ขอคำปรึกษาเกี่ยวกับการหาทุนทำหนัง

คือตอนนี้ผมได้เขียนบทภาพยนตร์เรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ส่วนประกอบดังนี้
1. บทภาพยนตร์
2. โครงเรื่อง
3. โครงเรื่องขยาย
4. บทถ่ายทำ

ตอนนี้กำลังทำ storyboard อยู่

ไม่ทราบว่าจะหาทุนทำหนังได้ที่ไหนบ้าง จึงใคร่ขอคำปรึกษาจากท่านผู้มีประสบการณ์ทุกท่าน

ถ้าไม่มีทุนก็คงทำตามมีตามเกิด

เรื่องไปถึงไหนแล้วครับ  หาทุนได้ยัง เล่าสู่กันฟังหน่อยครับ

เอาใจช่วยคับ สุ้ๆ กัน

โหความรู้น่าดู

ถ้าเป็นค่ายใหญ่ บิ๊กไอเดียในแบบขายๆ โดนๆก่อนครับ ตามด้วยออปชั่นเท่าที่คุณพึงมี ดารา หน้าหนัง พอร์ตงาน เรฟเฟอร์เรนซ์ภาพสวย หรือมีทุนนิดหน่อยถ่ายเป็นทีเซอร์หรือเดโม ถ้าเขาชอบ วางทรีตเมนต์ไว้ เดี๋ยวเขาเรียกหาบทครับ ที่เหลือแล้วแต่บุญแต่กรรม อาจจะชอบทุกอย่าง แต่ไม่เอาเรากำกับ  หรือลองเดินไปที่ค่ายซับลงมา เช่นอยากทำกับจีทีเอช ก็เดินไป ฟีโนมิน่า หรือ จอกว้าง

ค่ายกลางๆ เดินเข้าไปคุย แบบมีทุกอย่างเหมือนค่ายใหญ่ แต่เอาความจริงใจเป็นสำคัญ  ค่ายพวกนี้อาศัยความเชื่อใจและความไว้วางใจกันครับ (ดูอย่างพี่แมลงปีศาจสิครับ เมื่อก่อนยังวิ่งหาทุน แป๊บๆทำไปสามเรื่องแล้ว)

ส่งหาทุนจากสายประกวด มีบท รีเสิร์ชต่างๆ แนวความคิดเชิงศิลปะ อันนี้มีหลายทุนครับ แต่งานเอกสารค่อนข้างหนัก แต่ทุนเขามาเป็นดอลล่านะ เริ่มจากหาทุนพัฒนาบท จากนั้นก็ไปหาทุนจากตรงอื่นๆต่อ

ไม่เสนอค่าย หาสินค้าซักตัว(ที่คิดว่าเขามีเงินถุงเงินถังพร้อมจะถลุง) พร้อมกับคอนเซ็ปท์การขายสินค้าแฝง (เดี๋ยวนี้เอ็มวีทำกันเยอะนะเออ) แบกทั้งหมดไปเสนอ

ทำเอง ไม่ต้องเสนออะไรครับ เก็บเงินทำไปเรื่อยๆเท่าที่พอทำได้ แล้วก็ทำไปเรื่อยๆ

ในสามข้อหลัง ควรคิดถึงวิธีการจัดจำหน่ายไว้ด้วยครับ เพราะว่า งานส่วนนี้ใช้เงินพอสมควรครับ ค่าลิขสิทธิ์ดอลบี้ ค่าคอนเวิร์ทไฟล์ฺเพื่อฉายโรง (ยกเว้นฉายในรูปแบบดีวีดีหรือบลูเรย์ ซึ่งแบบนี้ต้องเ็ช็คกับทางโรงและฉายได้ในวงจำกัดครับ) ค่าพีอาร์ (ทำหนังมาไม่มีใครรู้ว่ามีหนังเรา ก็เจ๊งสิครับ)

หรือหาวิธีคิดใหม่ในการฉายไปเลยก็ได้ แต่ขอให้คิดก่อนครับ เพราะส่วนนี้ค่อนข้างต้องใช้เวลาครับ

ขอให้โชคดีได้ทุนมาทำหนังในแบบที่คุณอยากทำนะครับ

ลองหาหนังในดีวีดีที่มีหรือที่ยืมได้ มาลองตัดตามบทที่เราเขียน
แล้วดูที่ละฉาก ดูว่าต้องใช้อะไรบ้างสถานที่ยังไง ตัวละครกี่ตัว
มุมกล้องยังไง อาจไม่ต้องทำสตอรี่บอร์ด แค่ดูฉาก ตัวละคร บทให้คล้าย
แสงอย่าดู(ในบางเรื่อง)เพราะถ่ายตามแสงจากหนังบางเรื่องเท่ากับหาเรื่องเผาเงินทิ้ง

ลองทำเบรคดาวดีๆ สถานที่ไหนใช้ครั้งเดียวในเรื่อง สถานที่ไหนใช้หลายครั้ง
ตัวละครถ่ายเยอะตัวสุดฉากไหน น้อยสุดฉากไหน วางเวลาดีๆ
จะทำให้งานราบรื่น เรื่องทุน มีกล้อง DSLR ที่ถ่าย full HD ได้ซักตัว
การ์ดความเร็วสูงฟุตเทจ 3 นาทีต่อ 1 gb หนังคุณถ่ายวันละกี่นาที มี 16 GB ซัก 3การ์ด คลาส10
แบตกล้อง 3 ก้อนเต็มๆ ทุกวันถ่ายทำ มีแบคอัพเป็นโน้ตบุคอาร์ดดีส ว่างๆ ไป
ขาตั้งกล้องที่แพนทิ้วได้เนียนๆ เลนส์คิท เลนส์16-35f2.8 เลนส์ 50f1.8
หากต้องถ่ายไกล(ริมคลอง ริมถนนต้องซูมหานักแสดง) ก็คงต้องมี 70-200f2.8 อีกตัว ก็พอทำได้แล้ว

หาไวเลสหรือไมค์บูมมาใช้ จ้างคนแต่งเพลงประกอบ

หากต้องใช้แสงในอาคาร
หาโคมไฟ หรือทำเอง หลอดฟลูอเรสเซนต์ คอมแพคใหญ่ๆ จีนถูกๆ มาใช้ก็พอไหว
เน้นถูก เข้าว่า แต่ทางที่ดีจัดแสงให้น้อยสุด จะธรรมชาติสุด
นอกอาคารให้มากหรือหาฉากในที่สวยอยู่แล้ว สุวรรณภูมิ รถไฟฟ้า

เรื่องนักแสดง ลองประกาศหาช่วงปิดเทอม มีเด็กนักศึกาอยากทำพอร์ตมากมาย
ลองคุยดู อาจจะเลี้ยงข้าว ให้ค่ารถ ทำเสร็จไรท์ให้ทำปกให้เฉพาะคน
เพื่อที่นักแสดงเหล่านั้นจะได้มีฟอร์ตของตนเอง

คราวนี้เรื่องชุดนักแสดง เดินแพตตินั่มประตูน้ำ หาชุดที่ใช่
หากแพงไป(ถูกแล้วนะที่นั่น) หามือสองตามข้างคลองหลอดพอมี
เลือกให้เข้ากับตัวละครที่เราเขียน เรื่องที่เราเขียน

ลองเดินดูให้ทั่วก่อน ประมาณราคาให้ได้ แล้วจะหาทุนอย่างไร อันนี้เรื่องยากสุด
เอาบทไปหาค่ายหนัง แนวไหน ตลกไปพระนครฟิลม์
รู้สึกดีให้แรงบันดาลใจไป GTH
เลือดแรงบู้ถึงอารมณ์ ไปสหมงคลฟิลม์ หรือโมโนฟิลม์
มีเท่งโหนงตุ๊กกี้ไปเวอร์กพอย์ท
หนังอาร์ต ดาราเก่งมาก หนังอาจไม่ได้เงินแต่บทดีโครตน่าได้รางวัลไปไฟร์สตาร์
แน่นอนว่าทุกที่อาจไม่อ่านบทเลยด้วยซ้ำ
หากจะรอมีหนังร่วมๆ 60 เรื่องต่อปีที่ทำออกมา
มีบทวิ่งเข้าไปให้เขาอ่าน 3,000 บทขึ้นไปต่อที่
บทเจ๋งแค่ไหนเขาอาจไม่สน เขาจะสนว่าคุณเป็นใคร
เขาจะได้อะไรให้เขาได้เงินบ้าง ชื่อเรื่องถึงไหม เช่น รับน้องสยองขวัญ
ขายได้เพราะชื่อเรื่องโดนใจเสี่ยเจียง

แค่ความเห็นส่วนตัว ผมทำบทไปเสนอหมดแล้วทุกค่าย ไม่เคยมีการตอบกลับใดๆ

ปลูกผักสวนครัวกินยังได้กินเอง ทำกับข้าวกินเอง รับถ่ายรูปไปเรื่อย
ออกแบบสิ่งพิมพ์ไปเรื่อยยังได้เงินเรื่อยๆ แน่นอนกว่า
เอาเรื่องที่เราคิดเขียนแทบตายไปวางทิ้งไว้ทุกค่ายหนังแล้วเค้าไม่อ่านเลย

ค่อยๆ ปรับบทให้ใช้เงินน้อยสุด เวลาน้อยสุด จัดแสงน้อยสุด นักแสดงน้อยสุด ใช้เงินน้อยสุด
ถึงอารมณ์มากสุดให้ได้ก่อนแล้วให้คนเกลียดเราที่สุดอ่าน ฟังเขาไว้ทุกคำติ ชม ปรับบทได้ปรับ

เมื่อคิดแล้วคิดอีกว่าต้องทำหนังเรื่องนี้ให้ได้ไม่อย่างนั้นจะตายตาไม่หลับ
ก็ไปหาทุกอย่างที่ทำให้ทำหนังเรื่องนี้ได้มาทำ สู้ๆ

ฝากหนังสั้นหลังจากคุยกับสหมงคลแล้วคนที่นั่นยุให้ทำหนังสั้นก่อน ดู http://www.youtube.com/watch?v=iS38zsAGMp4
(ให้ตัวละครมากสุดมารวมกันก่อนแล้วถ่ายให้เสร็จรีบปล่อยกลับ แล้วจึงใช้ตัวละครน้อยสุด เดินเรื่อง ในสถานที่สาธารณะไม่จัดแสง
ไม่มีอุปกรณ์เสริมใดๆ เอาMP 3 อัดเสียงไว้ตลอดในเสื้อนักแสดง อ่านช่วงท้ายจะบอกเวลาถ่ายทำ ทำเสร็จทำDVD แจกทุกคนที่ร่วมงาน สบายใจ)
ส่วนทรีตเม้นที่ทำไปขายค่ายทั้ง 7 เรื่อง จดลิขสิทธิไว้แล้ว http://puntisak.multiply.com/reviews ป่านนี้ค่ายเหล่านั้นเอาชั่งโลขายไปแล้วมั้ง

ขอบพระคุณทุกความคิดเห็นนะครับ
   คือจริงๆแล้วผมใช้เวลาทำบทเรื่องนี้ปีกว่าๆและเป็นเรื่องราวของคนอีสาน ตอนแรกกะว่าจะทำเป็นหนังสั้นเล็กไว้ดูกันเล่นๆ เอาจริงๆแล้วในช่วงเวลาที่เขียนได้ไปเจออะไรหลายๆอย่างทำให้มีแรงบันดาลใจว่า จะลองหาทุนดู ถ้าไม่มีใครให้ก็คงลงทุนเองตามมีตามเกิด แต่ขอเพียงไอ้บทที่เราดั้นด้นเขียนมาจนถึงบัดนี้แล้วเนี่ยขอให้มันได้สื่ออกมาในรูปแบบของภาพยนตร์สักเรื่อง

อย่างที่พี่ตูเคยบอกไว้ว่า "ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน.........." 55555

ในมุมมองของผมนะครับ ถ้าเป็นผมเขียนทุกอย่างไว้เสร็จสรรพขนาดนั้น เรื่องหาทุนมาทำคงต้องอยากหาทุนก้อนใหญ่แน่ๆ และแน่นอนยิ่งก้อนใหญ่ยิ่งยาก และยิ่งยากเข้าไปใหญ่เมื่อเราโนเนมมาด้วย เป็นใครก็ไม่รู้นายทุนไม่รู้จัก โอกาสแทบจะ 0.01%
ผมเลยมองข้ามนายทุนเหล่านั้นไป ทำเองดีกว่าในแบบที่เราทำได้ ด้วยทุนที่เรามีจำกัด ไม่ต้องขายโปรดักชั่นใหญ่ ไม่ต้องขายนักแสดงชื่อดัง เอาสิ่งที่เรามีมาขาย ถ้าเราคิดเรื่องดี เอาพล็อตเรื่องเจ๋งๆมาขาย ถ้าเราถ่ายสวยเอามุมกล้องโดนๆมาขาย ถ้าเรากำกับเก่งเอาหมามาแสดงเป็นแมวยังได้เลย(อันนี้เปรียบเทียบครับ) แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะทำให้นายทุนคนไหน กลุ่มไหนดู เพื่อให้เค้าเห็นงานเรา รู้จักเรา ถ้าอยากทำGTH ทำให้ดูหนังอาจต้องดูแบบ Feel good หน่อย ทำให้สหมงคลดู ก็เป็นอีกแบบ
  ถ้าพล็อตหนังเขียนมาซะอลังการล้านแปด ทุนไม่ถึงก็ตัดทอนให้หนังมันสั้นลงเท่ากับต้นทุนที่เรามี  ถ้าหนังเราออกไปแล้วในแบบของเราด้วยต้นทุนแบบของเรา หนังมันคงไม่เสียรูปไปเท่าไหร่ แล้วพอหนังเสร็จขึ้นมาไม่ว่าเราจะใช้วิธีการโปรโมทตัวหนังเราแบบไหน ทำให้คนเห็น ให้นายทุนเห็น ให้เป้าหมายเราเห็น แล้วสักวันเค้าพวกนั้นจะเห็นคุณ แล้วถ้าหนังมันโดนขึ้นมาละก็ ทีนี้เวลาคุณจะเอาพล็อตเรื่องขี้หมาแห้งไปขายเค้า เค้าก็ซื้อเหมือนเดิม เพรามันคือตัวคุณ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 1 ต้นฉบับโพสโดย rotcerid เมื่อ 2011-08-02 01:05  :
พ่อ แม่ เมีย

  

555555  ชอบอ่ะ ถูกจายยยยยยยยย

บทดีจริงนะ  มาคุยกัน

5555 แซวเล่นขำๆ พี่

555 จัดไปครับพี่อาท  

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 1 ต้นฉบับโพสโดย rotcerid เมื่อ 2011-08-02 01:05  :
พ่อ แม่ เมีย

  

ไม่แนะนำให้เอาเงิน พ่อ แม่ และโดยเฉพาะ เมีย มาทำหนังครับ เพราะถ้าเขาเหล่านั้น ไม่เข้าใจ หรือไม่รักหนังแบบเรา อาจมีตัด พ่อ ตัดลูก และอาจถูกเมีย ตัดหางปล่อยวัดได้ (แบบผม) ฮิ ฮิ ฮิ 

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 2 ต้นฉบับโพสโดย videoman เมื่อ 2011-08-02 01:13  :
ที่นา ของที่มีค่า นะครับ ขายแล้วรวบเงินทำเลยครับ ++

สำหรับผมแนะนำว่า อย่าไปขายนา ขายของมีค่านะครับ เดี๋ยวหนังเจ๊งขึ้นมา จะไม่รู้กลับไปหานาที่ไหนทำครับ ฮิ ฮิ ฮิ   

ทำบท ทำสตอรี่บอร์ดให้เสร็จ แล้วก็เดินเข้าไปเสนอตามค่ายหนังใหญ่ๆ เลยครับ ค่ายหนังอยากมีหนังไปฉายเพื่อเก็บเงินคนดูอยู่แล้ว ถ้าเขาอ่านแล้ว บทคุณมีศักยภาพที่จะทำกำไรให้เขาได้ หรือหนังของคุณมันอาร์ตจนเขาเห็นว่า น่าจะมีหนังเรื่องนั้นอยู่บนโลกนี้ เขาก็ให้ทุนทำเองครับ ผมเห็นหนังบางเรื่อง ไม่สมควรมีมันอยู่ในโลก นายทุนยังให้สร้างออกมาเลยครับ พยายามต่อไปครับ ผมรู้ว่าการจะเขียนบทหนังออกมาสำเร็จสักเรื่องไม่ใช่เรื่องง่าย คุณทำได้ขนาดนี้ถือว่าเก่งแล้วครับ

นับถือ นับถือ