หนัง(ที่ดี) มาจากบท(ที่ดี)

เป็นเรื่องจริงครับ ที่หนังที่ดี จะมาจากบทที่ดี และนี่เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ค่อนข้างชัดครับ ว่าถ้าบทยังไม่ดี เรื่องยังไม่แน่น ก็ไม่ควรเอามาทำเป็นหนัง 


เป็นหนังที่ผมทำไว้เมื่อสองปีที่แล้ว ยังไม่มี DSLR นะครับ (หรือไม่ผมก็ยังไม่รู้จักมัน ) ผมถ่ายด้วย XL2 ติด adapt 35mm ครับ


ด้วยความที่เป็นนักศึกษา การวางแผนต่างๆ เลยมั่วซั่วไปหมด วางเฟรมทีใช้เวลานานมากครับ กล้องตัวใหญ่มาก เคลื่อนย้ายทีใช้คนหลายคน


พอไม่ได้วางเบรคมาดีๆ มันเลยป่วนไปหมด ถ่าย cutting ได้น้อยกว่าที่ตั้งใจไว้มาก แถมเรื่องราวก็เล่าแปลกๆ อย่างที่เห็นครับ


เอาไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับนักศึกษาสมัยนี้ ที่เทคโนโลยีมันล้ำสมัย ทำอะไรได้ง่ายกว่าคนรุ่นเก่าครับ ลองดูครับ อย่าพลาดเหมือนผม 

หนังเรื่องนี้ มีปํญหาเรื่องเสียงจริงๆ ลำโพงบางครั้งก็ดังข้างเดียว บางครั้งก็มีสัญญานรบกวน อยากรู้ว่าการบันทึกเสียงมีข้อจำกัดอย่างไร?ตัวละครเอกดูมีคุณภาพที่ดีมาก มีจุดมุ่งหมายหรือเป้าหมายที่ชัดเจน  ในความรู้สึกของผู้ชมธรรมดาคนหนึ่ง ก็ยังงงอยู่ว่า ลูกพระเอก ตายยังไง? โดนวางยา หรือว่า เป็นลมล้มลงไปก่อน? แล้วถึง โดนฆ่าตาย อาจจะเรียกว่าเก็บตัวละครได้ไม่มิดเล่าเรื่องตัวละครได้ไม่หมดทุกตัว หรือไม่?แต่ถึงอย่างไร หนังนักศึกษา ทำหนังได้ดี และ สร้างสรรค์ถึงเพียงนี้ ถ้าผมเป็นอาจารย์ ก็คงอยากจะให้จบออกไปไวๆ เพื่อรับใช้สังคมไทยต่อไปครับ

ชอบครับ กระทู้นี้

จะรีบทำตามคำแนะนำ คืนนี้จะรีบไปสร้างมนุษย์ครับ อิอิ

สัจธรรมครับ

บทที่ไม่ดี ไม่มีทางกลายเป็นหนังที่ดีได้
บทที่ดี อาจจะกลายเป็นหนังที่ไม่ดีได้
หนังที่ดี ไม่มีทางมาจากบทที่ไม่ดีได้
หนังที่ไม่ดี อาจจะมาจากบทที่ดีก็ได้

คิดสวนทางไปมา ก็จะพบว่า สมการมันจะย้อนไปสู่บทที่ดีเสมอ แม้สุดท้ายหนังจะดีหรือไม่ดี ต้องเริ่มจากบทที่ดีก่อน ดังนั้น การมีบทหนังที่ดีเป็นเรื่องสำคัญที่สุด และต้องมาอันดับแรกครับ ส่วนกระบวนการทำงาน การถ่ายทำ การตัดต่อ จนท้ายที่สุดจะทำให้ได้หนังที่ดี หรือไม่ดีออกมานั้น ขึ้นอยู่กับบุคลากรเป็นสำคัญครับ ถึงได้บทที่ดี แต่กำกับไม่ได้ แสดงไม่สมจริง ตัดต่อกระโดด เพลงไม่เข้ากับหนัง มุมกล้องไม่สวยงาม ในที่สุด บทที่ดี ก็จะกลายเป็นหนังที่ไม่ดีได้ครับ ถ้าบทที่ดีประกอบเข้าด้วยบุคลากร หรือทีมงานที่ดี ผมเชื่อว่า ท้ายที่สุดหนังจะต้องออกมาดีได้ ไม่ว่าทุนจะน้อย หรือมีอุปสรรคใดๆ ถ้าทีมงานมีใจให้หนังเรื่องนั้น ผมว่า วิญญาณของหนังเรื่องนั้นมันจะสื่อไปถึงผู้ชมได้ครับ นั่นคือ ทีมงานทำหนังทุกคน เป็นผู้มอบจิตวิญญาณให้กับบทหนังเรื่องนั้น จนได้หนังที่ีมีชีวิตชีวา ออกมาในท้ายที่สุด หนังจะทำเงิน หรือไม่ อันนั้นเป็นปัจจัยที่เราควบคุมไม่ได้ครับ แต่ที่เราควบคุมได้คือ ควบคุมให้เป็นไปตามบทที่ดี ทีมงานต้องรัก และมีความพึงพอใจในหนังที่ตนเองกำลังจะทำออกมา แล้วหนังมันจะฟ้องคนทั้งโลกเองครับว่า มันถูกสร้างมาอย่างไร

ปรัชญามากไป แต่ลองพิจารณาให้ลึกซึ้ง แล้วจะรู้ครับว่า การสร้างหนังก็คือ การสร้างมนุษย์ออกมาคนหนึ่ง แล้วให้ผู้ชมได้ตัดสินว่า มนุษย์คนนั้นเป็นคนดีหรือไม่ ถ้าดี ถ้าชอบ ก็จะบริจาคเงินให้สร้างมนุษย์คนต่อไปขึ้นมา หรือเอาโล่ห์รางวัล คนดีศรีสังคมไป แต่ถ้าไม่ชอบ ไม่นานมนุษย์ผู้นั้น ชื่อนี้ ก็จะถูกหลงลืมไป บางคนชอบสร้างมนุษย์ที่ดูสวย ดูหล่อ เหมือนการสร้างภาพ เพื่อให้ได้เงินบริจาคเยอะๆ มีการโฆษณาชวนเชื่ออะไรต่างๆ มากมาย ให้มาบริจาคเงิน แต่น้ำใสใจจริงของมนุษย์ผู้นั้นอาจไม่เป็นดังภาพ แต่มนุษย์บางคนถูกสร้างขึ้นมาจากครอบครัวจนๆ พออยู่พอกิน ภายนอกอาจดูไม่สวยงาม แต่เมื่อได้สัมผัสแล้ว จะรู้ว่า มนุษย์ผู้นั้นมีจิตใจที่ดีงาม สมควรจะสร้างมนุษย์เช่นนี้ออกมาปะปนอยู่ในสังคมโลกเยอะๆ ครับ

ฮิ ฮิ ฮิ สรุปแล้ว ถ้าเราไม่ได้ทำหนัง เราก็มาสร้างมนุษย์กันดีกว่าครับ มันคล้ายกันมากครับ ฮิ ฮิ ฮิ

นับถือ นับถือ

บทหนังที่ดี อาจจะสร้างหนังที่เลวได้  แต่บทหนังที่เลว สร้างหนังที่ดีไม่ได้หรอกครับ


อีกเรื่องที่ฝากไว้สำหรับทุกคน คือเรื่องการเตรียมงาน การวางเบรกครับ หลายคนมองข้าม หลายคนไม่ให้ความสำคัญ แต่จริงๆแล้วในแง่การจัดการสำคัญมากเลยครับ ถ้าตรงนี้ชัด การถ่ายทำก็จะมีปัญหาน้อยลง อาจจะถึงกับมีเวลาเพิ่มเติมสิ่งต่างๆได้อีกด้วย เพราะว่าไม่ต้องมายืนคิดหน้ากองมันซะทุกคัทครับ

แล้วอีกเรื่องคือการแบ่งงานครับ กองหนังมือสมัครเล่น ทุกอย่างมักไปรวมอยู่ที่ผู้กำกับหมด (อันนี้ผู้กำกับเหนื่อยเกินครับ) กับอีกแบบก็คือ ทุกคนช่วยทุกเรื่องครับ เรียกว่าจะทำอะไรก็รุมกันหมด วางเฟรมๆเดียวทุกคนมาช่วยกัน มันก็รังแต่จะเถียงกัน เสียเวลาครับ เถียงกันบนโต๊ะ แบ่งงานบนโต๊ะกันดีกว่า หน้างานก็เหลือแค่แต่ละคนทำตามหน้าที่ ทำตามแผนที่วางไว้ งานจะไหลลื่นขึ้นเยอะครับ

แต่สุดท้ายแล้ว หนังที่ออกมา มันจะมาจากสิ่งที่เราถ่ายมาครับ ไม่ใช่จากบท  ถึงบทจะดี หากการวางแผนไม่ดี ถ่ายทำมาไม่ครบ ภาพไม่พอเล่า คัทติ้งผิด เล่นแย่มันก็จะทำให้บทที่ดีของเรากลายเป็นหนังที่เลวได้เหมือนกัน

ในเเง่งานนักศึกษานะ โปรดักชั่นผมยกให้หมดเลย ในที่นี้คือไม่สนงะ
สนเเต่ไอเดียมากกว่า เราอยู่ในวัยโชว์สมอง ด้านโปรดักชั่นตอนทำงานจริงอะไรจริง ถ้าทำไม่ดีนี้โดยเเน่

direcนี้สำคัญนะเเต่น้อยที่จะได้เรียนมาโดยตรง

ความคิดของผมนะ ทุกคนควรมีบทเรียนไว้แก้ไข ถึงบทที่เราคิดจะไม่ดีก็เอาทำหนังได้ เพราะเมื่อตอนที่เราทำหนังใหม่ๆ เราเขียนบทเสร็ด เอามาอ่านบางครั้งเราเเทบไม่รู้เลยว่าบทของเราดีหรือไม่ดี เเต่ก็ยังพอใจกับบทของตัวเอง เเละก็ยังเชื่อว่าครั้งเรกของการออกกอง ก็ต้องมาวางแผนเช่นเดียวกัน เเต่แบบแผนที่เราวางมันจะถูกหรือผิดเราจะรู้ได้จากการถ่ายทำ เเล้วเราก็จะเกิดกระบวนการเรียนรู้เพื่อปรับปรุงเเละเเก้ไขในงานของเรา

ผมมีความคิดที่ต่างอีกอย่าง หนัง(ที่ดี) มาจากบท(ที่ดี) มับถูกเเค่บางส่วนอะครับ ผมว่าต่อให้บทดีเเค่ไหนเเต่การนำเสนอของภาพเเย่ การสื่ออารมณ์ของตัวละครเเย่  ตัดต่อเเย่ เสียงเเย่ ผมว่ามันก็ยังไม่ใช้หนังที่ดี   ทัศนคติ ของผมนะครับ คำว่าหนัง หนังต้องมีทั้งภาพเเละเสียง มันไม่ได้มีเเต่บทอย่างเดียว ซึ่งหนังที่ดีภาพเเละเสียงต้องดีตามไปด้วย  นี้คือความคิดส่วนตัวของผมนะครับ

ส่วนผลงานของผมยังไม่ดีเท่าของพี่เลย ผมต้องลองถ่ายลองผิดลองถูกเพื่อพัฒนาตัวเองอีกเยอะ  หนังโปรเจคของพี่ผมชอบมากครับ ดูเเล้วทำให้เกิดไอเดียหลายๆอย่าง