@@ ทำถูกแล้วหรอ @@

กระทู้ ว่าที่ผู้กำกับ หายไปไหน เจ้าหน้าที่ช่วยชี้แจง ด้วย

มีไหม ความยุติธรรม
 

 

ยังไงก็ฝาก เอาข้อความของผม ทั้ง ไม่ดี และ ดี ทั้งหมดในกระทู้นั้น กลับมาด้วยครับ

ถดูกาลหลังที่กำลังจะเปิด กันยา - ตุลา นี้ ท้าทายสุดๆ คงไม่มีเวลาสักเท่าไรและ

ขอบคุณครับ

อยากมาดันแค่ว่าดึงหัวข้อกระทู้นั้นกลับ ก็ท่าจะดีนะครับ....
แล้วไปตั้งเป็นกระทู้ใหม่ (ถ้าการถูกลบไปนั้นมันแค่การ disable ในฐานข้อมูล)

แต่คัดมาแค่เนิ้อหาที่เป็นแก่น จากพี่ๆ และครูทั้งหลายตั้งใจให้เป็นสาระมาวางให้อ่านต่อ
ลบข้อความหรือคำที่ดูแล้ว (เหมือน) เป็นข้อขัดแย้งออกไป ...ยอมรับว่าเป็นการย้อมแมว
แต่อย่างน้อยเราก็ยังได้อุ้มแมวตัวเดิม

แต่ด้วยความเคารพพี่ๆ ทุกท่านใน TDF และทุกคนที่คิดว่ามันคือประโยชน์ นำไปต่อยอดได้
ประโยชน์ของมันคือความเป็นแมว ที่ยังมีคุณสมบัติเดิม
เป็นคำแนะนำทางเดินจากชั้นครู ให้ผู้ต้องการเดินไปสู่ประตูอาชีพที่รัก  

ด้วยความเคารพ และในฐานะน้องใหม่คนนึง ขอให้ถือว่าผมช่วยหาทางออกสักความคิดนึงนะครับ
อาจไม่จำเป็นต้องรับความคิดนี้
แต่ที่สำคัญกว่าคือ เมื่อมันเห็นผล ได้เนื้อความนั้นกลับมา
สมควรลบทิ้งกระทู้นี้แทนครับ เพราะไปๆ มาๆ กระทู้นี้แหละที่กลายเป็นปรากฏการณ์แบ่งฝ่ายชัดเจนขึ้นทุกที
เชื่อมั้ยละครับ นิสัยคนไทยขี้ลืม... เอ๊ย!!! ลืมง่าย

คำเตือน : แค่ความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ควรให้ความสำคัญมาก แค่เสียงเล็กๆ คิดเบาๆ แต่เน้นความจริงใจต่อบ้านหลังนี้ครับ

ถ้ากระทู้นั้นยังอยู่ และทุุกคนได้อ่านจนครบ เพื่อให้ทุกคนใช้วิจารณญาณของตัวเอง เชื่อว่า ก็จะไม่มีกระทู้นี้หรอก

ถ้าเจตนาไม่ดีจริงๆ ข้อความใน PM เอามาให้ดูกันแล้วล่ะ ลักษณะคล้ายๆ เคสที่เคยเกิดขึ่นมาแล้ว อีกตะหาก

สติไม่ดี เจตนาเลว ไม่รักษาน้ำใจ คงไปรื้อมาให้ดูแล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ สำหรับการเดินหน้าไปด้วยกันต่อ

ก็อย่างที่ว่า ถ้าทำผิดและรู้ว่าผิดก็ให้อภัยได้ให้แก้ไขได้ ถึงแม้ไม่รู้ตัวว่าทำผิดก็ให้อภัยได้(คิดว่าสักวันคงรู้ว่าผิด)

เพราะว่า เคสนั้น มันเป็นไปตามธรรมชาติ จนคลี่คลาย ไม่ได้อยู่ๆหายไปแบบนี้

แยกกันนะ เรื่องในกระทู้นั้น กับ เรื่องที่ตามหากระทู้นั้น เขียนคล้ายๆกัน แต่ ความหมายต่างกัน

การที่ทำให้ทุกอย่างหายไป จนกาลเวลาทำให้ทุกๆอย่างค่อยบิดเบือน มันไม่ถูกต้อง

ทำอะไรไป แล้ว หาทางแก้ตัว ปกปิด หลบซ่อน >>> ทำไม่คิด  

ทำอะไรไป แล้ว คงไว้ให้ ตัวเอง และ คนอื่นๆ ได้เรียนรู้ แก้ไข ปรับปรุง พัฒนา >>> คิดแล้วทำ

หลับหู หลับตา เดินกันไป เดี๋ยวมันก็มีมาอีก เดินกอดคอแก้ไปด้วยกัน ถ้าเจ็บปวดแล้ว เข้าใจกันมากขึ้น

ก็จะทำให้ รู้วิธีแก้ไข รู้วิธีเยียวยา รู้วิธีฟื้นฟู เป็นภูมิคุ้มกันร่วมกัน ในอนาคต ใช้ได้ต่อกันได้ ไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่น

มันไม่ดีกว่า สุมปัญหารอเวลารอบใหม่ ให้เกิดขึ้นอีก ครั้งแล้ว ครั้งเล่า หรือ

นอกเรื่องนิดหน่อย นางฟ้า ที่ใครๆขยาด ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่ ว่างคุยด้วยบ้าง ไม่คุยด้วยบ้าง เพราะสุดท้าย  ถ้าทำผิดและรู้ว่าผิดก็ให้อภัยได้ให้แก้ไขได้ ถึงแม้ไม่รู้ตัวว่าทำผิดก็ให้อภัยได้(คิดว่าสักวันคงรู้ว่าผิด) และ  มันเป็นไปตามธรรมชาติ จนคลี่คลาย ไม่ได้อยู่ๆหายไป นั่นแล



  

หากกระทู้นั้นยังอยู่ ผมก็อยากรู้ตอนจบ ว่าน้องใหม่ไฟแรงคนนั้น จะยอมขอโทษหรือไม่ กับข้อความเช่นนั้นที่เขาพิมพ์ออกมา

ลูกบ้านทำผิด ผู้ใหญ่ควรว่ากล่าวตักเตือนให้รู้ตัวครับ  เพราะน้องใหม่ไฟแรงคนนั้นกำลังจะเป็นผู้กำกับ ไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้ว

แม้กระทู้นั้นจะหายไปแล้ว แต่ก็เป็นสิ่งที่ดีครับ จะได้ไม่มีเรื่องกัน อาจจะจบแบบค้างคาใจ แต่ผมว่าดีแล้ว สัก10วัน ก็คงหายโกรธครับ

ส่วนข้อมูลการเป็นผู้กำกับ บางแง่มุมเชิงลึกที่ พี่ๆหลายคน ตอบให้แก่น้องใหม่ไฟแรงคนนั้น ก็หายไปด้วย

ก็ต้องรอโอกาส ให้มีคนมาถามใหม่ และหวังว่าจะใช้คำถามที่ดีกว่าน้องใหม่ไฟแรงคนนั้นครับ



มารยาทในการ ถาม-ตอบ-บอกเล่า ในกระทู้ เป็นสิ่งที่ทุกคนมีไม่เท่ากันครับ ผิด-ถูก ชี้วัดไม่ได้ แต่สามารถ แนะนำ บอกกล่าวกันได้นะจ้ะ..

เวบนี้ พี่ๆ น้องๆ วงการเดียวกันทั้งนั้นครับ

ทำงานต่อดีก่า...ฟิ้วววววววว...

ปล่อยวางทำใจให้ว่าง เดินหน้าเพื่อไปข้างหน้าหยุดเพื่่อคิดถอยหลังเมื่อสมควร...เมื่อพร้อมแล้วก็เดินหน้าต่อไป.......จุดประสงค์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แล้วแต่ละสถานการณ์และโอกาส เราอย่าเอาอารมย์เป็นตัวตั้ง ต้องใช้สติ จงให้ผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนด้วยจิตใจบริสุทธิ์
ทุกวันนี้มนุษย์จะเอนเอียงไปหาความเห็นแก่ตัว............แล้วไม่มีบ้างหรือช่วงเวลาที่เราพร้อมจะให้ผู้อื่นด้วยความบริสุทธิ์สุดใจ

นานาจิตตังน่ะครับ

ยืนฝั่งนี้ ก็ว่าดำถูก ขาวผิด
ยืนฝั่งนั้นก็ว่าขาวถูก ดำผิด

มันไม่ใช่Mainหลักในการดำเนินกิจกรรมทางเวปหรอกครับ กระทู้ดราม่าน่ะ
แต่การที่จะขัดแย้งทางความคิดย่อมเกิดได้

เมื่อมีข้อสงสัยที่หนักไปทางนามธรรม ยิ่งเกิดข้อขัดแย้งง่าย เพราะไม่มีคำตอบที่ชัดเจน
แต่เมื่อคนหมู่มากมาอยู่รวมกัน คำถามเชิงนามธรรมที่เกิดขึ้น ย่อมสร้างความคิดเห็นที่ต่างทัศนะได้ง่าย

เพราะเราเป็นคนน่ะครับ แล้วอาชีพสายนี้(ขอรวมๆเลยละกันว่าสายนี้)
เป็นทั้งTechnician และ Artist ในตัว

ความสำคัญของความรู้ ทั้งในด้านรูปธรรม และนามธรรมย่อมมีความสำคัญพอๆกันครับ
เพียงแต่ เราจะควบคุมอารมณ์ ให้ไม่กระทบความสัมพันธ์กันอย่างไร
รับฟัง และโต้ตอบอย่างไร

สุดท้ายแล้ว ผมว่าสำคัญที่ เราตระหนัก ว่าเรากำลังอยู่ในThaiDFilm เพื่อแชร์ความรู้และประสบการณ์
การหักหาญน้ำใจ ไม่ควรบังเกิดในหมู่มิตร
การมี "เหตุผล" เป็นเรื่องสำคัญมาก ที่จะทำให้เรา พี่ๆ น้องๆ สมาชิกทั้งหลายอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนะครับ

คุณเอกไม่สามารถมานั่งชี้ผิดถูกได้ในทุกกรณี ผมพูดคุยกับแกบ่อยค่อนข้างเห็นใจ
แกก็คนนะครับ มีอารมณ์ มีโกรธมีรัก เหมือนกัน เพียงแต่โดยหน้าที่และPosition
ไม่ควร หักหาญน้ำใจใคร ว่าใครถูกหรือผิดในกรณีที่อยู่นอกขอบข่ายของระเบียบที่กำหนดใช้เพื่อส่วนรวม
แต่เพื่อไม่ให้เกิดข้อครหา ว่าไม่มีความเท่าเทียมทางการปฏิบัติ
คงจะมีการพูดคุยในกลุ่มผู้ดูแล ถึงการวางมาตรการกันให้รัดกุม เพื่อทุกคนสามารถเข้ามาใช้พื้นที่กันได้อย่างสบายใจ

ผมขอออกตัวแทนผู้ดูแลทั้งหมดนิดนึง
ว่าไม่ใช่กลุ่มที่มีผลประโยชน์อันใดจากการเข้ามาดูแลเลย(บางทีก็เข้าเนื้อบ้าง555)
หากใครเคยพบปะย่อมทราบดี บางคนดูน่ากลัว บางคนดูกวนตรีน แต่ถ้าแค่ได้คุยกัน
จะรู้ว่านิสัยดี และเจตนาดีที่มาอยู่ตรงจุดนี้น่ะครับ
และอยากบอกว่า ส่วนใหญ่ก็ถือว่าประสบการณ์น้อยมาก ในการงานสายนี้
เหตุผลเดียว ที่เข้ามาช่วยกันดูแลพื้นที่ตรงนี้ คือ มีใจ"รัก" งานประเภทนี้

ที่คุณเอก มักออกตัวเวลา ผู้ดูแลโดนถ้อยคำไม่ดี หาใช่ปกป้องพวกพ้องนะครับ
หาใช่การสร้างกลุ่มอำนาจ หรือบ้าอำนาจแต่อย่างใด

แต่คุณเอกนับถือน้ำใจ ของเพื่อนสมาขิกหลายๆท่าน ที่ยินดีสละเวลามาดูแลความเรียบร้อยมากกว่า
ผู้ดูแลเวป ไม่ใช่ ผู้มีอำนาจครับ
ThaiDFilm ไม่ได้มีแนวคิดเหมือนระบบราชการ ที่ใครมีตำแหน่งแล้วเบ่งทับกัน
คนที่รับตำแหน่งผู้ดูแล ล้วนถูกถามความสมัครใจก่อนทั้งสิ้น
สมัครใจช่วยเหลือ สมัครใจที่จะดูแล
สิ่งที่ได้รับกลับ หาใช่เหตุผลอื่น นอกจากความภูมิใจน่ะครับ

ผมว่า มองเข้ามาจากข้างนอก ThaiDFilm ก็หาใช่เวปดัง หรือใหญ่โตอะไรหนักหนา
แต่เป็นบ้านที่อยู่แล้วภูมิใจ ในน้ำใจที่เพื่อนสมาชิกมีให้กัน
ผมเลยรู้สึก "ภูมิใจ" ที่มีโอกาสได้ "ช่วยผู้ดูแล"
ตามกำลัง และเวลาที่ผมพอจะมีครับ

ด้วยความเคารพ

อร๊ายยยยส์ เค้าอุตส่าห์พิมพ์เรื่องเวอร์จิ้น งี้ดดดๆๆๆๆๆ

ไม่ทราบว่าคิดยังไงกันนะครับพี่ๆทุกคน ผมอยากแค่ถามว่า หากเป็นมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง หรือแค่โรงเรียนแห่งหนึ่งก็ตาม บุคลากรที่สอนหรือที่เราเรียกว่าครูเนี่ย มีมากมายหลายแบบเหลือเกินใช่ไหมครับ ถ้าหากว่ามีครูคนนึงที่มีสไตล์แตกต่างจากคนอื่นๆ ห่ามๆ ดิบๆ เถื่อนๆ และทุกคนเกลียดเค้าเพราะสิ่งที่เค้าเป็น อาจด้วยเพราะประสบการณ์เยอะ เลยสอนให้นักเรียนเห็นถึงความจริงที่โหดร้าย ต่างกับครูคนอื่นๆที่โอ๋เด็ก ประคบประหงม เหลือเกินเพราะเห็นว่าเด็กเป็นเด็กไม่ควรไปรุนแรงด้วย ปล่อยให้ไปเผชิญโลกที่โหดร้ายด้วยตัวเองหลังจากเรียนจบไปแล้ว ผมเชื่อว่าทุกคนเคยเจอครูแบบที่ผมกล่าวมาแล้วทั้งสองประเภท ผมอยากถามว่า ครูที่ทุกคนเกลียดนั้น เมื่อคุณจบจากสถานศึกษานั้นๆ ไปเจอโลกกว้างจริงๆ ผมอยากถามว่า คุณจะนึกขอบคุณครูคนไหน?
ตัวผมเองเคยเจอครูอย่างพี่ป้อมเนี่ยแหละครับดีไม่ดีโหดร้ายกว่าเยอะ สุดท้ายแล้วก็ต้องขอบคุณครูคนนั้นแหละครับที่ทำให้ผมคิดได้เสมอมาเมื่อผมล้ม แต่กับครูที่โอ๋ผม น้อยครั้งนะครับที่จะนึกถึงเขา (แรกๆผมก็ไม่เข้าใจพี่ป้อมหรอกครับ ทุกวันนี้ก็ยังไม่เข้าใจแกมากนัก ถ้าอ่านแต่ที่แกพิมพ์ แต่เมื่ออ่านทั้งหมดแล้วลบชื่อทุกคนที่พิมพ์ออกและตัดอคติไป มันก็เหมือนหนังสือเล่มนึงที่มีทุกอย่างอยู่ในนั้น ตอนนึงด่า ตอนนึงปลอบ สุดท้ายมันก็มีบทสรุปในตัวมันเอง)

ผมอาจจะเป็นสมาชิกได้ไม่นานนะครับ แต่ผมก็รักเว็บนี้เข้ามาทุกวัน ได้ความรู้จากที่นี้เยอะเลย

เป็นกำลังใจให้พี่ๆ ทุกคนนะครับ

ปล่อยวางกันไปเถอะครับ เรื่องนี้ถือเป็นประสบการณ์ของทุกคนในเวป ทุกเวปเคยมีดราม่า ผ่านกันมาก็เยอะ เถียงกันไปมาเมื่อไรจะจบ ผมว่าบางครั้งก็ควร อลุ้มอล่วยมั้งเถอะ

มุมมองผมนะครับ
ที่นี่ไม่ได้ไว้หาความรู้ใส่กบาล เพื่อพัฒนาคุณภาพงานเพียงอย่างเดียว
มันทำไว้เพื่อพัฒนาคุณภาพของคนด้วยครับ  ถูกเป็นถูก ผิดก็ต้องเป็นผิด
สิ่งที่ได้ ก็เพื่อการพัฒนาวงการทั้งนั้น
นี่คือสิ่งที่เว็บอื่น ไม่มีเหมือนเว็บนี้ครับ

ถูกผิดก็ขออภัยด้วยครับ ตามความเห็นเด็กน้อยๆคนนึง

ชีวิตพี่ โตมาจากการที่ได้ผู้ใหญ่ในวงการสอนด้วยภาษากาย,พูด,ใจที่ดี....ทำให้เราซึมซับความเป็นผู้ใหญ่และพร้อมให้โอกาส สอนรุ่นน้องที่เป็นทีมงานเติบโตอยู่ในวงการนี้ ทั้งทีวีและภาพยนตร์ โดยที่ไม่ต้องการคำสรรเสริญเยินยอจากผู้ใด.....พี่ทำงานในวงการนี้มา 25 ปีแล้ว เห็นมาทุกอย่าง วันนี้อายุ 48 ปี....ป่วยเป็นโรคไตวายเรื้อรัง ฟอกไตอาทิตย์ละ 3 วัน / เดือนละ 12 วัน....แต่ก็ยังพอแบ่งเวลาไปทำงานกำกับฯ หารายได้เลี้ยงชีพ...พร้อมลูกสาวอายุ 8 ขวบ.....25 ปี ที่ผ่านมา พี่รู้เห็นเรื่องราว รกหูรกตารกสมอง แบบที่เห็นอยู่นี้มามากแล้ว....และกำลังจะบอกเวปมาสเตอร์ทั้งหลายที่ไทยดีฟิล์ม....ถ้าเรายังจมปลักติดกับดัก....ที่เกิดขึ้น...อยากตอบโต้และคิดร้ายกันต่อไป....ไม่จบไม่สิ้น ต้องหาคนผิดให้ได้......ถามนิดนึง น๊ะน้องน๊ะ......นั่นคือวัตถุประสงค์ที่ทำเวปนี้หรือ?.....พี่เสียดายมาก ธรรมดาแล้ว ไม่ค่อยอยากตอบโต้อะไรกับใครอีก   เพื่อนๆพี่ๆในวงการก็เสียชีวิตไปเกือบหมด....ไม่รู้ว่าเมื่อใหร่จะเป็นพี่.....แต่ก็ยังมีความหวังได้สร้างงานดีๆอีกครั้ง โดยอาศัยแรงบันดาลใจจากน้องๆที่มีความรู้และเก่งๆที่อยู่ในนี้....แต่ก็อย่างที่บอก....เสียดาย...ที่ทุกวันต้องเปิดเข้ามาดูวันละหลายๆครั้ง เพื่อหาความรู้สร้างสรรค์.....ทุกกระทู้มีแต่ความรู้....แต่ 2-3 วันมานี้...ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป " ความรู้...เพื่อน...พี่...น้อง...เริ่มหายไป....กลายเป็นถามหาความผิด....ความถูกต้อง....ฯลฯ "
สรุป...........นี่คงเป็น ข้อความที่นั่งพิมพ์ด้วยใจ เป็นวันสุดท้ายแล้ว....สำหรับที่นี่....อย่างที่บอก..." เสียดาย " ถ้าการต้องอยู่ที่นี่แล้วต้องใช้คำเยินยอ...เสแสร้งใส่กัน...ไม่เปิดกว้าง....ไม่เต็มใจตอบกระทู้ หรือ เห็นคนอื่นว่าโง่ตลอด....นั่นคือการไม่ให้โอกาสกัน ! ถ้าทุกคนในนี้เป็นเหมือนพวกน้องๆ ท่านๆ หมดทุกคน.....แล้วทำเวปขึ้นมาทำไม....ฝากถึงเวปมาสเตอร์ในนี้ด้วยว่า " จงบล๊อคล็อคอินชื่อ BIS SRIKASEM ได้เลย...เพราะคงไม่เข้ามาดูอะไรอีกแล้ว....ที่นี่ไม่มีแรงบันดาลใจอะไรอีก.....รู้สึกว่า...เสียเวลา !!! จงหาคนผิด หากระทู้ปัญญาอ่อนที่ลบไปให้เจอ ทำทุกอย่างที่พรรคพวกกันชอบกันเอง....ชมกันเอง...สรรเสริญเยินยอกันไป....โชคดี...ลาก่อน น้องๆ ทุกคน "