น้องใหม่ใช้กล้องเดียว เรามีแนวทางให้คุณ...

ไปช่วยงานน้องใหม่ เป็นละครสั้นประชุมกลุ่มในห้องสมุด ตัวแสดงหลัก4คนพูดคุยกันไม่ออกไปไหน
ทีมถ่ายมีเวลาไม่จำกัด ตัวแสดงก็เล่นได้หลายหน (เพื่อนๆกัน) ทุกคนอยากให้งานออกมาดีที่สุด .....

...เรามาดูวิธีการทำงานของการถ่ายกล้องเดียวโดยทั่วไป
- แบ่งทุกอย่างเป็นก้อนๆ( เป็นเหตุการณ์ๆไป) โดยถ่ายตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
- ถ่ายทุกอย่างซ้ำๆกัน แต่หลายมุม ( ถ่ายให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้)

...รู้วิธีทำงานแล้วเรามาลองทำพร้อมกัน
- ภาพเปิดกว้างเห็นทั้งห้อง นร เดินเข้ามาทีละคน ทักทายเพื่อนที่อยู่ในห้องแล้วถ่ายกว้างจนจบ(1ครั้ง)
- ภาพใกล้ครึ่งตัวเดินเข้าห้อง ( ถ่ายอีกครั้งเหมือนเดิม)แพนซ้ายและถ่ายมุมนี้จนจบ(1ครั้ง)
  ถ่ายใกล้คนเดินเข้าอีกครั้งแต่ถ่ายแพนขวาแล้วพูดคุยจนจบ(1ครั้ง)
- ถ่ายใกล้คนเดินเข้าอีกครั้ง แต่คนเดินมากลางห้อง พูดคุยจนจบ ( 1ครั้ง)
- ย้ายกล้องมาทางซ้ายถ่ายไปทางขวา ถ่ายใหม่อีก 3ครั้งตั้งแต่ต้นจนจบ ( ถ่ายกว้าง2คน/ถ่ายใกล้อย่างละ1คน)
- ย้ายกล้องมาทางขวาภ่ายใหม่อีก 3ครั้งเหมือนเดิม ( กว้าง2คน/ใกล้ครั้งละ1คน)
- อยากให้ลองนับดูว่า รวมจำนวนครั้งทั้งหมด ที่ต้องถ่ายตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ ใครรู้บ้างว่า
   ถ่ายไปทั้งหมดกี่ครั้ง (10ครั้ง นับให้แล้วคับ)

.....ถามว่า ถ้าเราเอาเนื้องานส่งไม้ต่อไปยังห้องตัดต่อ คิดว่าเขาจะตัดได้ไม๊
      มุมเยอะมากมายขนาดนี้  ถ้าพนักงานตัดต่อคนไหนบอก ตัดงานนี้ไม่ได้
     ...อย่างนี้ต้องไล่ออกสถานเดียว....ถูกต้องไม๊คับ (อยากให้อ่านจนจบ อาจผิดก็ได้)

....น้องใหม่หลายคน( พี่คนเก่งบางคน) คิดว่า การถ่ายกล้องเดียวคือ ถ่ายหลายมุม ถ่ายหลายครั้ง
   ถ่ายหลายขนาด คิดแค่นี้ก็พอ นอกนั้นไม่สน ...
อยากบอกว่า คิดผิดนะคับ  เพราะวิธีนี้มีข้อบกพร่องหลายข้อดังนี้-
- หลุดแอ๊คชั่น เช่น ถ่ายครั้ง1ชูมือขณะพูด, ถ่ายครั้ง2กอดอกเดินพูด,ถ่ายครั้ง3นั่งและเดินพูด ฯ
   เมื่อหลุดข้อนี้ ก็จะส่งผลไปยังข้อต่อไปคือ
- หลุดเวลา จะเห็นได้ชัดเมื่อมีเหตุการณ์ 2-3เหตุการณ์ดำเนินควบคู่กันไป
    เช่น คนเดินคนแรกพูดจบยังไม่นั่ง ในขณะที่คน2พูดไม่จบแต่นั่งแล้ว ( ในความเป็นจริงคนแรกต้องนั่งก่อน)
- หลุดอารมณ์ จากการทำงานที่ถ่ายเป็นก้อนๆ เวลาตัดก็ใช้เพียงสลับก้อนไปมา
   เลยทำให้ความรู้สึกของคนดูแยกเป็นก้อน เป็นส่วนๆ ต่ออารมณ์ไม่ติดด้วยเหมือนกัน

..สำหรับน้องใหม่ที่จำเป็นต้องทำงานโดยใช้เพียงกล้องเดียว ( เครื่องมือมีจำกัด)
      เรามีขั้นตอนแนะนำที่ต้องทำดังนี้คับ
1.- แยกส่วนสำคัญสุดจากบทออกมาก่อน เช่น พวกเราทุกคนต้องภาพกว้าง, ฉันรักเธอต้องภาพใกล้
2.- แยกส่วนสำคัญรองลงมาคือ ฉากเชื่อม ว่าจำเป็นต้องมีตรงไหนบ้าง  (เป็นฉากดึงอารมณ์คนดู )
     เช่น ชายนั่งจับมือกับหญิง ปกติเราจะถ่ายกว้างชายหญิงเล่นจนจบ, ถ่ายใกล้ชาย,ถ่ายใกล้หญิง
     แต่ซีนเชื่อม ที่ผมหมายถึง คือ ถ่ายใกล้ชายแพนลงมาที่มือแล้วไปจบหน้าหญิง
     เทียบกับการใช้ภาพกว้างเพียงภาพเดียว( คนดูจะมีอารมณ์ร่วมเมื่อดูภาพใกล้มากกว่า )
3.- เมื่อถึงเวลาทำงานจริง เริ่มแรกควรถ่ายภาพกว้างให้ได้ก่อน แล้วนำภาพกว้างนั้น
    มาเป็นแบบเพื่อถอด แอ็คชั่นของคนแสดง (ขณะที่พูดมืออยู่บนหรืออยู่ล่าง) , ดูกำหนดเวลาของ2เหตุการณ์
    ที่เดินควบคู่ไป ข้อควรระวังในการใช้ไมค์บูมถ่ายกว้าง เสียงจะเบาเพราะต้องถือให้สูงเพื่อไม่ให้เข้าเฟรม
   วิธีแก้คือ ให้ถ่ายสถานที่เปล่าที่ไม่มีคน  แล้วจึงนำมาบังก้านไมค์ตอนตัดต่อในภายหลัง
   เนื่องจากกล้องไม่เคลื่อนย้ายไปไหน ( เวลาถ่ายจริงสามารถกดไมค์บูมใกล้ตัวแสดงได้)

...น้องใหม่ที่กำลังจะทำงานโดยใช้กล้องเดียว อ่านขั้นตอนที่แนะนำแล้วรู้สึกว่ายาก
    วิธีแก้ง่ายนิดเดียวคับ คือการถ่ายหลายกล้องจะได้หลายขนาดภาพในครั้งเดียว ส่วนคนตัดต่อจะใช้ไม่ใช้
   ก็ขึ้นอยู่กับสไตล์การนำเสนอของแต่ละคนแล้วคับ

ระวังนะคับ ใครที่ยังถ่ายแบบเดิม คนตัดตัดไม่ได้ คนที่จะโดนไล่ออกอาจกลายเป็นคุณ
   ( ช่างภาพหรือผู้กำกับ )  ในข้อหาไม่ยอมทำการบ้านก่อนทำงานจริง
   โดยเฉพาะการทำงานสไตล์คนรุ่นใหม่นี้.. ผมล่ะเสียวแทนจริงๆ

สนใจบทความทั้งหมด หาอ่านได้อีกช่องทางหนึ่ง
http://p0p-it.blogspot.com/

ประสบการณ์ล้วนๆ

...อาการแบบนี้ถ้าเกิดกับน้องใหม่เรียก "ประมาท " ส่วนกับพี่คนเก่งเขาเรียก " ไม่ยอมทำการบ้าน"
คือไปตายเอาดาบหน้า มาถึงไม่ต้องอ่านบท ซัดเลย ซ้าย ขวา กว้าง ( นึกว่ายังไงคนตัดก็ต้องตัดได้ )
..ถ้าเป็นละคร จะให้ความสำคัญกับแอ๊กชั่นมาก ห้ามหลุด สังเกตุได้จากการที่ ผกก. สั่งเทคขออีดิทช่วงที่เสีย
ทางรถโอบีก็จะเปิดเทปให้ดูว่า ช่วงนั้นทุกคนกำลังทำท่าอะไรอยู่ (ก็แหงล่ะใครจะไปจำได้ล่ะคับ เล่นกันหลายเทค)
แต่มีนักแสดงอยู่คนเดียวไม่เคยมาดูมอนิเตอร์เลย ก็คือพี่ออฟพงษ์พัฒน์ คนเก่ง เล่นกัน4คน  ใครผิด ใครเล่นไม่ดี
พอสั่งขออีดิทช่วงนี้นะ พี่ออฟเราก็จะไปยืนตรงจุดนั้นพร้อมทำท่าถือแก้วกาแฟแตะริมฝีปากแต่ยังไม่กิน
แรกๆผมก็ไม่เชื่อว่าแกจะจำได้ แต่พอเปิดเทปเช็คดู ถูกต้องทุกประการ หายากนะคับ ที่เล่นได้จำบทของตัวเองได้
จำแอ๊คชั่นของเทคที่เล่นได้ ในขณะเดียวกันก็จำบทคนอื่นที่พูดได้
...ถ้าเป็นทีมงานรุ่นก่อน ใครถ่ายแอ๊คชั่นหลุดแล้วต่อไม่ติด คนดูจับผิดได้เขียนส่งไปลงไทยรัฐ
เจอกันเมื่อไหร่เป็นโดนแซว ขายหน้าไปเรื่อยๆ หรือรอจนกว่า..จะมีคนทำผิดใหม่ แล้วมารับกรรมแทนคับ.

ความรู้มาอีกแล้ว ขอบคุณมากครับ

ผมว่างาน ad production ยุ่งกว่านี้อีกนะครับ แบบนี้แค่มี camera report และเลือกเทคที่ชอบแล้ว คนตัดน่าจะสบายๆนะ นอกจากคุณคุม acting นักแสดงไม่ได้เอง ถึงมีหลุดมือไม้ออก นั่นเป็นความผิดของกระบวนการหน้ากอง เพราะฉะนั้น ผกก ผู้ช่วย ผกก ต้องมาตรฐานนิดนึง