหลักความจริง คนนั่งทำงานในออฟฟิศ
จะมีแสงส่องมาด้านข้างและด้านหลังได้อย่างไร คนนั่งทำงานในตึก จะมี มีก็เพียงแสงนีออนบนเพดาน
ลองไปดูหนังฮอลลีวู๊ด ก็ไม่มีแสงส่องแบ็คเวลาอยู่ในห้องหรือในออฟฟิศ (กลับบ้านรีบ ไปเปิดดูเป็นจริงอย่างพี่เทพเขาว่าแฮะ)

ลูกค้า - ทำไมบางฉากไม่ต่อเนื่อง นั่งทำงานอยู่ในออฟฟิศ ตัดมาที่ห้องประชุม ตัดไปมุมกาแฟ
น่าจะมีถ่ายซีนคนเดินหน่อย
~ อันนี้เราทำสไตล์หนังใหญ่ หนังสั้นจะต่างจากละครเพราะไม่มีความต่อเนื่อง เราปล่อยให้คนดูคิดเองลุ้น
ไปกับเหตุการณ์ และตื่นเต้นไปกับเนื้อเรื่องในหนัง ( ประเด็นนี้เข้าใจเพราะได้ยินพี่ๆในเว็บพูดกัน)

ลูกค้า - เสียงคนพูดไม่ชัดใส เหมือนมีเสียงแอร์ปนเข้ามา
~นั่นล่ะคับโลกแห่งความเป็นจริงเวลาทำงานแล้วคุยกัน เราก็จะได้ยินเสียงแอร์นิดๆเหมือนกัน
แต่เสียงคนพูดก็ได้ยินฟังชัดนะคับ ( เนื่องจากมีไวล์เลสเพียง1ตัว เลยจำเป็นต้องวางไว้กลางโต๊ะห้องประชุม)

....ยังมีข้อปลีกย่อยอีกเยอะที่ไม่ขอลงรายละเอียด เช่น การไม่อิงเส้น180 ไม่แพนภาพ, ไม่ซูม, ไม่ทิลท์,ไม่มีเครน
หรือดอลลี่ภาพ, ฯลฯ ส่วนอื่นเหล่านี้ผมไม่นำมาเขียนเพราะถือเป็นเทคนิคเฉพาะคนทำงานอย่างเรา  ลูกค้าไม่เกี่ยวด้วย...
.
..และคำตอบสุดท้าย ทุกคนอยากรู้ล่ะซิว่างานนั้น ผลลัพธ์ออกมาเป็นอย่างไร ตะโกนดังๆ ผ่านฉลุยคับ
อาจเป็นเพราะกล้องหนอนภาพสวยเลยทำให้มองข้ามจุดด้อยในส่วนอื่นๆไปหรืออาจเป็นเพราะลูกค้าสนิทสนม
และเข้าใจทิศทางที่ทีมงานนำเสนอ (โชคดีเจอลูกค้าดี)

..นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง เขียนมาเล่าสู่เป็นกำลังใจให้กับน้องใหม่ผู้เริ่มต้น ที่มีเพียงกล้องกับขาและเลนส์ 2ตัว
(เลนส์ธรรมดาไม่มีขอบแดง) แต่ควรมีความรู้ในการควบคุมกล้องได้อย่างกูรูที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องรู้หลัก
กฏกติกาในการผลิตสื่อใดๆก็ได้ จากตัวอย่างงานที่เคยโพสไว้.
http://p0p-it.blogspot.com/2013/08/blog-post.html..
( ผมขอเรียกการทำงานนี้ว่า "การผลิตสื่อสไตล์ใหม่โดยคนรุ่นใหม่")
...สำหรับบริษัทใดที่ยังใช้กล้องวีดีโอรุ่นเก่าอยู่ ออกกองครั้งละ5คน ไฟครบ ทีมงานพร้อม
( การผลิตสื่อสไตล์เก่าโดยคนรุ่นเก่า) ลองปรับเปลี่ยนมาใช้วิธีใหม่นี้
(ทำงานตรงข้ามกัน วิธีเก่าใช้ไฟ อิงกฏกติกา ระวังคอนตินิว  วิธีใหม่ไม่ใช้ไฟ ไม่อิงกฏไม่สนคอนตินิว)
พร้อมนำเสนอผลงานจากกล้องdslrควบคู่กันไป ถ้าลูกค้าเห็นแล้วชอบยอมรับการทำงานในรูปแบบใหม่นี้
ผมว่า บริษัทจะประหยัดค่าใช้จ่ายได้มาก ทำงานรวดเร็ว แถมได้งานเยอะขึ้น (ไม่ต้องเสียเวลาจัดไฟ )
...เดี๋ยวผมจะลองนำไปปรับใช้กับทีมงานผม เพราะผมเองก็อยากทำงานสไตล์ใหม่เลียนแบบคนรุ่นใหม่
ไม่ใช่อะไรกลัวตกยุคไม่ทันสมัยนะคับ..

www.p0p-it.blogspot.com

เห็นด้วยกับครูหนุ่มครับ แซวเล่นนะพี่ ปัจจุบันผมก็รับงานทั้ง2แบบนี้ครับ แต่เป็นงานเล็กๆอะครับ คืองี้ ลูกค้าจ้างเราทำประวัติ ก็ไม่รู้หรอกว่าเราจะตัดต่อแบบไหนยังใครใครลงเสียงโน่นนี่ แต่พอเจอเหตุการณ์ด่วนลูกค้าต้องการเอาเสียงเพิ่มด่วน ผมก็ไปเลย ไมค์ติดเสื้อ1ตัวพร้อทโน้ตบุคใช้EDIUSลงเสียง ลูกค้าบอกห๊าาา อ่าวนี่เสียงคุณเหรอครับ ผมทำทุกอย่างคนเดียวครับ เพราะมันง่าย และรวดเร็วต่อการแก้ปัญหาครับ ลูกค้ายิ้มๆเหมือนโดนหลอกแต่ก็พอใจกับงาน ส่วนอีกด้านผมก็จำเป็นต้องออกกองแบบเต็มสตีม(แบบบ้านนอก อิอิ)เพื่อให้ลูกค้าได้เห็นความพร้อมของเราในทุกๆด้านครับ ผมว่าสุดท้ายก็อย่างที่ว่ากันแหละครับ ขึ้นอยู่กับคนจ้างเราด้วยว่าเค้ารับการทำบานของเราได้ในแบบไหนครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพสต์3 ต้นฉบับโพสต์โดยmr.nantawatเมื่อ2013-08-23 10:43เผยแพร่ :
มันคือเส้นแบ่งบางๆ ระหว่างคำว่า"แนว"กับคำว่า"ชุ่ย"

พี่…ผมชอบอวตาอันเดิมของพี่อ่ะครับ
ปล.เกี่ยวไรกับกระทู้ 555

เค้ามีความเป็นนักขายอยู่ในตัวด้วนนะครับนั้น ผมว่า

ถ้าเอาประโยคนี้มาใช้งานจริง>>  "คือเราเน้นความเป็นธรรมชาติคับ ลองคิดถึงหลักความจริง คนนั่งทำงานในออฟฟิศ
จะมีแสงส่องมาด้านข้างและด้านหลังได้อย่างไร "  ผมว่าละครไทย ที่ถ่ายในป่าตอนกลางคืน ก็ไม่ต้องเห็นอะไรกันเลย กลางดึกกลางดื่นในป่าลึกมีไฟส่องมาจากไหนไม่รู้ตลอด คิดแล้วก็ตลก 555

มีน้องเมนท์มาคุย " พี่ลองดูรายการนี้ซิ ดีมากเลย"
...ถามสั้นแต่ผมกลับคิดอยู่นาน รายการดี  อะไรที่ว่าดี?....แล้วรายการอื่นไม่ดีหรือ?
..ถ้าไม่ดีแล้วเขาจะทำออกมาทำไม?.
( สมัยก่อนถ้ามีใครพูดคำนี้เราจะเข้าใจทันทีว่า โปรดัคชั่นดี บทดี คนเล่นดี และอื่นๆดี ที่ต้องดูให้ได้)
...หรืออีกประโยคที่พูดว่า " ทำไมละครไทยเราจึงย่ำอยู่กับที่ไม่พัฒนาไปไหน 20ปีที่แล้วตบกันด่ากัน
มาตอนนี้ก็ยังเห็นอยู่ เพราะอะไร?..และทำไม?..."(ก่อนตอบคำถามนี้ เราลองมาย้อนกลับไปดูต้นทางของคำถามนี้กัน)
...., รายการไม่มีคุณภาพออกฉายทางทีวี ถามว่าใครผิด
.....โปรดัคชั่นผิดที่ผลิตงานออกมาไม่ดี แล้วโปรดิวเซอร์ล่ะ น่าจะผิดมากกว่าเพราะเป็นคนสั่งให้โปรดัคชั่นทำ
....โปรดิวเซอร์บอกนู๋ไม่ผิดเพราะเจ้าของบริษัทสั่งให้ทำ
....เจ้าของอธิบายฉันไม่ผิดเพราะลูกค้าสปอนด์เซอร์เป็นคนสั่งให้ทำ ...
....สปอนด์เซอร์บอกมะผิดเพราะเจ้าของสถานีเป็นคนกำหนดรูปแบบออนแอร์...
...เป็นไงคับต้นตอมาจากเจ้าของสถานี ไล่เรียงลงไปยัง- สปอนด์เซอร์ - คนควบคุมหรือที่ปรึกษา
   -ประสานงานโปรดิวเซอร์- ส่วนทีมผลิต จะเห็นได้ว่าอยู่ท้ายสุดของกระบวนการ
...สรุปโดยรวมก็คือ ทำตามคนจ่ายเงิน ( อาจเป็นตัวลูกค้า , ตัวเจ้าของบริษัท ฯ ) ใครจ่ายก็ทำงานตามใจคนนั้น..
   ณ ปัจจุบันเราจึงเห็นรายการทีวีออกมาหลายรูปแบบ ทั้งแปลก และไม่แปลก..
  
  บทความนี้เกิดขึ้นจริง ( นำเสนอในแง่มุมมองของลูกค้าเพียงมุมเดียว )
และน้องหลายคนได้นำตัวอย่างนี้ ( สำหรับคนทำงานอาจเห็นธรรมดา ) ไปนำเสนอเจ้าของบริษัทฯ
หลายรายสนใจอยากลองเปลี่ยน ( เพราะประหยัดค่าใช้จ่าย ) ลงทุนอุปกรณ์ใหม่ทั้งหมดไม่กี่ตังค์
แรกๆก็ถ่ายควบคู่ไปกับการทำงานระบบเก่าก่อน แล้วนำเสนอสปอนด์เซอร์
ถ้าสปอนด์เซอร์โอเค ก็ผลิตในระบบใหม่นี้ ผมว่างานนี้สนุกแน่คับ
...ไม่รู้ว่าจะดีใจ หรือเสียใจดี..

น่าสนใจการ present ในรูปแบบนี้ครับ ควรค่าแก่การศึกษาของคนทำสื่อในยุคนี้ครับ

มันคือเส้นแบ่งบางๆ ระหว่างคำว่า"แนว"กับคำว่า"ชุ่ย"

ช่างไม้มือเก๋ามีชื่อ ขายเฟอร์นิเจอร์ไม้ที่มีตาไม้ติดอยู่ให้ลูกค้าด้วยราคาแพงลิบ ลูกค้าก็ตำหนิว่าไม่สวยเลย ช่างบอก "นี่แหล่ะครับ เอกลักษณ์ของไม้แท้ ต้องมีตาไม้" ... ฮา ๆๆๆๆ

ช่างไม้คนเดิม ขายเฟอร์นิเจอร์ไม้ที่มีรูติดอยู่ในไม้ด้วยราคาแพงลิบ ลูกค้าก็ตำหนิว่าไม่สวยเลย ช่างบอก "รู้นี้เป็นรอยกระสุน ของคนสำคัญ สมัยยุคบุกเบิกประเทศเลยล่ะ" ลูกค้าชอบใจ ต่อมาเอาไปคุยโม้ให้เพื่อนฟูงฟังยกใหญ่ ถึงที่มาของรอยตำหนิบนเฟอร์นิเจอร์ทีเขาซื้อมา ... ฮา ๆๆๆๆ

ผมได้ฟังจากปากคำของแก (ออนไลน์) สมัยที่มาเป็นวิทยากรสัมมนา และเล่าเรื่องราวดังกล่าวให้ช่างรุ่นหลังที่เข้าร่วมอบรมฟัง เรียกความบันเทิงได้ทั้งห้องอบรม ช่างหลายคนยกนิ้วให้ความเก๋าของช่างครู พร้อมบอกจะขอนำมุขนี้ไปใช้บ้าง ...

เขียนประชด หรือหมายความอย่างนั้นจริงๆครับ.......  ผมเห็นด้วยนะครับกับการไม่ใช้ทีม หรืออุปกรณ์ฟุ่มเฟือย แต่ใช้ฝีมือของทีมงานจริงๆเท่าที่จำเป็น  แต่ถ้าหมายถึงเอาเปรียบลูกค้าด้วยการขายงานด้วยสิ่งที่ลูกค้าไม่มีความรู้ผมว่าคงไม่ใช่ เค้าจ้างเราแพง เค้าก็ควรได้รับในสิ่งที่เค้าจ่าย ผมว่าบางครั้งมันก็เป็นจรรยาบรรณของทุกอาชีพ เพราะถ้าเราถูกเอาเปรียบในเรื่องที่เราไม่รู้บ้างก็คงรู้สึกแย่เช่นกันครับ