แนวสารคดีเบาๆ กรณีศึกษาเรื่อง บัตรเข้า-ออก มช

รองอธิการ ตอบค่อนข้างเคลียร์ครับ
แต่ตามความคิดผม มันแก้ปัญหาไม่ได้หรอกครับ เรื่องอุบัติเหตุ มลพิษ รถหายเนี่ย

อย่างน้อยๆ ถนนก็น่าจะดีขึ้นนะครับ
ผมเห็นใจฝ่ายบริหารจริงๆ

เรื่องอย่างงี้ต้องดูจากสถิติครับ ก่อนทำ กับหลังทำ มันน่าจะแตกต่างกันครับ
ผมขอเสริมครับน่าจะทำอีกตอนนะครับเป็นตอนสรุป รวบรวมสถิติก่อนทำ และหลังทำบัตรผ่าน

ตอนนี่เรื่องก็ซาๆลงไปตามประสา เมืองไทย จะเป็นจะไปยังไง ก็ไม่มีใครแคร์เหมือนแรกๆแล้วครับ

งงพร้อมกับแปลกใจเลยทีเดียว บัตรเข้าออก ที่ไหนก็มีที่ไหนก็ทำกันเป็นเรื่องปกติ ถือเป็นมาตรฐานระเบียบปฏิบัติ หลายหน่วยงานมีปริมาณคนน้อยมาก ๆ ยังต้องมีกัน ... ปัญหาคงอยู่ที่ความเคยชินเดิม ๆ กับ ระบบที่นำมาใช้ไม่ก่อให้เกิดความสะดวกเพียงพอ รวมถึงการสื่อสารไปถึงกันที่ไม่มีประสิทธิภาพก็เป็นได้ ... คนเยอะ เรื่องก็แยะ แม้แต่อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เป็นเรื่อง ...

ให้ความเห็นตามประสาคนนอกที่ได้รับข้อมูลจำกัดนะครับ ตื้นลึกหนาบางอาจจะมากกว่าที่ทราบก็ได้ ...

เป็น คห. ที่โดนมากครับ เพราะว่า มันอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดจริงๆ เป็นธรรมชาติของสังคมที่แม้คนที่ไม่ได้อยู่ในสังคมดังกล่าว ก็สามารถอธิบายปรากฏการ์ที่เกิดขึ้นได้ ^^

ขอคารวะ คนคิดครับ
ตั้งใจดี
ตังมั่นดี
ผลงานดี โคตร

เมื่อมหาลัยออกนอกระบบเลยจำเป็นต้องหางบประมาณเอง การทำบัตรผ่านปัจจุบันอยู่ที่ราคา 200 บาท ซึ่งมันแพงเกินไป และนักศึกษาเองก้ต้องจ่ายในราคานี้ และหากใครไม่มีบัตรผ่านก้ให้แลกบัตร ซึ่งมันแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ เพราะมหาลัยไม่ใช่บ้านจัดสรร หากเข้าประตูหน้าม.แล้วไปทำธุระประตูหลังม.ก้ต้องแลกบัตรสองทาง วนไปวนมา แล้วบอกว่าจะลดการใช้ถนนจากคนนอก แล้วทำไมคนในหรือนักศึกษาต้องทำบัตร หากเห็นเป็นนักศึกษาก็ควรปล่อยให้ผ่านทันที เราเรียน เราจ่ายค่าเทอมมากขึ้นเท่าตัว เพราะการออกนอกระบบของมหาลัย ซึ่งเด็กระดับรากหญ้าก้ไม่มีปัญญาจะเรียน แล้วต้องมาทำบัตรผ่าน และอีกประการคือ คนที่ใช้ มช เป้น ทางผ่านไม่ใช่แค่รถยนต์ แต่ก็มีมอเตอร์ไซใช้ผ่านมาก หากแก้ปัญหาก็ควรแก้ปัญญาให้ดีกว่านี้