กลัวจะติดเฟิร์สน่ะครับ เพราะเวลาส่วนใหญ่ผมเอามาถ่ายหนัง ตัดต่อ รับงาน

สวัสดีครับ ขออนุญาติพื้นที่นี้สำหรับปรึกษาปัญหาส่วนตัว หวังว่าคงไม่รำคาญจนต้องอ่านไม่จบ และปิดออกจากหน้านี้ไปซะก่อน ^^


ตอนนี้เรียนออกแบบสื่อ ปี 3 ครับ เกรดเฉลี่ย 2.5 แต่ผมกลั๊วกลัวเหลือเกิน ว่าตัวเองจะติดเฟิร์ส ต้องเรียนจบ 5 ปี


เท้าความนิดหน่อยครับ ผมทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยมาตลอดตั้งแต่ ม.3 เพราะแม่สอนว่าต้องทำงานด้วย จะได้ช่วยแบ่งเบาภาระแม่
เผอิญพ่อผมเสียตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ เลยอยู่กับแม่ลำพัง ญาติๆ ก็ไม่มีใครช่วยส่งเสียได้เลย


ผมเคยไปโรงเรียนตอน ม.ปลาย ด้วยเงิน 30 บาททุกๆ วัน มันกินได้แค่ข้าวจานเดียว เลยต้องยืมเพื่อนได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
มีอยู่ครั้งนึงผมซื้อปลามา แต่ไม่มีเงินซื้อน้ำมัน ในครัวที่บ้านเช่าไม่มีเกลือ ไม่มีแม้กระทั่งน้ำปลา(อะไรจะรันทดขนาดนี้) (ผมอยู่คนเดียว มาเรียนคนละจังหวัดกับแม่) ผมเลยทอดปลากับน้ำประปา กินมันคาวๆ ซะอย่างงั้น ทุกครั้งที่โทรหาแม่ ผมไม่กล้าแม้แต่จะขอเงิน เพราะกลัวว่าคำตอบที่ได้มาจะเป็น
เสียงสะอื้นร้องไห้ของแก เพราะต้องไปหยิบยืมเพื่อนบ้าน


เกริ่นมาเยอะ เพราะอยากให้เพื่อนๆ ที่อ่านเข้าใจความเป็นมาของผม
ณ ปัจจุบัน ผมเรียนมหา'ลัย แถบภาคใต้ เรียนออกแบบสื่อ มันก็ไม่ได้ตรงตามที่ผมชอบหรอก เพราะออกแบบไปในเชิงกราฟฟิคมากกว่า ซึ่งผมไม่ชอบเลย
ใจจริงผมชอบทำหนัง ทำวีดีโอ จนสามารถรับงานได้ เลยถือโอกาสนำความสามารถในตรงนี้มารับงาน จนปัจจุบันผมรับงานได้งานนึง 4000 up ซึ่งมันทำให้ผม หากินเองได้ โดยไม่ต้องโทรเงินไปขอแม่ให้ท่านลำบาก


แต่ทั้งนี้ผมก็วางเป้าหมายชีวิตใว้ชัดเจน ว่าตอนปี 1 ปี 2 ปี 3 ปี 4 จะทำอะไรบ้าง


ปี 1 : เริ่มฝึกฝนวีดีโออย่างหนัก เพราะตัวเองไม่เคยทำมาก่อนเลย จะรับงานจากนักศึกษาในมหา'ลัย จ้างเท่าไหร่ผมก็เอา
ปี 2 : เริ่มทำงานเป็นฟรีแลนซ์เต็มตัวกับลูกค้านักศึกษาในมหา'ลัย เริ่มกำหนดราคาเองได้ ซึ่งหนังเรื่องละ 3000 ที่ผมรับ และตัดต่อเรื่องละ 1500
ปี 3 : จะเปิดสตูดิโอ หรือ ออฟฟิศสำหรับเป็นสำนักงานเล็กๆ เป็นของตัวเอง และจะเริ่มรับงานจากหน่วยงานภายนอกอย่างจริงจัง ทำตัวเหมือนฟรีแลนซ์จริงๆ เลย (ปัจจุบันทำได้แล้ว) และจดทะเบียนการค้าเป็นของตัวเอง
ปี 4 : ตั้งใจจะเปิดบริษัท ในนามค่ายผลิตภาพยนตร์ระดับภาคใต้ มีสำนักงานเป็นของตัวเองอาจจะไม่ใหญ่หรอก แต่ต้องมีใว้เผื่อติดต่อลูกค้า และผลิตภาพยนตร์เรื่องยาวเต็มเรื่อง 2 ชั่วโมง (ตั้งใหญ่ๆ ใว้ก่อน ทำได้ไม่ได้ค่อยว่ากันอีกที) และหลังจากเรียนจบตั้งใจจะไปฝึกงานกับบริษัท GTH แต่กรรม ตอนนี้ค่ายหนังในดวงใจของผมได้ปิดตัวลงแล้ว TT ก็ต้องหาที่ฝึกงานใหม่




และปัญหาจริงๆ มันอยู่ตรงที่ว่า ผมบ้างานเกินไป ผมโดดเรียนบ่อยมาก ส่งงานวิชาเรียนช้า และหนำซ้ำยังไม่ส่งเลยก็มี ผมเลยกังวลว่าตัวเองจะติสเฟิร์ส
กลัวจะจบ 5 ปี


ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังล้มเหลวในชีวิต ผมเรียนไม่เก่งเลย และที่สำคัญ งานวีดีโอของผมก็ไม่ได้โดดเด่นสะดุดตาใครเท่าไหร่


ถ้าผมติดเฟิร์ส แล้วต้องเรียนจบภายใน 5 ปี (ปกติ 4 ปี) ผมจะทำไง มันจะคุ้มมั้ยกับการที่เราเรียนจบปุ๊บ เปิดบริษัทเล็กๆ เป็นของตัวเอง
หรือ เราควรเรียนให้จบก่อน แล้วค่อยเปิดบริษัทก็ยังไม่สาย หรือ อย่างอื่นที่พอเป็นไปได้


อยากปรึกษาเพื่อนๆ ลุง ป้า น้า อาหน่อยนะครับ ว่าควรทำอย่างไรดีกับชีวิตวัยเรียน


- เราควรตั้งใจเรียนไปเลย จบแล้วค่อยมาทำงาน ค่อยมาเปิดบริษัทใหม่ก็ยังไม่สาย
- ทำแบบนี้แหละดีแล้ว เพราะจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการเรียนก็ คือ มีงานทำ (ตอนนี้ผมมีงานทำแล้ว แต่ก็จะศึกษาค้นคว้าในเรื่องที่อยากรู้ต่อไป)
- (กำปั้นทุบดิน) ลาออกซะ แล้วไปตั้งบริษัท เปิดค่ายหนังมันตอนนี้เลย


ขอคำปรึกษาด้วยนะครับผม ไม่รู้จำถามใครแล้วจริง ๆ

ตอนเรียนก็หาประสบการณ์ไว้บ้างก็ดีแล้วครับ แต่อย่าลืมว่าเป้าหมายหลักของคุณคืออะไร
ดูจากที่คุณบอกว่างานไม่ได้โดดเด่นอะไร เรียนให้จบก่อนแล้วไปหาเก็บประสบการณ์ตามสตูดิโอต่างๆ เก็บเงินไปเรื่อยๆ พออิ่มตัวก็ออกมาเปิดบริษัทเองก็ยังไม่สายครับ