แม้จะ (โดดไป) ดูจนจบ ผมก็เข้าไม่ถึงครับ ...
ออกจะไม่เห็นด้วย และ คิดว่าถ้าไปเปิดในที่สาธารณะ สารที่ตั้งใจมันคงไปไม่ถึงผู้รับแน่ ๆ เลย ...
ผมเสพหนังเหมือนกินข้าว คำแรก ไม่อร่อย ก็ลุกแล้ว ไม่เสียดายเงิน ...
เคยเจอคนทำหนังลักษณะนี้ประปาย แบบมีติ่งเนื้อติดไว้้ท้ายนิดเดียว ...
อยากจะบอกว่า เหมือนคุณเสริ์ฟอาหารที่มีแต่มันเลี่ยนเต็มจาน ถ้าสามารถทนกินมันได้จนหมดคุณจะเจอติ่งเนื้อ (นิ๊ดดดดเดียวจริง ๆ) ก้นจ้าน ...
กินข้าว คุณก็อยากจะให้มันอร่อยทั้งจานถูกมั๊ย แล้วถ้าไปเจออร่อยปรี๊ดดดซ่อนไว้ก้นจานอีก มันก็กลายเป็นความประทับใจ วันหลังอยากกลับมากินอีก ...
หนังมันเป็นสื่อเอ็นเตอร์เทน มันเป็นภาพเคลื่อนไหวพร้อมเสียง ให้เราใช้ความคิดใช้จินตนาการเล่นอะไรกับมันได้เยอะ ...
แต่ถ้าจะคิดแค่นี้ ทำออกมาแบบนี้ ก็ต้องบอกว่า เสียดายหนัง เสียดายวิวัฒนาการของมันครับ ... ไปทำเป็นโพสเตอร์แทนดีกว่า ...
[ แก้ไขล่าสุดโดย vfspostwork เมื่อ 2011-04-23 17:23 ]
