เขียนพล๊อตเรื่องส่งประกวด รบกวนข่วยเกลาให้หน่อยครับพี่ๆ ^^

จะส่งพล๊อตก่อนทำหนังส่งครับ
เขาจะพิจารณาจากพล๊อตก่อนว่าผ่านไม๊ ช่วยๆ เกลาให้หน่อยนะครับพี่ๆ


พล๊อตครับ
มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ติดบุหรี่งอมแงม จนเส้นทางชีวิตของเขามืดหม่น   ไร้สีสัน จุดหมายมืดครึ้ม
วันหนึ่ง เขานั่งสูบบุหรี่ โดยที่มี "ตัวของเขาเอง" นั่งอยู่ข้างๆ ตัวของเขาเตือนถึงโทษของบุหรี่
ทั้งคู่เถียงกันไป เถียงกันมา ตัวของเขาเตือนแล้วเตือนอีก แต่เขาไม่สนใจ มิหนำซ้ำยังตะโกน
ใส่หน้าตัวของเขาอีกคนว่า "กูจะสูบ แล้วเกี่ยวอะไรกับมึง"  จนตัวของเขาที่นั่งเตือนด้วยความ
หวังดีมาตลอด   ถอนใจหายใจแล้วพูดว่า "ถ้ากูเตือนมึง แล้วมึงยังไม่ฟัง มึงยังจะสูบมันต่อ มัน
ก็เหมือน" ปัง!!
เขาโดนตัวของเขาอีกคนยกซองบุหรี่ที่ตั้งข้างๆ ตัวขึ้น ยิงใส่ ตัวเขาล้มลง เลือดสาด
กระจาย...


ก่อนลมหายใจสุดท้ายเหือดแห้งไป ตัวของเขาพูดประโยคหนึ่ง "กูก็คือมึงนั้นแหละ"

*พล๊อตนี้เป็นลิทสิทธิ์ของ ฟ้าธาร ฟิล์ม ห้ามนำไปส่งประกวดโครงการ "บุหรี่สูบชีวิต"

บุหรี่ไม่ดียังไง แล้วหนังสนุกตรงไหน

แก้นิดเดียวที่   ตัวของเขาเองนั่งอยู่ข้างๆ


1 อย่าพึ่งเฉลย  ออฟซีน มีแต่เสียงไม่ต้องมีตัวตน  มันจะน่าติดตามและสนใจกว่า ถ้าจะมีควรเป็นใบหน้าคนอื่นหรือแบบหลอนๆและตามด้วยข้อ2
  
2 "กูก็คือมึงนั้นแหละ" ค่อยปรากฎตัว ที่เป็นตัวเขาเอง  มันจะสรุปเรื่องทั้งหมด ถ้าจะดีกว่า ไม่ต้องมีไดเอล็อก "กูก็คือมึงนั้นแหละ" ใช้ภาพอธิบายแทน

ภาพนี้ควรจะเป็น ( หลังจากที่เหนี่ยวไกลปืนแล้ว ) ปลายกระบอกปืนจ่อมาที่กล้อง มีควันออกจากลำกล้อง เบลอภาพแล้วค่อยชัดที่ใบหน้า มันก็คือเฉลยว่าเป็นตัวเขาเอง

ภาพรวมพล็อตดีแล้ว จบแบบคาดไม่ถึง หักมุม