พิมพ์ผิดเพราะไม่รู้ก็ธรรมดานะ คนเราผิดกันได้
แต่เล่นกับภาษา บิดไปบิดมาซะจนเคยตัวนี่ไม่ดีแน่
บางคนชอบเถียงอีกตะหาก ว่าชินบ้างละ เคยบ้างละ
โดยส่วนตัวผมไม่ค่อยซีเรียสกับภาษาที่มันไม่จริงจัง ถ้าไม่ได้ใช้พูดจริงจัง
ถ้าคุยเล่น ถามเล่น หรือหยอกๆกันเล่นก็เล่นกันได้แหละ
แต่ถ้าจะคุยจริงจัง ถามเอาความรู้จริงๆ ก็ควรจะใช้ให้ถูก ถ้าไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่าก็ไม่ว่ากัน
ผมเองก็ไม่ได้ถูกทุกคำ แต่ที่คอยติติงคนอื่นก็ติติงในส่วนที่ผมรู้ว่าผิด
ส่วนคำที่คนอื่นอาจจะรู้ แต่ผมหรือคนอื่นๆพิมพ์ผิด ก็เตือนผมกันได้เหมือนกัน จะได้เป็นการเพิ่มส่วนถูกแก้ส่วนผิดกันและกันได้
บางคำมันก็ไม่ต้องจริงจังมาก อย่างเช่น ใช่ไหม-ใช่มั้ย
อะไรกัน-ไรกัน,อย่างนี้-อย่างเนี้ย อะไรอย่างนี้ก็ไม่เท่าไหร่
อยากให้จำกันไว้สักเรื่องหนึ่ง สำหรับคนที่ชอบเล่นคำ
ถ้าจะเล่นคำผิด ก็ควรจะรู้ทั้งสองอย่าง ว่าที่ถูกมันเป็นยังไง ที่ผิดมันเป็นยังไงหลายคนเล่นคำซะจนไม่รู้ว่าต้นฉบับที่ถูกต้องมันเขียนยังไง เป็นคนไทยที่ตกภาษาไทยทั้งที่เรียนสูง
ที่ควรจะสำนึกอีกอย่างซึ่งสำคัญมากๆคือ
เมื่อเราบอกว่าอยากจะทำงานด้าน วิดีโอ,ภาพยนตร์,หรือสื่อใดๆ
แล้วยังชอบเล่นคำผิดจนเสียนิสัย เราจะสื่อสารความถูกต้องออกไปได้อย่างไรถ้าเรื่องนี้คิดว่าไม่เป็นไร ไม่น่าจะสำคัญ
แล้วที่ถามกันนักกันหนาว่าอยากเก่ง อยากเป็นมืออาชีพทำยังไง ก็คงไม่ได้จริงจังที่จะถามหรือเปล่า งานมืออาชีพมันพิมพ์ผิดไม่ได้นะครับ
คงทุเรศมาก ถ้าวันหนึ่งคุณต้องเขียนบท เขียนสคริปท์ หรือนั่งตัดต่องานที่ต้องใส่ Super (ตัวหนังสือหรือคำบรรยายประกอบในภาพ) แล้วต้องโทรหาคนอื่นเพื่อถามว่าคำนั้นคำนี้พิมพ์ยังไง
ครั้งนึงผมเคยอยากจะเขวี้ยงกบาลเพื่อนที่ตัดต่อด้วยกันจริงๆ ที่มันพิมพ์ Super ผิด ทั้งที่เป็นคำง่ายๆ จนผมนึกถามอยู่ในใจว่ามึงจบ ป.ตรี มาได้ยังไงวะ?
[ แก้ไขล่าสุดโดย sticky เมื่อ 2011-04-17 02:54 ]
