จาก DV สู่งานอีสานเรียลๆ DSLR มือสมัครเล่น ครับ

ตัวอย่างบางตอนอีกแล้วครับท่าน ในสมัยยุคทองของ DSLR
ผมก็เลยลองดูซักเรื่องครับ ผลที่ออกมาก็เป็นแอบนี้แหละครับ
ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากมาย
" เกิดเป็นลูกหมอลำ อย่าอายที่สิเป็นหมอลำ "

ลำม่วนเนาะ......ใจสิขาด

ผลงานดีมีคุณภาพ...... คักอีหลี..ซีนนี่.....

555+
แนวๆๆ

ชอบครับ

ผมว่าพระเอกหน้าเหมือน 50 Cent จัง

โดนใจ ชอบสีกางเกงมาก

"ห้องน้ำดีๆมีเป๋นหยังบ่ขี้ เฮดหยังมาขี้ใส่ใจ๋อ้าย"โดนครับ ชอบครับรอชมผลงานตัวเต็มนะครับ

บาดได๋สิได้เบิ่งเต็มๆน้อ ถ่ามาโดนเติบ กะถ่าคือเก่า ผลงานดีๆจั๊งซี่ คุ้มกับการถ่า เป็นกำลังใจให่ทีมงาน VideoMAN เด้อ เอ้า..ฟ่าวๆ

โอเค ดีมากๆครับ

like 1000 เทื่อย

สนุกดีๆครับ like like like รอ ชมตัวเต็มนะครับ

ชอบๆครับ เห็นนักแสดงแต่ล่ะคน สมบทบาททั้งนั้นเลยครับ

ชอบครับ..เกรดสีอีกนิดนะผมว่าโอเคเลย ^^

อย่างฉากแรกกับฉากที่สอง ผมว่าอารมณ์มันยังต่อเนื่องมาได้ แต่ Scene กับ Location รีบเปลี่ยนเกินไป อารมณ์มันเลยโดด ...
ตอนทะเลาะกันก็ปั้นอารมณ์มาประมาณนึงแล้ว กำลังสด ๆ ร้อน ๆ เลย ก็น่าจะส่งต่อมาเลย ...
ให้เดินออกมา แล้วกล้องจับด้านหน้า วางหลังเป็น ถนน ทุ่งนา ท้องฟ้ากว้าง ๆ อะไรก็ว่าไป ...
ตัวเอกเดินไปก็คิดย้อนอดีตไป ร้องหมอรำไป ตัวเพื่อนก็ช่วยเน้นอารมณ์เข้าไปอีกที ...
ผนวกกับเกรดสีให้หม่นลงรับกับอารมณ์สักหน่อย หาอินเสิร์ทอะไรที่ดูเหงา ๆ เศร้า ๆ โดดเดี่ยว ๆ ผสมเข้าไป ...
หมดจากอารมณ์ตรงนี้ค่อยไปต่อ scene/location ใหม่อะไรก็ค่อยว่ากันไป ...

ช่วงร้องหมอรำแรก ๆ ยอมรับเลยว่าผมวูบ เหมือนมันจะนาน แล้วขาดความน่าสนใจ ถ้ามีดนตรีขึ้นมาด้วย ท่าจะครื้นเครง ...
ส่วนความยาวถึง 50 นาที ผมว่าน่าเป็นห่วงเลยทีเดียว ...

ขอบพระคุณสำหรับคำติชมและชี้แนะของพี่ๆนะครับ
ผมจะเอาคำติชมชี้แนะไปแก้ไขงานให้ดีขึ้นนะครับ
แต่ต้องขอออกตัวก่อนว่าผมตัดงานไม่เก่งเลยนะครับ
ที่แรกวางตัวพี่อีกคนจะตัดให้แต่พี่เขางานเยอะผมเลยต้องมางมเอง
คัทบางคัทที่ผมอยากได้ผมก็ตัดไม่เป็น555+ งานก็เลยออกมาดิบคัทชนแบบนี้ละครับ
แต่ผมจะเรียนรู้มันและแก้ไขไขมันให้ดีขึ้นนะครับ ผมสัญญาครับ

อืม ดูต่างจากงานที่แล้ว ... มันหลวม ๆ เรื่อย ๆ ยังไงบอกไม่ถูก ยังโดนไม่เต็มที่ ...

อย่างฉากแรกกับฉากที่สอง ผมว่าอารมณ์มันยังต่อเนื่องมาได้ แต่ Scene กับ Location รีบเปลี่ยนเกินไป อารมณ์มันเลยโดด ...
ตอนทะเลาะกันก็ปั้นอารมณ์มาประมาณนึงแล้ว กำลังสด ๆ ร้อน ๆ ก็น่าจะส่งต่อมาเลย ...
ให้เดินออกมา แล้วกล้องจับด้านหน้า วางหลังเป็น ถนน ทุ่งนา ท้องฟ้ากว้าง ๆ อะไรก็ว่าไป ...
ตัวเอกเดินยาวเลย เดินไปก็คิดย้อนอดีตไป ร้องหมอรำไป ตัวเพื่อนก็ช่วยเน้นอารมณ์เข้าไปอีกที ช่วงนี้ยังไงมันอารมณ์มิวสิควีดีโออยู่แล้ว ...
ผนวกกับเกรดสีบรรยากาศรอบ ๆ (ยิ่งถ้าหลังเป็นท้องฟ้า ทุ่งนา กว้าง ๆ ละสวยเลย) ให้หม่นลงรับกับอารมณ์สักหน่อย ...
หาอินเสิร์ทอะไรที่ดูเหงา ๆ เศร้า ๆ โดดเดี่ยว ๆ ผสมเข้าไป ...
หมดจากอารมณ์ตรงนี้ค่อยไปต่อ scene/location ใหม่อะไรก็ค่อยว่ากันไป ...

ช่วงร้องหมอรำแรก ๆ ยอมรับเลยว่าผมวูบ เหมือนมันจะนาน แล้วขาดความน่าสนใจ ถ้ามีดนตรีขึ้นมาด้วย ท่าจะครื้นเครง ...
ส่วนความยาวถึง 50 นาที ผมว่าน่าเป็นห่วงเลยทีเดียว ...