อยากทำหนังสั้นประกวด คุณต้องมีอาการเหล่านี้ก่อนคับ...

จะทำหนังสั้นประกวด คุณต้องมีอาการเหล่านี้ก่อน แล้วจึงทำ..( ..ใครไม่มีแล้วทำ โกรธจริงๆนะ จะแช่งให้จน..) กรณี 1.
- ทำเมื่อคัน อยู่ๆก็เป็นโรคคันไม่รู้สาเหตุ นอนก็ไม่หลับ ตื่นก็มองอะไรไม่เห็น เห็นแต่เรื่องที่อยากทำ ต้องทำถึงหายคัน งั้นทำเลย...( หมอไม่รักษาโรคนี้ )
- ทำเมื่อว่าง ช่วงนี้ไม่มีงาน ใช้เวลาว่างให้เป็นประยชน์ คิดเรื่อง คิดตัวแสดง คิดสถานที่ถ่าย ฯลฯ ( อยู่บ้านอย่านิ่งดูดาย ทำหนังสั้นให้ลูกเพื่อนดู )
- ทำเมื่อมีโอกาศ คือ พอดีเจอพี่ใหญ่ที่มีอุปกรณ์ครบ ( ไม่ต้องเช่าเลยสักชิ้นเดียว ) แถมทีมผู้แสดงก็มาเสนอตัวถึงบ้าน ไม่ทำไม่ได้แล้ว ( อกแตกตาย )
- ทำเมื่อทุกอย่างลงตัว เหมือนฟ้าแกล้งให้ชำ้ใจ ร้อยวันพันปีไม่เคยดูข่าว เปิดมาเจอโฆษณาชักชวนให้ทำ เนื้อเรื่องเดียวกับที่เราอยากทำ ( ต้องทำๆๆ )
ถ้าคุณมีอาการเหล่านี้ ตามที่บอกข้างต้น เราแนะนำให้ทำเลย และรีบๆทำด้วย ไม่งั้นอาจลงแดงตายเพราะอาการคันกำเริบไม่หยุด เมื่อผลิตจนจบแล้ว 
อาการคันก็หายไปแล้ว ทีนี้สบายตัวเบาหวิวเพราะไม่คัน ( ถ้ายังไม่หายคันก็แนะนำให้ทำอีกเรื่อง ) ….ทำไปเรื่อยๆจนกว่าจะหายคัน ฉนั้นจะเห็นว่า
กรณีนี้ไม่เกี่ยวกับการประกวดแต่อย่างไร ถ้าไม่ได้รับรางวัลใดๆจากการประกวดก็ไม่เสียอะไร เพราะกรณี 1 เกิดจากการรวมตัวของคนที่มีอาการ
คันเหมือนๆกัน แล้วมารวมตัวหาวิธีแก้คัน แต่ถ้าฟลุ๊คได้รางวัลถือเป็นผลพลอยได้ เพราะยังไงเราก็ต้องทำอยู่ดี  ทำเพื่อให้หายคันเท่านั้น …                                                                 
                                                                  …………………………………………………
กรณี 2 .. และเราไม่แนะนำให้คุณทำหนังสั้นประกวด ถ้ามีอาการตามข้างล่างนี้....ห้ามทำและห้ามทำ ( 2 คำท่องไว้  )
- อย่าทำเพราะหวังชื่อเสียง แน่ใจหรือว่าถ้าชนะได้รับรางวัลแล้วจะมีชื่อเสียง มีคนรู้จักทีมงานผู้สร้างแล้วทำไม ( ดีตรงไหนนึกไม่ออก ) 
  ไปไหนคนแย่งกันเข้ามาขอลายเซ็นต์หรือก็เปล่า , เดินตามเวลาไปช้อปปิ้งก็ไม่เห็น  มีรู้จักอยู่ 2คน คือ คนจัดงานประกวด กับคนสมัครฯ รู้จักแน่...
- อย่าทำเพราะหวังเงินทอง แน่ใจหรือว่า ถ้าชนะจะได้เงินมากมายในการทำงาน ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ทำไมคนจัดงานประกวด ก็เป็นบริษัทผลิตรายการ
  โทรทัศน์ มีรายการและมีสถานีเป็นของตัวเอง ทำไมไม่รับคุณและทีมงานเข้าทำงานล่ะ ปล่อยทิ้งให้อดอยากต่อไปทำไม...( แรงไปเปล่าไม่รู้นะ )..
  รวมถึงธุรกิจที่เขาเปิดสอนการผลิตให้คุณ จบแล้วก็ไม่ยักรับคุณเข้าทำงาน ให้ไปหางานที่อื่นเอาเอง ( ทำไมและทำไม )
- อย่าทำเพราะหวังว่ารางวัลคือกลีบกุหลาบที่จะโรยให้คุณเดินต่อไปในอนาคตลองไปเปิดดูกูเกิ้ล แล้วค้นหาชื่อคนที่ประกวดหนังสั้นได้รางวัลไปแล้ว
  เม้นท์ไปหาเขาดูซิว่า ตอนนี้กำลังทำงานอะไรอยู่ กำลังนั่งอยู่บนกองเงินกองทองจริงหรือเปล่า  หรือ กำลังยุ่งอยู่กับว่าจะไปผลิตหนังให้บริษัทไหน...
- อย่าทำเพราะหวังฟันนางเอก..อุ๊ย ข้อนี้เป็นมุข ไม่ซีเรียส อย่าทำนะคับ ทำได้เฉพาะผู้อำนวยการสร้างเท่านั้น ( มีแต่ในละครเรื่องจริงไม่มี ..ห้ามทำ )
                                                                …………………………………………………
กรณี 3 อยากทำหนังสั้นประกวดเมื่อมีสติ ครบ 1000 % ( 100% ไม่พอแล้ว ) หมายถึงต้องพร้อมจริงๆ พร้อมทั้งตัวคุณและตัวทีมงาน 
สารภาพว่า มีอยู่คอลัมน์เดียวที่ไม่อยากเปิดดูเลย คือผลงานส่วนตัว เพราะผมถือว่างานทุกงานดีหมด ไม่เคยมีงานไหนที่สร้างสรรค์ออกมาแล้วไม่ดี
( เมื่อไม่ดีทำทำไม ชิมิ๊ ) เพียงแต่ว่างานนั้นอาจดีเฉพาะของเรา แต่คนอื่นไม่ดี ( ช่วยไม่ได้ ) เพราะวัตถุประสงค์ในงานต่างกัน ลูกค้าชอบแต่เราไม่ชอบ
เราทำแล้วไม่ชอบแต่คนอื่นชอบ พอเราชอบคนอื่นกลับไม่ชอบ (พูดแล้วเหนื่อยประเด็นนี้ ) แต่ถ้าคุณอยากทำหนังสั้นประกวดจริงๆ ทั้งๆที่ไม่มีอกาการคัน 
แต่เพราะอยากทำจริงๆ ทำตามนี้เลย ( ท่องไว้หน่อยนะ )..
1. บทหนังละครที่จะทำ ต้องดี หมายถึง ทุกคนอ่านแล้วเข้าใจ (ตามที่คนเสนอเรื่อง )เหมือนกันหมดทุกคนในทีม ทั้งอารมณ์ ตัวแสดง และเหตุการณ์ ในทิศทางเดียวกัน
    ถ้าอ่านแล้วตีบทไปคนละทาง ต้องกลับมาทบทวนใหม่ว่า เพราะอะไร บทเขียนไม่เข้าใจหรือคนอ่านไม่เข้าใจ ( ภูมิหลังในชีวิตไม่เหมือนกันทำให้มองต่างกัน )
  ในกรณีที่บทไม่ดี หน้าที่คนต่อไปต้องดี นั่นคือ ผู้กำกับ 
2. ผู้กำกับ คือผู้ทำหน้าที่ถ่ายทอดเรื่องราวและรายละเอียดตามที่คนเขียนบท เขียนไว้เป็นตัวหนังสือให้ออกมาเป็นภาพเคลื่อนไหวให้ได้ บางส่วนที่ไม่ชัดเจนอาจ
ปรับแก้ไขให้ดีขึ้น หรือที่ดีอยู่แล้วก็ถ่ายทอดออกมาให้ดีมากขึ้น และถ้าผู้กำกับไม่ดี ไม่เก่ง หน้าที่คนต่อไปต้องดี คือ ช่างภาพ จัดแสง ( รวมเลยนะ )
3. ช่างภาพ และคนจัดแสง ช่างภาพต้องเก่งทดแทน 2 คนที่ไม่เก่ง ด้วยมุมสวย จัดแสงอบอวลให้ได้อารมณ์ ใช้อุปกรณ์เสริมอย่างรู้จริงในงาน 
ช่างภาพเก่งจะช่วยปิดบังส่วนงานที่ด้อยได้ดี ( ไม่รู้ถามเขาดู ) แต่ถ้า บทไม่ดี กำกับไม่เป็น ช่างภาพก็ห่วย หน้าที่คนต่อไปต้องดี คือ คนตัดต่อคับ..
3. คนตัดต่อ คือขั้นตอนสุดท้าย ที่จะปรับทุกอย่างให้ออกมาดีให้ได้ ด้วยความจำเป็น  (ที่คนอื่นทำไม่ดีทิ้งให้ไว้ )บทเขียนไม่รู้เรื่อง กำกับก็ตัวแสดงก็ไม่ได้อารมณ์
    คนตัดต่ออาจต้องใช้เอฟเฟค เข้าช่วยปรับให้เนื้อเรื่องเด่นขึ้น เช่น ตัวแสดงคู่รัก 2 คนแสดงไม่เหมือนแฟนกัน อาจต้องตัดกลับย้อนภาพในอดีตมาช่วย
    ปรับสีซีเปีย หรือทำสโลว์ไม่ให้รู้ว่าเล่นไม่เป็น พร้อมเสริมทัพคนเก่งด้วยคนทำเสียงประกอบ ...
                                                                …………………………………………………
    จริงๆยังมีรายละเอียดอีกเยอะ เล่าไปก็ยิ่งงงสำหรับน้องใหม่ทำหนังประกวด ( คนเก่าเขาเลิกทำไปนานแล้ว ) จากการเปิดดูผลงานส่วนตัว ยังเห็นข้อผิดพลาด
มากมาย อยากเม้นท์เสริมแต่ไม่รู้จะเม้นท์ไปทำไม เพราะข้อจำกัดในการผลิตหนังละครมีมากมาย เงินทุนจำกัด เวลาในการผลิตน้อย ทีมงานก็เพื่อนๆ ผลิตออก
มาได้ดีขนาดนี้ ก็เทพกันทุกทีมแล้วคับ เพียงแต่อยากบอกน้องใหม่ว่า ที่เรียบเรียงให้อ่านในแต่ละข้อ ก็เพราะทีมน้องใหม่ส่วนมากทำกันเอง เขียนบทกันเอง
( คนเขียนบทตกงานหมดแล้ว ) ถ่ายกันเอง ( ช่างภาพตกงานอีกคน ) กำกับกันเอง ( อ้าวผู้กำกับก็โดนด้วย ) และตัดต่อลงเสียงเองอีก ( พี่ๆทุกคนตกงานทั้งเว็บ )
     จากการทำงานคนเดียว ตั้งแต่จนจบจะดีออกมาได้ยังไง ฝรั่งมาทำงานในเมืองไทย เห็นคนไทยทำโปรดัคชั่นแบบทำเองเบ็ดเสร็จ เขาตกใจจนตกเก้าอี้เลยนะคับ
กระซิบบอก " ยู แค่นี้สำหรับโปรดัคชั่นไทยกระจอก ซ่อมเครื่องมือเองทำได้ ทำอุปกรณ์พวกตัวบินใช้เองก็ทำได้ ตอนนี้กำลังทำกล้องEXTRA HD 5920 - 5080 
เอาไว้ถ่ายเล่น เพราะของยูมีแค่ 1920 เรานำหน้าไปไกลแล้ว กำลังคิดจะผลิตส่งออก.. รับรองว่า ฝรั่งมันหนีกลับบ้านไม่ทันเลย... 
    สรุปว่า.. ถ้าอยากทำหนังสั้นส่งประกวดจริง ขออย่างหนึ่งว่า จะต้องมีคนเก่งระดับเทพ ( ระดับธรรมดาไม่พอ ) สัก 1 คน จะเป็นใครก็ได้ในทีมงาน อย่าเอา
เพื่อนๆเป็นคนทำงานทั้งหมด เพราะการมองไม่ขาด หรือบางทีการมองงานในกลุ่ม ( ดีเฉพาะกลุ่ม ) แต่คนอื่นไม่เข้าใจก็มี และยิ่งวัยรุ่นปัจจุบันผลิตหนังสั้งประกวด
แต่กรรมการเป็นรุ่นเก่า เขาก็ดูไม่เข้าใจในมุมมองวัยรุ่น ( ดูไม่รู้เรื่อง ) และอยากบอกให้รู้ว่า การที่องค์กรต่างๆจัดประกวดหนังสั้น ทุกองค์กรมีวัตถุประสงค์แอบ
แฝงทางธุรกิจทั้งนั้น ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ดูให้ออก ถ้าการประกวดหนังสั้นดีจริง ทำไมมีแต่คนรุ่นใหม่อย่างน้องใหม่ที่ส่งเข้าประกวด พี่ๆคนเก่งรุ่นเก๋าหายไปไหนทำไม
ไม่มาทำส่งประกวด ในเมื่อมันมีประโยชน์และดีจริง และอีกอย่างที่อยากฝากให้คิด ใครที่กำลังผลิตหนังสั้นโดยงบจำกัด ระวังนะคับ อย่านึกดีใจที่บริษัทใจดีมอบ
งานให้เราทำ ถามตัวเองอีกครั้งก่อนรับงานว่า " ถ้าหนังสั้นเรื่องนี้ดีจริง ผลิตออกมาแล้ว คุณมีชื่อเสียงจริง แล้วทำไมคนอื่นเก่งกว่าคุณจึงไม่รับไปทำ ทำไมต้องเป็นคุณ "..
      อยากบอกอีกครั้งว่า ถ้าเป็นไปได้ ทำงานเพื่อปากเพื่อท้องดีกว่าคับ ทำแล้วได้เงินน้อย ก็ยังดีกว่าทำประกวดแล้วไม่ได้รางวัลใดๆ แถมต้องเสียเงิน เสียอารมณ์
กับกติกาที่ตั้งขึ้นเพื่อไม่ให้ได้รางวัลอย่างที่คุณเป็น ทำงานของเราไปเรื่อยๆทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ลูกค้าประทับใจ ทำบ่อยๆเดี๋ยวก็เก่งขึ้นเอง เมื่อลูกค้าเห็นงานเรามีคุณภาพ 
ก็จะบอกต่อๆกันไป เมื่อนั้นคุณก็จะมีชื่อเสียงตามมาเอง แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดที่อยากทำหนังสั้นประกวด ควรเม้นท์มาปรึกษาพี่ๆในเว็บก่อน เริ่มตั้งแต่บทและไล่เรียง
ไปจนจบถึงการตัดต่อลงเสียง แต่ถ้าพี่ๆไม่มีใครว่าง เม้นท์มาที่ผมก็ได้ ว่างจะช่วยทำให้คับ ...( ช่วยทำทุกอย่าง ยกเว้นช่วยเรื่องเงิน )..

จากบทความนี้ มีน้องใหม่เมล์มาปรึกษาว่า ได้เขียนบทลงสื่อ ปชส.socialส่วนตัว ( เฟส/ไอจี/อื่นๆ )
เรื่องสนุกคนติดตามอ่านจนเจ้าของค่ายหนังยักษ์ใหญ่ทนไม่ไหว ติดต่อขอซื้อบท
..อีก1วิธีที่รู้จักใช้สื่อให้เป็น..เราก็รวยได้
http://p0p-it.blogspot.com/2013/06/blog-post_28.html...(ลองอ่านดูนะคับ)

         อ่านจบแล้ว ผมยิ่งอยากจะทำจริงๆ แล้วล่ะสิครับ+กับเข้าใกล้ฤดูหนาวแล้วซะด้วย!
แต่ผมไม่เคยทำหนังเลย ถ้าเคยก็มีเพียงแต่ช่วยคิดฉาก คิดสถานที่ให้กับรุ่นพี่ที่รู้จักกันในมหาลัย ที่เค้าทำหนังสั้นส่งอาจารย์เท่านั้น ตอนนี้ผมเองก็แต่งนิยายให้เพื่อนๆ หรือคนอื่นๆ ที่สนใจนิยายรักวัยรุ่นๆ เข้ามาอ่านกัน เผื่อเป็นแนวคิด แนวสร้างสรรค์ หรืออาจช่วยผ่อนคลายให้กับพวกเค้าได้บ้าง แต่ยังไม่กล้าส่งสำนักพิมพ์เลย กลัวเค้าจะไม่รับพิจารณาเอา แต่เพื่อนๆ ที่อ่านแล้วเค้าก็ว่าโอเครอยู่ แต่ดูเหมือนจะออกไปทางบทละครซะมากกว่า เพราะบทพูดของตัวละครเยอะมาก

=-=-=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=

         ดังนั้นผมจึงคิดอยากจะเขียนบทหนัง ที่จะสร้างเป็นหนังจริงๆ ตามความคิดของผมตอนนี้ แต่คงได้แค่คิด..เพราะถ้าจะทำโปรเจคใหญ่ขนาดนี้ ทำคนเดียวมันไม่ได้ ต้องมีหลายๆ คนช่วย และแต่ละคนต้องมีฝีมือหรือมีความสามารถเฉพาะหรือหลายด้านเป็นของตนเองอีกด้วย
          ถ้าใครได้อ่านบทความนี้แล้ว ถ้ามีความฝัน หรือกำลังคิดอยู่ว่าจะทำหนัง ผมว่าถ้ามีโอกาสน่าจะลองดูนะครับ ไม่เสียหายอะไร เพราะเราไม่ได้สร้างความเสียหาย หรือสร้างความเดือดร้อนให้ใคร "เรามีแต่จะให้" "เรามีแต่จะสร้างรอยยิ้ม" ให้กับพวกเขา และเราก็ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ^^) พิมพ์ไป ซึ้งไปด้วยครับ

=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=--=-=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=

ออ!...สำหรับใครที่อยากทำแต่ยังไม่มีบท หรืออยากให้มีฉากเลิฟซีน ดราม่า หรือแฮปปี้สุดๆ สำหรับมือใหม่
หรือทำมานานแล้ว ถ้าผมพอจะช่วยคุณได้บ้าง ผมก็ยินดีช่วยนะครับ ฝากข้อความหรือเม้นไว้ก็ได้ ผมเข้ามาอ่านบ่อยอยู่

(บทความนี้คงจะไม่รบกวน หรือเป็นที่รำคาญของทุกท่านนะครับ ผมเพียงอยากจะเล่าความฝันของผมก็เท่านั้นเอง หากผมล่วงเกินหรือทำผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยอย่างสูงแล้วกันนะครับ ขอบคุณครับ)
#Rachawadee

เปรียบเสมือนท่านอยู่ในสถานที่จริง สภาพแวดล้อมจริง casino online  เว็บที่ซื่อสัตย์กับลูกค้า มีสถานที่ตั้งน่าเชื่อถือ ให้แนวทางมานานนับปี มีความน่าเชื่อถือ ไม่มีข่าวว่าเคยโกงลูกค้า สล็อตออนไลน์ เรายืนยันได้ว่าทางเราไม่มีการควบคุมเกมส์ และผลที่จะเกิดขึ้นของเกมส์ต่างๆ หากคุณต้องการที่จะตรวจสอบเราก่อนที่คุณจะเล่นด้วยเงินจริง การเล่นการพนันในรูปแบบลักษณะนี้นั้นพวกเขานั้นอาจจะต้องใช้ความสามารถบ้างเล็กน้อยในการเรียกหาเงินจากคาสิโนแห่งนี้อาจจะทำให้พวกเขานั้นมีความหวังที่จะสามารถชนะเกมการพนันได้อย่างง่ายขึ้น การบุกตลาดเป็นเจ้าแรกๆ ของสยาม และรูปแบบหน้าจอโปรแกรมได้ถูกออกแบบมาให้ดูง่ายๆ การใช้งานไม่ยุ่งยาก เข้าใจง่าย goldclub  ให้คุณได้ลุ้นได้ออนไลน์ได้อย่างเต็มที royal1688 บาคาร่า  ด้วยคำชี้แนะที่ทันทีทันใดและปลอดภัย ที่ทำให้คุณได้รับเงินทันทีทันใดทันใจตลอด 24 ชม. royal1688 ผ่านเว็บ เราขอการันตี เราพร้อมเปิดให้แนวทางสมาชิกทุกคุณได้แล้ววันนี้

ยินดีคับ มอบสิทธินี้ให้ทางเว็บจะไปจัดการอะไรเชิญตามสบายเลยคับ วัตถุประสงค์ที่เขียนขึ้นเพื่อให้น้องใหม่ที่ยังไม่ได้เข้าเรียนมหาลัย (ใจร้อน )
สามารถนำไปประกอบอาชีพเลี้ยงตัวและครอบครัวเป็นรายได้เสริมอีกทาง ( ไปทำสิ่งที่มีประโยชน์ )  อุปกรณ์ปัจจุบันราคาก็ถูกแสนถูก ซื้อหนเดียว
ก็ใช้งานได้ตลอดชีวิต ขาดเพียงประสบการณ์ในการมองงานเท่านั้น ที่ยังไม่แน่นพอ คิดเหมือนกันว่า จะทำตัวอย่างเป็นคลิปวีดีโอสั้นๆ ที่น้องใหม่
มักจะทำพลาดทุกกลุ่ม ในการถ่ายและการตัดงาน แต่ต้องบอกรอหน่อยนะ กำลังทำงานตัวอย่างอยู่ ถ้าพร้อมก็จะลงเป็นตอนๆ...
เร็วๆนี้ล่ะคับ...ในหัวข้อ " ข้อควรระวังและไม่ควรทำ สำหรับน้องใหม่ "

เสนอให้รวมเป็นเล่มอีกคน จัดหน้าใหม่ให้อ่านง่ายๆ มีภาพประกอบเสริมบ้าง

ถ้าทางเวปจะทำก็ดีนะครับ เอาบทความของท่านอื่นๆ ที่เห็นว่าดี มีประโยชน์มารวมด้วยก็ได้

ถ้าจะทำขายให้พิมพ์เป็นหนังสือ (หาเงินไว้ทำกิจกรรม) แต่ถ้าคิดว่าการทำหนังสือมีต้นทุนสูง ก็ทำเป็น e-book แจกก็ได้

จริงแล้ว สังคมไทยนี่แหละปัญหา
มีคน 63 ล้าน มีนายทุนจริงๆ 6 หมื่นคน
6 หมื่นคนนั้นเป็นเจ้าของทรัพยากรแทบหมดประเทศ
เหลือประมาณ 10% ให้ 63 ล้านที่เหลือแย่งกัน

ทำหนังสั้น หนังยาวเพื่ออะไร
หากมันสนองความต้องการ สิ่งที่คุณอยากเล่าก็จบ
แต่หากทำเพื่อเงินต่อเงิน วิ่งเข้าหา 1 ใน 6 หมื่นคนนั้นง่ายกว่า
อาจไม่ต้องทำหนังก็ได้เงิน

หากคุณทำหนังเพื่อจิตวิญญาณคุณแล้ว ทำไปเถอะ แต่อย่าคาดหวังผล
อันนี้เหมือนปฏิบัติธรรม มีสติรู้กายใจลงปัจจุบันไปเรื่อย ผลจะเกิดเมื่อไหร่ไม่ต้องหวัง
ขณะทำต่างหากที่น่าสนใจ เพราะคุณได้ทำมันเองต่างหากที่น่าสนใจ

เงินทองของมายา ข้าวปลาของจริง ลองคิดเล่นๆ โลกนี้ทำตามนายทุน
หลอกให้เราเรียนเพื่อจะได้มีแรงงานมาทำงานเพื่อเสริมทุนเขาไปเรื่อยๆ

คุณตามกระแส เพื่ออยู่ในกระแส หากคุณหลุดพ้นกระแสและดูมันอย่างรื่นรมณ์จะดีแค่ไหน
อยากทำอะไรทำ ทำหนังสั้นเพื่อให้จิตใจคุณกินอารมณ์ใหม่ๆ ก็ทำไป แต่ต้องทำด้วยความพอเพียง และมีศีลธรรม

หากคุณทำหนังเพื่อ ความสุข นิยามความสุขคืออะไร
ความสุขเกิดเพราะพอใจ ใจไม่เกาะเกี่ยวอะไร ใจยอมวางทุกสิ่งที่มาสะเทือนใจ ใจเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสิ่ง นิพพาน (ไม่มีเรื่องเงินมาเกี่ยวเลย)

เมื่อไม่มีสิ่งสมมุติใดๆ มาเกาะเกี่ยวจิตใจได้ เงินทองชื่อเสียง งานที่อยากทำ จึ่งเป็นแค่เครื่องอาศัย หาปัจจัย 4 เพื่อให้ร่างกายคุณมีแรง ทำสิ่งที่คุณพอใจ

ชอบบทความนี้มาก

ส่วนใหญ่ที่ทำหนังประกวดมา ที่ผมเจอก็คือเรื่องของอาการคันนี่แหละครับ (สาเหตุที่ทำประกวดตอนวัยรุ่นคือ อยากออกจากบ้านครับ 555 อ้างออกไปทำหนัง
เพราะว่ามันทำให้ผมได้ทำ พอมีเรื่องประกวดเข้ามา ที่บ้านก็อนุญาต เนียน)

แต่การประกวดช่วงนี้ อย่างที่เจ้าของกระทู้บอกล่ะครับ คือมันแฝงมาด้วยเรื่องทางธุรกิจ น้อยเจ้าครับที่จะทำเพื่อพัฒนาวงการ หรือบุคลากร เมื่อเหตุหลักเป็นแบบนี้ มันก็ไม่ค่อยน่าประกวดเท่าไหร่ครับ

แต่ว่าก็ว่าเถอะครับ ถ้ามันคันมันก็ต้องเกาล่ะครับ เอาแค่หายคันก็พอ ที่เหลืออย่าไปคิดมันมากนักครับ ถ้าได้ ก็ดี ไม่ได้ ก็อย่าไปเครียดมัน

ผลการประกวดประเภทนี้มันขึ้นอยู่กับกรรมการด้วยครับ ปีนี้คุณทำหนัง อาร์ตสุดๆ เอาพี่หม่ำมาเป็นกรรมการตัดสิน คุณอาจจะตกตั้งแต่รอบคัดเลือกเลย แต่หนังเรื่องเดียวกัน เอาไปประกวดปีพี่ต้อม เป็นเอก มาเป็นกรรมการ ก็อาจจะนอนมา

เพราะว่างานประเภทนี้หาตัวชี้วัดยากมากครับ ดังนั้นอย่าไปซีเรียส สิ่งที่ควรซีเรียสก็คือ งานนั้นๆไม่ว่าจะเป็นอะไร ทำเต็มที่แล้วหรือยัง ถ้าทำเต็มที่แล้ว ตัวคนทำเองล่ะครับที่จะรู้ว่ามันเวิร์คมั๊ย เชื่อเหอะ เราเห็นมันตั้งแต่ในห้องตัดนั่นแหละ ข้อบกพร่องต่างๆ นานา ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมีข้ออ้างรึเปล่า

เลยอยากจะบอกอย่างยิ่งว่า ถ้าการประกวดคือข้ออ้างแก้คัน เพื่อที่จะได้ทำสิ่งที่คุณทำแบบมีเพื่อนๆมาช่วยโดยไม่มีคำถามว่า "มรึงทำไปทำไมฟระ" และทำไปเพื่อพัฒนาตัวเอง ทำแล้วไม่มีใครเดือดร้อน เพื่อนฝูงไม่เลิกคบ ทำไปเถอะครับ ยิ่งทำจะยิ่งค้นพบครับ เพราะมันเป็นการสร้างชั่วโมงบิน

แต่ถ้าทำเพราะอยากดัง อย่าเลยครับ มันเหนื่อย เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า

การทำหนังประกวด จริงๆเหมือนกับลองสนามงานจริง เพราะโดยส่วนใหญ่มันจะมีหัวข้อ และหัวข้อนั้นก็ถือเป็นโจทย์  ที่ผมไปตรวจหนังมาหลายๆที่ เห็นเยอะครับ ที่ตีโจทย์ไม่แตก ไม่แม่นพอ บางทีตีโจทย์แตก แต่ไม่มีลีลา อันนี้เวลาเป็นหนังก็พูดยาก เพราะเราเวลาดูหนัง เราก็ชอบดูหนังสนุก น่าติดตาม

งั้นก็แปลว่า ถ้าอยากทำหนังประกวด ก็จงสนุกกับโจทย์ที่ได้รับ เพื่อพัฒนาตัวเอง แล้วผลเป็นอย่างไร ช่างมันเถอะครับ อย่าลืมอย่างนึงครับว่า ไม่ว่าผลงานเราจะห่วยขนาดไหน แต่มันมีชิ้นเดียวในโลกครับ ตั้งใจ แล้วก็สู้ต่อไปครับ ทาเคชิ

เข้ามางง ฮา ๆ

ชอบ อยากทำเพราะหวังฟันนางเอก

ดีจริงบทความนี้ ผมว่าพี่รวมเล่มดีกว่าครับ อิอิ ขายไ้ด้แหงๆ

ลึกซึ้้งสุดๆครับ ขอแชร์ด้วยครับ

จับจิตๆ มากๆ  เข้าใจเลย

ชอบ ๆ  ขอแชร์ ครับ