Masterpiece

puntisak

ระดับ : สมาชิก VI

โพสต์: 322

เงิน: 12785

ความดี: 11703

เครดิต: 12773

จิตพิสัย: 10795

จังหวัด: กรุงเทพมหานคร

เฉพาะโพสต์แรก เพิ่มเติม ตรงชั้น

ลิงก์โพสนี้ โพสต์เมื่อ: 2011-02-24

ทำงานมาพักใหญ่ๆ พอเลี้ยงลูกได้คนหนึ่ง

เอางานลงแผ่นให้พี่ชายดู พี่ผมดูหนังทุกรูปแบบ

พี่บอกว่างานชิ้นนี้เป็นชิ้นเอกของผม

ผมก็ถามว่าทำไมคิดอย่างนั้น

พี่ผมบอก อย่างแรก ถ่ายคนเดียว ตัดต่อคนเดียว เดินเรื่องก่อนถ่ายเองคนเดียว

และที่สำคัญ งานแทบทุกชิ้นบนโลกนี้ ทำให้จิตใจคนดูไหลไปตามกิเลสตามที่งานนั้นต้องการ

แต่งานนี้ทำตรงข้ามคือพยายามปลุกให้คนตื่นจากโลกสมมุติแบบที่ทุกคนคุ้นเคย

หันมามีสติ พี่ผมคิดแบบนี้

ที่สำคัญ คงเป็นการยากที่จะขอถ่ายท่านนี้ได้อีก ในสถานที่นั้น

ใครคิดแบบพี่ชายผมบ้าง

สำหรับผม ขณะเตรียมขาดสติ ขณะถ่ายทำ ขาดสติ แต่ง่ายโดยประหลาด อุปสรรค์ในขณะทำงานหายเกลี้ยง เป็นงานที่ง่ายที่สุดในชีวิต
ขณะตัดต่อขาดสติ แต่ดูจากภาพที่ออกมาก็รู้สึกดี

แต่หากถามผมว่าผมชอบชิ้นไหน ผมคงตอบว่า หลวงตาพระมหาบัว วันที่ 12 สค 53 ฝ่าพระนับพัน ฝ่าคนนับแสน
เข้าไปในจังหวะที่เขากำลังเข็นหลวงตาเข้ามา ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เว้นแต่หลวงตา หลวงตาก็มองกล้องผมสอนลูกสอนหลาน
แค่นี้ใจก็พร้อมรับธรรมเต็มๆ ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ สภาวะนั้น ยังทำให้คิดถึงแล้วปีติได้อยู่ ชอบจัง

งานชิ้นเอก มองจากมุมไหน มุมคนทำ มุมคนดู ต่างกันแน่ๆ

คุณๆ หละคิดอย่างไร

คลิปหลวงตาบัว จะเห็นว่าท่านมองกล้องและสอนเราเหมือนสอนลูกสอนหลาน ปฏิบัติธรรมให้เห็นนิพพานกันนะครับ
จะได้ไม่เสียชาติเกิดที่ได้เกิดเป็นคน พระหลายท่านสอนมาแบบนี้ นี่แหละเป้าหมายในชีวิต เห็นนิพพาน ไม่ใช่ทำหนัง ไม่ใช่มีเงินเยอะ พวกนั้นมีแต่จมลง
ไม่ใช่เอาแต่ตั้งใจปฏิบัติ พวกนั้นมีแต่ลอยขึ้น พระพุทธองค์สอนว่า เราไม่ลอยขึ้นไม่จมลง รู้ กายใจตนเอง รู้จนเหมือนหายใจ รู้ไม่เกินกายใจตนเอง

[ แก้ไขล่าสุดโดย puntisak เมื่อ 2011-02-25 00:20 ]


	ซ่อน เลือก1โพสต์ เลือกทั้งหมด


	ปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อใช้งานส่วนนี้! เข้าสู่ระบบ ถ้ายังไม่มีไอดี? กรุณา ลงทะเบียน

ฟอรั่ม

Masterpiece

บทความที่เกี่ยวข้อง